Μετά τον αγώνα του Καυταντζογλείου, το βράδυ της Κυριακής, δεν είναι λίγοι αυτοί που στη Θεσσαλονίκη μιλούν για καταξίωση, ενώ την ίδια ώρα στην Αθήνα κάποιοι άλλοι μιλούν για καταστροφή. Βιάζονται και οι μεν και οι δε. Τόσο ο υπέρμετρος ενθουσιασμός και άλλο τόσο η καταστροφολογία δεν καταφέρνουν ποτέ τους να μακροημερεύσουν.
Ο Ηρακλής ομολογουμένως έκανε μία μεγάλη εμφάνιση. Δεν είναι λίγο να κεράσεις τέσσερα γκολ το δεύτερο φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, παίζοντας μάλιστα ποδόσφαιρο αξιώσεων. Γιατί ο «Γηραιός», εκτός από την ευχέρεια που έδειξε στο σκοράρισμα, έδειξε ότι έχει και ποδοσφαιριστές που ξέρουν μπάλα, ξέρουν πώς να αναπτυχθούν και το κυριότερο ότι στον πάγκο έχει έναν προπονητή ο οποίος και το άθλημα γνωρίζει, αλλά και τις πραγματικές δυνατότητες των παικτών που προπονεί. Για τον Ηρακλή, η μεγάλη νίκη απέναντι στην ΑΕΚ ήταν η επιβεβαίωση όλων αυτών που υποστηρίζαμε τόσο καιρό, ότι δηλαδή η ομάδα του Σάββα Κωφίδη και ωραίο ποδόσφαιρο παίζει, μοντέρνο με αυτοματισμούς, ιδιαίτερα όταν χτυπάει στην κόντρα και το μόνο που της λείπει είναι η αγωνιστική σταθερότητα. Αν αυτό το 4-0 την Κυριακή είχε σημειωθεί απέναντι π.χ. στον Ακράτητο, η πολύ καλή εμφάνιση του «Γηραιού» που θα συνόδευε αυτό το ευρύ σκορ, να είστε απολύτως σίγουροι ότι για μια ακόμα φορά θα είχε περάσει στα ψιλά. Οπως δεν θα είχαμε τόση προβολή και επιφωνήματα ενθουσιασμού, αν ο Ηρακλής με την ίδια καταπληκτική εμφάνιση νικούσε μόλις 1-0 την «Ενωση». Η «τεσσάρα» αυτή ήταν η γλυκιά εκδίκηση του Ηρακλή. Είδε ότι να φωνάζεις απλώς «παρών», πράγμα που κάνει σχεδόν από την αρχή του πρωταθλήματος, ή απλώς να αποφασίζεις να υψώσεις λίγο τον τόνο της φωνής, μπας και επιτέλους κάποιος σου δώσει την προσοχή που σου αναλογεί, δεν έχει αποτέλεσμα και έτσι την Κυριακή το βράδυ αποφάσισε να χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι για να ξυπνήσει όλους αυτούς που συνεχίζουν να τον αγνοούν. Τώρα τον πρόσεξαν. Με την προσοχή ήρθε και η επιβεβαίωση ότι όλη αυτή η φασαρία άξιζε τον κόπο. Η δικαίωση όμως αργεί. Θα έρθει στο τέλος του πρωταθλήματος και μόνο αν ο Ηρακλής καταφέρει να βγει στην Ευρώπη, πράγμα που δείχνει με τις μέχρι τώρα εμφανίσεις του ότι το αξίζει. Αλλά οφείλει να ξέρει ότι δεν πρόκειται κανείς να του χαριστεί, ιδιαίτερα τώρα που αποφάσισε να χτυπήσει το χέρι του στο τραπέζι. Τα δύσκολα για τον «Γηραιό» αρχίζουν τώρα, που όλα τα βλέμματα θα είναι πλέον στραμμένα επάνω του. Την ερχόμενη Κυριακή στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ οι απαιτήσεις όλων θα είναι ακόμα μεγαλύτερες. Και από εκεί ξεκινάει το μεγάλο μονοπάτι της δικαίωσης. Οσο για την ΑΕΚ, οι φίλοι της οφείλουν να ξέρουν πως της καταστροφής προηγείται η δημιουργία. Η ΑΕΚ πρέπει πρώτα να φτιάξει ομάδα και μετά να καταστραφεί. Και ομάδα, όπως τουλάχιστον τη θέλουν οι οπαδοί της αλλά και ο πρόεδρός της, που αμφότεροι ξέρουν ποδόσφαιρο, δεν έχει φτιάξει ακόμα. Οπότε, υπομονή. Κάθε εμπόδιο για καλό.