Aπό τότε που ο Γεωργάτος έστειλε τον Ρεχάγκελ στον... αγύριστο (Sportday / Γ.Χελάκης)

Στα τουρνουά της αγγαρείας, των άσκοπων δημόσιων σχέσεων και της πρόσκαιρης ανακούφισης του ταμείου, καλό είναι να ψάχνεις να βρεις κάτι αγωνιστικά ωφέλιμο. Το ταξίδι στη Σαουδική Αραβία μάς αποκάλυψε την πολιτική, θρησκευτική και πολιτιστική υστέρηση των Σαουδαράβων. Ταυτόχρονα, διαπιστώσαμε την αγωνιστική υποχώρηση των Ελλήνων.

Οι εμφανίσεις της Εθνικής ομάδας στα ματς με τη Νότια Κορέα και τους διοργανωτές ήταν μέτριες στην καλύτερη περίπτωση. Παίξαμε χωρίς ρυθμό και με σέντερ φορ που παρίσταναν τους εξτρέμ στο 4-3-3 και το 3-4-3 που επέλεξε να δοκιμάσει ο Ρεχάγκελ. Ο,τι είδαμε, το έχουμε ξαναδεί και δεν μας έχει συγκινήσει ιδιαίτερα. Μόνη χτυπητή εξαίρεση, ο Παναγιώτης Λαγός.

Από τότε που ο Γεωργάτος έστειλε στον αγύριστο τον χερ Οτο είχαμε να δούμε παίκτη που να κουβαλάει την μπάλα πάνω στην αριστερή γραμμή του γηπέδου. Ο Φύσσας και ο Βενετίδης ήταν αξιόπιστοι αμυντικά, αλλά αδύναμοι επιθετικά. Ο Καραγκούνης και ο Γιαννακόπουλος ήταν αναγκασμένοι να κόβουν προς «τα μέσα» κάθε φορά που έπαιρναν την μπάλα πάνω στη γραμμή.

Ο Λαγός άρχισε την καριέρα του στις Εθνικές ομάδες ως αριστερός μπακ. Στον Ηρακλή άφησε τον Μουράτι στον πάγκο και καθιερώθηκε ως αριστερός χαφ εξτρέμ. Ταυτόχρονα, αντί να φροντίσει, αδιαφόρησε για τις αμυντικές επιδόσεις του. Ο κόουτς τον έβαλε πίσω, εκεί που θεωρητικά θα έπαιζε ο Φίλιππος Δάρλας. Επειδή η δυναμικότητα των αντίπαλων επιθετικών ήταν περιορισμένη, ο νεαρός διεθνής αντεπεξήλθε με σχετική άνεση και βρήκε την ευκαιρία να ξεδιπλώσει τις αρετές του στο επιθετικό παιχνίδι.
Ο Παναγιώτης Λαγός, με την κοφτή ντρίμπλα, την επιτάχυνση και την καλή σέντρα, ήταν το μόνο καινούργιο που είδαμε στο Ριάντ. Αν κάθε αδιάφορο τουρνουά αφήνει κέρδος έναν νέο παίκτη, καλώς να γίνεται. Είτε ως μπακ είτε ως χαφ, ο Λάγος φαίνεται ότι μπορεί να είναι το πρώτο γράμμα της λέξης ανανέωση. Ακόμα κι αν ο Οτο Ρεχάγκελ την επιχειρεί βαριεστημένα κι αγκομαχώντας.