Ο αμετανόητος ροκάς βαδίζει μόνος του... (Sportday / Γιώργος Χελάκης)

Στο μΙζερο ελληνικό ποδόσφαιρο περισσεύουν παράγοντες με χρυσές κομπολογιές, ακριβά πούρα και μαύρα λουστρίνια. Προπονητές που σταυροκοπιούνται, ζητώντας τη βοήθεια του θεού για να κερδίσουν το ματς. ΠοδοσφαιριστΕΣ με μέγα όνειρο να αρχίσουν τη βραδιά τους στα μπουζούκια και να την τελειώσουν μ' ένα μοντέλο που πρόφτασε να κάνει δυο-τρεις εμφανίσεις σε «πρωινάδικο». Οπαδούς που χυδαιολογούν στις εξέδρες και πουλάνε ανέξοδη μαγκιά στο γήπεδο για να σκύψουν υποτακτικά το κεφάλι στο αφεντικό τους το πρωί της Δευτέρας. Από κοντά ο αθλητικός Τύπος που αποθεώνει κάθε κοινωνικά ανυποψίαστο μόνο και μόνο επειδή κλοτσάει καλά την μπάλα, αν δεν συμμετέχει ευθέως στους επιχειρηματικούς σχεδιασμούς του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ.ΜΕσα σ' αυτΟ το σκηνικό είναι να απορείς για το πώς βρίσκουν χώρο και τρόπο να επιβιώνουν άνθρωποι σαν τον Σάββα Κωφίδη. Ο προπονητΗΣ του Ηρακλή δεν ανταποκρίνεται σε καμία από τις παραπάνω περιγραφές. Οχι τώρα? από τότε που άρχισε να παίζει επαγγελματικά ήταν εκτός τόπου και χρόνου. ΛιγομΙλητοΣ, διαφορετικός, αταίριαστος με το ποδοσφαιρικό περιβάλλον δεν άλλαξε ούτε... τρίχα από τις συνήθειες και τον χαρακτήρα του προκειμένου να παραμείνει στον χώρο. Ο απροσκύνητος Σάββας δεν διαφήμισε ούτε καν τη σταθερή αντίθεσή του στο σύστημα. Για χρόνια βασικός στην Εθνική ομάδα, αρχηγός του Ηρακλή ακόμα κι επί Χατζηπαναγή, βασικός στον Ολυμπιακό και αργότερα στον Αρη, ουδέποτε έπαιξε το παιχνίδι των δημοσίων σχέσεων με την εξέδρα και τις διοικήσεις. Ο τρόπος του παιχνιδιού του είχε συνάρτηση με τον χαρακτήρα του. Ο ΚωφΙδηΣ έπαιζε για τους άλλους. Ακούραστος χαφ, με φινέτσα και τεχνικές αρετές, έτρεχε πολύ, μοίραζε αμέσως την μπάλα και μάρκαρε ακατάπαυστα. Παιχνίδι και χαρακτήρας χαμηλών τόνων, χωρίς εντάσεις και αντιαθλητικές συμπεριφορές. Ο HEAVY METAL Κωφίδης μένει στον δικό του κόσμο μόλις φύγει από την προπόνηση και βγάλει τις φόρμες. Εργο δικΟ του είναι η μη διάλυση του Ηρακλή στις δύσκολες μέρες της... μη διοίκησης Χούλη. Δικό του η ανάδειξη νεαρών ποδοσφαιριστών. Η επιμονή του σ' αυτούς, παρά τα άσχημα αποτελέσματα στην αρχή του πρωταθλήματος.ΕΙναι Αγνωστο αν ο Σάββας θα καταγραφεί τελικά ως προπονητής τόσο σπουδαίος όσο υπήρξε ως παίκτης.Ο αμετανΟητοΣ ροκάς με τα μακριά μαλλιά και τους χαμηλούς τόνους βαδίζει μόνος στο ελληνικό ποδόσφαιρο.