Η λογική του αερόστατου (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Αν ο Παναθηναϊκός κέρδιζε στο ντέρμπι της Κυριακής, το μόνο που θα κατάφερνε σίγουρα θα ήταν να σώσει το κύρος του, πράγμα σημαντικό αλλά τίποτα περισσότερο. Τη διαφορά των 9 βαθμών που θα τον χώριζε από τον Ολυμπιακό αποκλείεται να την υπερκάλυπτε. Το πολύ πολύ να ήλπιζε ότι θα έπιανε τη δεύτερη ΑΕΚ, μιας και η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία, αν και γι’ αυτό διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις.

Κάποιοι θα ισχυριστούν πως με νίκη στο ντέρμπι ο Παναθηναϊκός θα αποκτούσε άλλη ψυχολογία. Η ψυχολογία όμως μπορεί να καλύψει αδυναμίες με έναν τρόπο εφήμερο, αλλά αδυνατεί να τις θεραπεύσει. Και αυτές τις αδυναμίες είμαι πεπεισμένος ότι ο Παναθηναϊκός θα τις έβρισκε και πάλι μπροστά του. Αν για να κατακτήσεις ένα πρωτάθλημα χρειάζεσαι μόνο την ψυχολογική υποστήριξη, τότε τα πρωταθλήματα θα παίζονταν… στους καναπέδες των ψυχολόγων και όχι στους αγωνιστικούς χώρους. Από την άλλη, ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι η πίστη στις πραγματικές δυνατότητες είναι αυτή που σου δίνει ψυχολογία και όχι η συνεχής δοκιμασία των αδυναμιών;

Ο Παναθηναϊκός στην παρούσα φάση οφείλει να κάνει μια πραγματικά νέα αρχή, από τις πολλές «νέες αρχές» που έχει εξαγγείλει τον τελευταίο καιρό. Να αρχίσει με ψυχραιμία από το τι κρατάει και τι πετάει. Να λειτουργήσει με τη λογική του αερόστατου. Όσα περισσότερα σακιά άμμου αφήσει να πέσουν στο κενό, τόσο πιο ψηλά θα σηκωθεί. Θέλει να κρατήσει τον Μαλεζάνι επειδή πιστεύει στις δυνατότητες του Ιταλού προπονητή ή απλώς συνεχίζει μαζί του επειδή δεσμεύτηκε για κάτι τέτοιο μέχρι το τέλος της σεζόν; Το ότι οι σοβαρές ομάδες δεν διώχνουν τον προπονητή τους μεσούσης της περιόδου είναι ένα σοβαρό επιχείρημα γι’ αυτές τις ομάδες που μεγάλωσαν με αυτά τα πρότυπα και όχι που τους επιβλήθηκαν. Σε αντίθετη περίπτωση, οι ομάδες αυτές δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν ούτε τον κανόνα ούτε και την εξαίρεση που τον επιβεβαιώνει.

Μ’ αυτή τη λογική, ο ΠΑΟ οφείλει να κρατήσει τον Ιταλό και του χρόνου. Αν όχι, λύνει τώρα τη συνεργασία μαζί του και εμπιστεύεται αυτόν που θα αρχίσει να χτίζει την ομάδα από σήμερα. Μετά αποφασίζει τι μέλλει γενέσθαι με τις ακριβοπληρωμένες μεταγραφές του των Κονσεϊσάο, Μπίσκαν. Ιδιαίτερα του πρώτου. Ο Βραζιλιάνος παίρνει 1,6 εκατομμύριο τον χρόνο, με συμβόλαιο τριετές κλειστό. Τι σκέφτεται, αλήθεια, να κάνει η διοίκηση του ΠΑΟ;

Πώς θα ξεμπλέξει; Αντε και του πληρώνει τον ένα χρόνο, με τα υπόλοιπα τι θα γίνει; Πολύ περισσότερο, όταν ο Κονσεϊσάο γνωρίζει πολύ καλά πως τα λεφτά που συμφώνησε να πάρει με τον ΠΑΟ δεν πρόκειται να τα πάρει από κανέναν άλλο στο μέλλον. Μπορεί ο Κονσεϊσάο να μην τρέχει μέσα στο γήπεδο, αλλά αν αξιώσει όλα τα λεφτά του συμβολαίου του ή ένα σημαντικό πόσο, τότε οι διοικούντες το «τριφύλλι» θα τρέχουν αυτοί, γράφοντας τα διπλάσια χιλιόμετρα από αυτά που όφειλε να γράφει το κοντέρ του Βραζιλιάνου στο γήπεδο. Ούτε τα λεφτά που συμφώνησε ο Μπίσκαν είναι λίγα. Σε σύγκριση δε μ’ αυτά που έχει μέχρι στιγμής προσφέρει, κρίνονται υπερβολικά. Η νέα-νέα αρχή, λοιπόν, στον Παναθηναϊκό έχει πολύ χαρτί, πολύ μολύβι, πολλή αυτοκριτική και, πάνω απ' όλα, αποφυγή διόρθωσης λαθών με νέα λάθη.