Ο ΠΑΟ τώρα έρχεται, ο Θρύλος είναι ακόμα εδώ (Sportday / Γ.Χελάκης)

Το ματς ήταν το καλύτερο της χρονιάς. Το ρίσκο του Σόλιντ και οι τρύπιες άμυνες του έδωσαν άγρια ομορφιά. Τα λάθη του Μαλεζάνι διευκόλυναν τον Ολυμπιακό. Ο Καλόπουλος ελέγχεται για τα δύο πρώτα γκολ, αλλά δεν προσφέρεται η διαιτησία του για να της φορτωθεί η ήττα των «πρασίνων»

Tο 'πε και το 'κανε. «Θα βάλω τη σφραγίδα μου στο ντέρμπι», είχε πει προχθές στη «SportDay» ο Ριβάλντο. Η νίκη-πρωτάθλημα του Ολυμπιακού οφείλεται στην κλάση του Βραζιλιάνου. Ο Κόκκαλης τον πληρώνει χρυσό για κάτι βραδιές σαν τη χθεσινή. Ο Βαρδινογιάννης πληρώνει τον Κονσεϊσάο και τον βλέπει να περιφέρεται ασκόπως, εκνευρίζοντας μέχρι και τους συμπαίκτες του. Το ματς κρίθηκε στην κλάση του «Ρίμπο» και στα παιδαριώδη λάθη της άμυνας των «πρασίνων».

Ο καλύτερος -με διαφορά- αμυντικός πλάσαρε τον συμπαίκτη του και έστειλε μόνος του την μπάλα μέσα. Ο Κωνσταντίνου απλώς απάλλαξε τον Μόρις από το άγχος ενός αυτογκόλ. Με δεδομένο ότι πολύ δύσκολα μπορεί να στοιχειοθετηθεί κατηγορία εις βάρος του Καλόπουλου για αλλοίωση αποτελέσματος, αυτός που θα περάσει δύσκολες ώρες είναι ο Μαλεζάνι.

Οι βασικές κατηγορίες εναντίον του είναι τρεις: η παραμονή για τόσο μακρύ διάστημα του Κονσεϊσάο στο παιχνίδι, η χρησιμοποίηση του Χαραλαμπίδη ως... κεντρικού χαφ και η «αξιοποίηση» του Μάντζιου ως αριστερού εξτρέμ. Πώς σκέφτηκε τέτοιο πράγμα ο αθεόφοβος; Ο Ιταλός το σχεδίασε μια χαρά και όταν ήρθαν τα δύσκολα, το διαχειρίστηκε δυο τρομάρες. Ο Σόλιντ βρήκε τους γεροντότερους και τους έβαλε όλους να παίξουν. Μια φορά να 'χεις περάσει απ' έξω από σχολή προπονητικής, καταλαβαίνεις ότι οι γρήγοροι Παπαδόπουλος, Γκέκας θέλουν γρήγορους στόπερ για να τους προλάβουν. Παρ' όλα αυτά, ο Κωστούλας μπήκε στο 91'. Η ομάδα νίκησε και τα στόματα θα ανοίξουν για δηλώσεις υπεροχής. Σε διαφορετική περίπτωση, ο Στολτίδης θα κλοτσούσε ό,τι έβρισκε μπροστά του στα αποδυτήρια με όση δύναμη του είχε απομείνει. Κάποια στιγμή θα σκάσει μέσα στο γήπεδο, θα κάψει τα λάδια του και το κρίμα στον λαιμό του προπονητή του...

Η επιτυχία του Ολυμπιακού είναι μεγάλη γιατί, πέραν όλων των άλλων, ανέτρεψε το σκορ και ξεπέρασε την ψυχρολουσία. Μετά λόγου γνώσεως γράφω ότι τα δύο πρώτα γκολ του πρωταθλητή ή τα βάζει ο Ριβάλντο ή δεν μπαίνουν στον αιώνα τον άπαντα. Το πλασάρισμα στην κίνηση έξω από την περιοχή είναι κανονική γεωμετρία.

Οι περισσότεροι συνάδελφοί του στην Ελλάδα δύσκολα θα πετύχαιναν την μπάλα. Στο δεύτερο γκολ κάνει την προσποίηση που κοκαλώνει τον Μόρις. Η προσποίηση γίνεται πριν καν κοντρολάρει την μπάλα...

Χθες φάνηκε καθαρά ότι η διαφορά των δύο ομάδων δεν έχει σχέση με τους δώδεκα βαθμούς που τις χωρίζουν. Είναι υπαρκτή, αλλά μικρή. Όπως ήταν χθες στο Καραϊσκάκη. Το ματς που παρακολουθήσαμε ήταν το καλύτερο της χρονιάς. Το ρίσκο του Σόλιντ και οι τρύπιες άμυνες του έδωσαν άγρια ομορφιά. Τα λάθη του Μαλεζάνι διευκόλυναν τον Ολυμπιακό. Ο Καλόπουλος ελέγχεται για τα δύο πρώτα γκολ των «αιωνίων», αλλά δεν προσφέρεται η διαιτησία του για να της φορτωθεί η ήττα των «πρασίνων». Εκτός Ευρώπης και τίτλου, ο Παναθηναϊκός έχει αναγκαστικά χρόνο στη διάθεσή του. Πρέπει να τον αξιοποιήσει για να αναμετρηθεί με τις αδυναμίες του και τις εμμονές του. Το DVD μπορεί να εμπλουτιστεί με δυο-τρία αρνητικά σφυρίγματα ακόμα, αλλά όποιος δει αμοντάριστα τα φετινά πλάνα των εμφανίσεων του Παναθηναϊκού, θα διαπιστώσει ότι ορισμένα πράγματα έπρεπε να διορθωθούν νωρίτερα κι άλλα παραμένουν ακόμα αδιόρθωτα. Ο Αλμπέρτο Μαλεζάνι βαρύνεται με λάθος εκτιμήσεις. Και ο Τροντ Σόλιντ επίσης. Μόνο που ο Νορβηγός έχει Ριβάλντο, όπως είχε και Τουρέ. Ο Βραζιλιάνος έστειλε στα ουράνια τους οπαδούς στην εξέδρα και έφερε σε δύσκολη θέση τον Σωκράτη Κόκκαλη. Πώς να του πεις τώρα ότι δεν υπάρχει νέο συμβόλαιο; Ο Ολυμπιακός νίκησε και πάει φουλ για πρωτάθλημα. Κάνω όμως την εξής πρόβλεψη. Τέτοιο καιρό του χρόνου οι ίδιες ακριβώς ομάδες θα έφερναν αντίστροφο αποτέλεσμα. Το 2007 ο μέσος όρος ηλικίας των παικτών του Ολυμπιακού θα είναι 33,1. Του Παναθηναϊκού 27,1.