Σοβαρευτείτε, μας βλέπουν… (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Ο Οτο Ρεχάγκελ συνεχίζει στο πόστο του. Να του ευχηθούμε καλή συνέχεια, λοιπόν. Κάποιοι μπορεί να γκρινιάζουν ή να διατυπώνουν ενστάσεις για την παραμονή του Γερμανού στη θέση του ομοσπονδιακού προπονητή. Θεωρούν μάλιστα πως κακώς η ΕΠΟ προέβη σε αύξηση των αποδοχών του, μετά τον αποκλεισμό μας από τα τελικά του Μουντιάλ της Γερμανίας. Το θέμα όμως, για μένα, είναι άλλο. Υπήρχε άλλος που θα μπορούσε να αντικαταστήσει τον Ρεχάγκελ στο πάγκο της Εθνικής; Αυτό είναι το βασικό ερώτημα, στο οποίο καλούνται να απαντήσουν όσοι έχουν αντιρρήσεις με την παραμονή του. Και όταν λέω άλλος, αναφέρομαι φυσικά σε προπονητή αξίας. Διότι έναν Ελληνάρα, γνώστη της μυθικής και ξακουστής ελληνικής νοοτροπίας, θα βρίσκαμε ανάμεσα στους πολλούς που -μέχρι και αφιλοκερδώς- θα προσφέρονταν για να αναλάβουν το «τιμόνι» της πρωταθλήτριας Ευρώπης. Κάποιοι μάλιστα θα έφταναν μέχρι του σημείου να βάλουν και πολιτικό μέσο, αν αυτό μπορούσε να λειτουργήσει, στους «σεμνούς και ταπεινούς» καιρούς που διάγουμε ως χώρα. Αν δεν είμαστε σε θέση να πάμε ένα βήμα μπροστά στο θέμα του προπονητή της Εθνικής -και μόνο αυτού, εξηγούμαι για να προλάβω τυχόν παρεξηγήσεις- δηλαδή να βρούμε και να προσλάβουμε έναν αντικειμενικά ικανότερο και αξιότερο, τότε δεν καταλαβαίνω γιατί να μη μείνουμε στα σίγουρα, από το διακινδυνεύουμε πισωγυρίσματα. Οι απαιτήσεις που έχουμε από την Εθνική μας, τώρα που φόρεσε το στέμμα της «Βασίλισσας της Ευρώπης» και όλοι έχουμε σοβαρευτεί, αφού δεν θεωρούμε ότι το να ασχοληθούμε μαζί της είναι κάτι ανάξιο λόγου και άνευ σημασίας, σίγουρα είναι μεγαλύτερες απ' αυτές του πρόσφατου παρελθόντος. Σωστά και πολύ καλά κάνουμε. Αλλά αυτό δεν αφορά μόνο στην κατάρτιση της ομάδας σε επίπεδο παικτών. Αν δηλαδή παίζουν οι καλύτεροι και αυτοί που πραγματικά διακρίνονται, αλλά οφείλουμε να δείχνουμε τις ίδιες υψηλές απαιτήσεις και σε επίπεδο τεχνικής ηγεσίας. Ποιος δηλαδή θα είναι αυτός που θα κάνει το κουμάντο στον πάγκο. Να μην ανανεώσει ο Ρεχάγκελ, λέω εγώ. Αν βέβαια μπορούμε να πάρουμε τον Χίγκινκς τον Ολλανδό ή τον Ντεσάμπ τον Γάλλο, συμπληρώνω! Ιδιαίτερα για τον δεύτερο, που είναι νέος και φιλόδοξος, να βάλω και από την τσέπη μου, αν χρειαστεί. Αλλιώς, ποιον; Υπάρχει κάποιος άλλος προπονητής αξίας, ελεύθερος αυτή τη στιγμή ή που το συμβόλαιό του τελειώνει με το πέρας του 2005, ώστε να συζητάμε με ρεαλιστικούς όρους για την πρόσληψη του; Υπάρχει κάποιος που έχει εκδηλώσει πραγματικό ενδιαφέρον να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της πρωταθλήτριας Ευρώπης και δεν το ξέρουμε; Αλλιώς, τι συζητάμε; Έχουμε μάθει να γκρινιάζουμε. Μάλιστα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που χωρίς γκρίνια δεν ζουν ούτε δευτερόλεπτο. Αλλά το όχι στον Ρεχάγκελ δεν είναι μια απλή απάντηση σε ένα κουίζ με δύο επιλογές. Ούτε και πατριωτική απάντηση επιπέδου 28ης Οκτωβρίου. Ρεαλιστική αποτίμηση συγκυριών είναι και τίποτα παραπάνω. Αν δεν μας κάνει ο Οτο, ας βρίσκαμε καλύτερο. Αν πάλι δεν μας κάνει, επειδή έχουμε τοποθετήσει ακόμα υψηλότερα τον πήχη της Εθνικής, αλλά αναγκαστήκαμε να του ανανεώσουμε το συμβόλαιο, ως «το μη χείρον βέλτιστον», τότε ας αμοληθούμε στη διεθνή αγορά και, μόλις ανακαλύψουμε ικανότερο να ψάχνει δουλειά ή να σκέφτεται να φύγει απ' αυτή που έχει, τότε να τον προσλάβουμε πάραυτα, για να καλύψουμε έτσι και το τυχόν λάθος μας.