Να ’χανε να λέγανε (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Οι «ερυθρόδερμοι» πιάνουν τα υψίπεδα και διαμαρτύρονται ωρυόμενοι πως στην Κρήτη το παιχνίδι δεν παίχτηκε στα ίσα. Ο ΟΦΗ απεδείχθη το… φιδάκι ο Διαμαντής και πως οι ποδοσφαιριστές του έτρεχαν μες στο γήπεδο σαν να φορούσαν ψηλοτάκουνα. Λένε ότι δεν κόντραραν τον Παναθηναϊκό, ότι σήκωσαν τα χέρια ψηλά και άφησαν το παιχνίδι στην... πράσινη μοίρα του. Μια μοίρα που τυχαίνει να είναι η ίδια τα τελευταία χρόνια. Η άμυνα των Κρητικών χάρτινη, ο Τόμας και ο Μαριάνο Γκονζάλες ανύπαρκτοι, καμία χαμένη ευκαιρία από τα κοπέλια και ο Σηφάκης αγνώριστος. «Έπνιξε» το δεύτερο γκολ, που για τους «ερυθρόδερμους» δεν το χρεώνουν στην κακή μέρα του Κρητικού τερματοφύλακα, αλλά στην γκρίζα παράδοση των τελευταίων χρόνων. Λένε για αυτούς οι όμορφοι πως ο Βαγγέλης Βλάχος στον πάγκο απλώς κοιτούσε διακριτικά όλους αυτούς που κάλεσε στο γήπεδο για να περάσει μαζί τους δύο ώρες ευχάριστα.

Οι «πρασινοσκούφηδες» στα πεδινά και στο άκουσμα μόνο των επιχειρημάτων των «ερυθρόδερμων» χαμογελούν πονηρά με το ύφος του τυπά του συνηθισμένου σαν τα βουνά στα χιόνια. «Κοίτα ποιος μιλάει» λένε. «Αυτός που κέρδισε σε ντέρμπι κορυφής την Ξάνθη με ένα αυτογκόλ και ένα πέναλτι, με δράστη μάλιστα τον ίδιο παίκτη. Που στο πρώτο λεπτό ο φέρελπις αυτός αμυντικός Τοροσίδης, ο οποίος ευελπιστεί γρήγορα να παίξει στην Εθνική, έβαλε λάθος το κορμί του και από αμυντικός μεταμορφώθηκε σε σέντερ φορ κλάσης. Και έτυχε (συνεχίζουν οι «πρασινοσκούφηδες») –πώς τα φέρνει καμιά φορά η τύχη- ο ίδιος ποδοσφαιριστής να υποπέσει στην εσχάτη των ποινών, σε μία φάση ουδέτερη, που δεν προμήνυε κανέναν κίνδυνο για την εστία της Ξάνθης». Τότε πάλι αυτός ο Τοροσίδης αποφάσισε να σβερκώσει τον Στολτίδη και να τον ρίξει κάτω σαν αλευροτσούβαλο, με αποτέλεσμα και πέναλτι να δωρίσει στους αντιπάλους και να πάρει την άγουσα προς τα αποδυτήρια. «Χωρίς αυτές τις δύο επίμαχες φάσεις, υπήρχε περίπτωση να σκοράρει ο Ολυμπιακός;» ρωτούν. Αλλά μη νομίζετε ότι περιμένουν κάποια απάντηση. Τόσο οι «πρασινοσκούφηδες» όσο και οι «ερυθρόδερμοι» απλώς επιχειρηματολογούν. Οι μεν τα λεν για να τα ακούν οι δε, και οι δε ανταπαντούν για να σκάσουν οι μεν. Δεν υπάρχει λογική και ούτε χωράει. Ένας συμψηφισμός υπόγειων διαδρομών, ώστε να μη φέρει μόνο ο ένας το στίγμα του ενόχου, αλλά και ο άλλος. Κι έτσι πορεύονται. Σε ένα ελληνικό πρωτάθλημα, που, όπως ισχυρίζονται και οι δύο, δεν διεξάγεται επί ίσοις όροις. Τι σημαίνει αυτό; Τίποτα. Είναι μία πολύ ωραία φράση. Μην προσπαθήσετε να την καταλάβετε, γιατί οι όροι ορίζονται από αυτούς τους δύο. Οπότε, και να σας εξηγήσουν, δεν θα καταλάβετε. Όπως δεν θα καταλάβετε επίσης ποτέ τι είναι αυτό που κάνει αυτά τα περήφανα και ιστορικά σωματεία να αμαυρώνουν το κύρος και το όνομά τους με τέτοιου είδους ύποπτα παιχνίδια. Αυτή η συζήτηση, η κόντρα, η αντιπαράθεση μεταξύ τους, θα επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο που θα διεξάγονται αυτά τα παιχνίδια με την ίδια ακριβώς επιχειρηματολογία. Χωρίς όμως να καταλήγουν πουθενά. Όπως οι συζητήσεις για το αν υπάρχει ζωή σε άλλον πλανήτη, που ανάβουν κάθε φορά που οι αστροφυσικοί έχουν το ετήσιο συνέδριό τους και σβήνουν με το κλείσιμο του συνεδρίου.