Ιδανικός θεραπευτής διά πάσαν νόσον (Sportday / Γιώργος Χελάκης)

Διά πάσαν νόσον ποδοσφαιρικήν, ως κατάλληλος θεραπευτική αγωγή προβάλλεται ο Ντούσαν Μπάγεβιτς. Από το καλοκαίρι συζητιόταν ότι στην περίπτωση που αποτύχει ο Μαλεζάνι, πάνω στο άσπρο άλογο που θα έφερνε τον νέο προπονητή στην Παιανία θα καθόταν ο Ντούσκο. Εκείνο που ελάχιστοι περίμεναν ήταν να αρχίσει η συζήτηση τόσο νωρίς...

Οι απανωτες διαβεβαιώσεις του κ. Βαρδινογιάννη ότι το πενταετές πλάνο δεν προβλέπει απότομες αλλαγές προπονητή φαίνεται να ισχύουν απολύτως. Συναινούν σ' αυτό και τα όσα έγιναν πέρυσι με τους τέσσερις... προκαθήμενους, όσο και η κατακόρυφη άνοδος της ομάδας μετά τα απανωτά στραπάτσα των πρώτων αγωνιστικών επί Σάντος. Ωστόσο, το πρόβλημα παραμένει και αφορά πρωτίστως στον Αλμπέρτο Μαλεζάνι. Δική του ευθύνη είναι το ότι παραπαίουν οι «πράσινοι», με άθλια άμυνα, ξεχαρβαλωμένο κέντρο και αναιμική επίθεση.

Ακόμα κι αν πάρουμε ως δεδομένο ότι ο μέσος όρος ποιότητας της ομάδας σε σχέση με πέρυσι έχει πέσει, δεν φτάνει για να δικαιολογηθούν τα φετινά. Αν είναι η διοίκηση που τον υποχρεώνει να διασύρονται μέσα στο γήπεδο Μπίσκαν και Κονσεϊσάο, ας βγει και να το πει. Λίγο δύσκολο φαίνεται να είναι έτσι τα πράγματα.

Εάν το πάμε «σχοινί κορδόνι», τότε η διοίκηση του επιβάλλει να παριστάνουν τους εξτρέμ ο Παπαδόπουλος με τον Γκέκα και ο Γκονζάλες να ζητάει την μπάλα πιο πίσω και από τους αμυντικούς χαφ. Επειδή οι ποδοσφαιρικές γνώσεις της διοίκησης αποκλείεται να φτάνουν μέχρις εκεί, μάλλον ο Αλμπέρτο Μαλεζάνι κάνει του κεφαλιού του, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει το κεφάλι του.

Ως προπονητής υψηλής εμπειρίας, γνωρίζει να μας πει γιατί «κρύβεται» συνεχώς μέσα στο γήπεδο ο Κονσεϊσάο; Γιατί εμφανίζεται βαρύς και αποσταμένος ο Μπίσκαν; Γιατί μένει στον πάγκο ο Χαραλαμπίδης, ο μόνος χαφ που μπορεί να παίξει από τα άκρα; Ποιος είναι ακριβώς ο ρόλος του Βόουτερ; Γιατί από αγώνα σε αγώνα αλλάζουν πρόσωπα και συστήματα;

Στο κάτω-κάτω της γραφής, τόσα πολλά είναι αυτά που δεν πρόλαβε να δει σε δύο μήνες ο Ιταλός και ψάχνει ακόμα; Για όλα αυτά ο Μαλεζάνι οφείλει να έχει πρακτικές απαντήσεις, που στην ουσία συνιστούν αλλαγή πλεύσης.

Όσο δεν το κάνει, τόσο πιο πολύ «μπουκάρει» στον λαβύρινθο του «ράβε-ξήλωνε». Ετσι μόνο εξηγείται το ότι έχει μετατρέψει την ενδεκάδα του Παναθηναϊκού σε εργαστήριο και ορισμένους από τους ποδοσφαιριστές σε πειραματόζωα.

Αν συνεχίσει με αυτή τη συμπεριφορά, θα εξαντλήσει τα αποθέματα υπομονής φιλάθλων και διοίκησης. Με τα όσα μέχρι σήμερα διαπράττει, θα πέσει μόνο στο δικό του κεφάλι λίθος του αναθέματος. Αυτό υπάρχει η πιθανότητα να είναι άδικο. Ακόμα και ο καλύτερα μονταρισμένος Παναθηναϊκός, ίσως στην πράξη να απείχε και πάλι από τον Ολυμπιακό. Τότε, όμως, η μισή ευθύνη θα ήταν δική του και η άλλη μισή της διοίκησης γι' αυτούς που πήρε, κυρίως δε γι' αυτούς που άφησε...