Ο Σάντος εγκατέλειψε τις πολύπλοκες σκέψεις και έβαλε στο γήπεδο τους καλύτερους. Καλοί οι πειραματισμοί, ακόμα καλύτερη η νίκη που δίνει τους τρεις βαθμούς. Ελπιδοφόρος ο Πλιάτσικας, παίκτης του προπονητή ο Σαπάνης, πολλά τα προσόντα του Λάκη, αλλά υπάρχουν καλύτεροι. Αν ο Σέζαρ έπαιζε από την αρχή στο Περιστέρι, άλλη θα ήταν η εξέλιξη του παιχνιδιού. Απέναντι στον μετρίως μέτριο Ηρακλή ένα αμυντικό χαφ έφτανε και περίσσευε.
Ο Κατσουράνης έκοβε και έραβε, ο Ιβιτς βοηθούσε όποτε κρινόταν σκόπιμο και ο Βενγλίνσκι έπαιζε εκεί που ξέρει. Οι δύο Βραζιλιάνοι στα άκρα και ο Λυμπερόπουλος μεταξύ κέντρου και μεγάλης περιοχής. Αυτό έφτανε για να χάσει μια ομάδα κατώτερης δυναμικότητας και αυτό έγινε με συνοπτικές διαδικασίες. Ολα τα άλλα (ρόμβοι, τρίγωνα και γεωμετρίες) είναι για τη σχολή προπονητών της Κολωνίας. Τα πράγματα είναι σύνθετα όταν πρόκειται να σκαρφιστείς πονηριές για να τα βάλεις με τον Γολιάθ.
Οταν είσαι Γολιάθ, αρκεί να είσαι προσεκτικός. Ο Παναθηναϊκός δεν ήταν. Ο Μακόρ «δούλεψε» το κεντρικό αμυντικό του δίδυμο και όλα από εκεί και πέρα έγιναν δύσκολα. Μια καλά οργανωμένη ομάδα, όπως ήταν χθες ο Ιωνικός, τον έβγαλε από τα νερά του, τον άφησε χωρίς εμπνεύσεις στο γήπεδο και του στέρησε έναν ακόμα ποδοσφαιριστή για τη συνέχεια (Σέριτς). Ο Γιάννης Βαρδινογιάννης, που είχε προειδοποιήσει σχετικά τους νευρικούς, τώρα έχει τον λόγο. Τον λόγο πρέπει να τον ζητήσει και από τον Μαλεζάνι, ο οποίος δύο αγώνες τώρα αδυνατεί να λύσει τον γόρδιο δεσμό.
Το «γύρω γύρω όλοι» που εφαρμόζει κάθε φορά στην επίθεση μαρτυρά ότι δεν έχει ακόμα κατασταλάξει στο ποιος κάνει τι. Με πέντε βαθμούς πίσω από τον Ολυμπιακό έχουν στενέψει τα περιθώρια. Το ίδιο και για τον ΠΑΟΚ του Νίκου Καραγεωργίου, που έχασε μέσα στην Τούμπα τα αυγά και τα καλάθια.