Λίγο πριν από το μοιραίο ρήγμα στον πυθμένα του πειρατικού, ο καπετάνιος Οτο Ρεχάγκελ οφείλει να συνειδητοποιήσει τι πάει να γίνει και να λάβει τα μέτρα του.
Οι κραυγές αγωνίας μέχρι και απόγνωσης, που έβγαζαν οι διεθνείς κατά τη διάρκεια του αγώνα με το Καζακστάν, θα πρέπει να έφτασαν μέχρι τα αφτιά του. Ο Γιάννης Τοπαλίδης έχει υποχρέωση να του τα πει αλλά και να του μεταφέρει τι λέγεται και τι γράφεται τόσο καιρό τώρα.
Είναι θλιβερό να παραδώσει ο ίδιος στη δημόσια χλεύη αυτούς που μέχρι χθες ο ίδιος κόσμος λάτρευε και εξυμνούσε. Οι χθεσινοί ήρωες θα γίνουν αποδιοπομπαίοι τράγοι σε ένα χρόνο μέσα, αν ο Γερμανός επιμένει να τους περιφέρει μέσα στο γήπεδο, απροπόνητους, «ξεθυμασμένους», αφορμάριστους. Δικαιούνται όλοι αυτοί να περάσουν σε δεύτερο πλάνο, να αναλάβουν δυνάμεις, να βρουν ομάδες και ρυθμό, ώστε να επανέλθουν χρήσιμοι. Κι αν οι ίδιοι δεν το καταλαβαίνουν και... απαιτούν να μπαίνουν στο γήπεδο μαζί με τους διαιτητές, ο Ρεχάγκελ πρέπει να ξεπεράσει στενοκεφαλιές και δογματισμούς, αφήνοντάς τους στο απυρόβλητο.
Ο.Κ., κόουτς, να κρατήσουμε τη νίκη, αλλά όλα τα άλλα να τα πετάξουμε. Σχεδόν όλα τα άλλα. Γιατί αυτόν τον Νίκο Λυμπερόπουλο πρέπει να τον κρατήσουμε. Στα δικά του μάτια είδαμε τη λάμψη που είχαν τα μάτια των υπολοίπων το... καλοκαίρι 2004. Στα δικά του πόδια και το κεφάλι διαπιστώσαμε τη φρεσκάδα που είχαν οι υπόλοιποι το... καλοκαίρι του 2004.
Αναρωτιόμαστε γιατί ο Βρύζας και όχι ο Λυμπερόπουλος, γιατί ο Κατσουράνης και όχι ο Γιώργος Ανατολάκης, γιατί ο Μπασινάς και όχι ο Ιεροκλής Στολτίδης, γιατί μέχρι το τέλος ο Θοδωρής. Τέλος, γιατί όχι ο Γραμμόζης και πολύ περισσότερο ο Γεωργάτος.
Τι είναι εκείνο το κακό που δεν μας «βρήκε» ακόμα, ώστε να ταρακουνηθεί το σύστημα. Όσο ακόμα είναι καιρός -υπάρχει ένας μήνας μπροστά- θα πρέπει να ληφθούν μέτρα, για να μη συνεχιστεί η κατρακύλα.
Κι αν κάποιοι, όπως ακούγεται, κουράστηκαν ή βαρέθηκαν, ας απαλλαγούν των υποχρεώσεών τους. Εθελοντική είναι η συμμετοχή στην Εθνική ομάδα. Όσοι βαριούνται την «κλεισούρα» των ξενοδοχείων, ας διευκολυνθούν να δουν το ματς με τη Δανία από την τηλεόραση.
Πάλι καλά που δεν νικήσαμε με το «καθαρό» 1-0, για να θολώσουν τα μάτια όλων μας και να μη δούμε τη μαύρη αλήθεια. Τώρα που ζούμε με τεχνητή αναπνοή, είναι ανάγκη να παραδεχτούμε -το έγραψε μόλις χθες ο Αλέξης Σπυρόπουλος- ότι οι μέρες αυτής της ομάδας είναι μετρημένες. Κάτι να γίνει τώρα που το πειρατικό -λίγο πριν βουλιάξει- εκπέμπει SOS!