Ξετινάξτε τους απατεώνες του στοιχήματος!

Άρθρο 13 του Κώδικα Δεοντολογίας της ΦΙΦΑ: «Απαγορεύεται στους αξιωματούχους (όλα τα μέλη διοικητικών συμβουλίων, μέλη επιτροπών, διαιτητές, προπονητές και κάθε άλλο πρόσωπο επιφορτισμένο με τεχνικά, ιατρικά και διοικητικά θέματα ομοσπονδίας, λίγκας ή συλλόγου) να λαμβάνουν μέρος, άμεσα ή έμμεσα, σε στοιχηματισμούς, πονταρίσματα, κληρώσεις και συναφή γεγονότα ή συναλλαγές που συνδέονται με ποδοσφαιρικούς αγώνες. Τους απαγορεύεται να έχουν μερίδια, είτε ενεργητικά ή παθητικά, σε εταιρείες, επιχειρήσεις, οργανισμούς, κ.λπ. που προωθούν, μεσολαβούν, διακανονίζουν ή διεξάγουν τέτοια γεγονότα ή συναλλαγές».

Οι ελληνικές ποδοσφαιρικές αρχές που έχουν κάνει σημαία τους το αυτοδιοίκητο του αθλήματος, που αγνοούν σε πολλές περιπτώσεις τη νομοθεσία διότι ακολουθούν τους δικούς τους κανονισμούς που είναι εναρμονισμένοι με αυτούς της ΦΙΦΑ, το άρθρο 13 του Κώδικα Δεοντολογίας δεν το είχαν περάσει στα καταστατικά τους! Η ΕΠΟ τώρα το περνάει!

Αυτό είναι βέβαια λογικό, αν αναλογιστούμε ότι μέχρι πρότινος το καταστατικό της ομοσπονδίας προέβλεπε την ίδρυση εταιρίας που θα εκμεταλλευόταν ποδοσφαιρικά στοιχήματα, κάτι που πέρσι απέσυρε λόγω πιέσεων από το κράτος.

Αλλά και που περνάει στο καταστατικό της η ΕΠΟ το περίφημο άρθρο 13, μήπως σημαίνει κάτι ιδιαίτερο; Το ερώτημα που πολύ σωστά έθεσε ένας καλός συνάδελφος στο μπλογκ του, είναι αν η εφαρμογή της διάταξης θα έχει αναδρομική ισχύ. Διότι στην Ελλάδα υπάρχουν παράγοντες του ποδοσφαίρου οι οποίοι στην φορολογική τους δήλωση δηλώνουν κέρδη σχεδόν αποκλειστικά από το στοίχημα. Και αν όχι εκείνοι, τα δηλώνει η σύζυγος, η πεθερά, η γιαγιά και πάει λέγοντας. Και το κάνουν για χρόνια…

Σε κάθε περίπτωση, η πιο θετική εξέλιξη στο θέμα των «στημένων» αγώνων στην Ελλάδα, είναι η στάση του εισαγγελέα. Θεωρώ πως η τακτική που έχει επιλέξει ο Κωνσταντίνος Σιμιτζόγλου (και που ελπίζουμε να τη δούμε στην πράξη) είναι η ενδεδειγμένη.

Γενικότερα η δικαιοσύνη οφείλει να είναι ευέλικτη. Είναι πολλές οι φορές που απαιτείται να λοξοδρομήσεις αν θες να φτάσεις κάπου, αλλιώς δεν φτάνεις ποτέ πουθενά και οι υποθέσεις καταλήγουν στο αρχείο. Ο αθλητικός εισαγγελέας γνωρίζει πολύ καλά πως αν αρχίσει και καλεί τους εμπλεκόμενους στα 27 (μέχρι στιγμής) παιχνίδια που έχει επισημάνει η ΟΥΕΦΑ, δεν πρόκειται να προκύψει τίποτα ουσιώδες. Όταν, όμως, καλέσεις κάποιον και του πεις ότι… «κοίταξε να δεις, ο τραπεζικός σου λογαριασμός σε ενοχοποιεί, ενώ έχουμε και μαγνητοφωνημένη συνομιλία επιβαρυντική για σένα», τότε όλο και κάποιος θα «σπάσει». Και αν δεν «σπάσει» ο παράγοντας, θα «σπάσει» ο ποδοσφαιριστής…

Οι μάγκες δικαστικοί, αν θέλουν, σε τυλίγουν σε μια κόλλα χαρτί. Βούληση να υπάρχει και όλα γίνονται. Και ας έχουν «μπαγιατέψει» τα ύποπτα ματς, κι ας έχουν επικυρωθεί οι βαθμολογίες. Το σημαντικό είναι να διαλυθεί το κύκλωμα των απατεώνων του στοιχήματος. Θα είναι μια σπουδαία αρχή για το ποδοσφαιράκι μας.

«Στημένα», βία και διαιτησία είναι οι τρεις πληγές. Μετρημένα κουκιά είναι και δεν χρειάζεται να έχεις σπουδάσει πυρηνική φυσική για να τα αντιμετωπίσεις. Ο εισαγγελέας τα «στημένα», η ΕΠΟ τη διαιτησία, οι ΠΑΕ τη βία. Φτιάξτε τα να ξεμπερδεύουμε… Αν θέλετε…