Η ιστορία του ντέρμπι κορυφής στην Αγγλία ανάμεσα στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την Τσέλσι δεν γράφτηκε από τους παρόντες αλλά από μία απουσία. Γιατί όσο και να καλύφθηκαν οι αδυναμίες της Γιουνάιτεντ από την εκπληκτική παρουσία του Γουέιν Ρούνει κατά τη διάρκεια της χρονιάς, δεν ήταν δυνατό να μην εμφανιστούν σε όλη τους τη μεγαλοπρέπεια, στο πιο κρίσιμο παιχνίδι που είχε να δώσει η ομάδα φέτος χωρίς αυτόν.
Στην αρχή του πρώτου ημιχρόνου η Τσέλσι παίζει λες και αγωνίζεται στο Σταμφορντ Μπριτζ. Κλείνει τη Γιουνάιτεντ στην περιοχή της, πιάνει ποσοστό κατοχής που αγγίζει το 70% και ολοκληρώνει το πρώτο εικοσάλεπτο ιδανικά με το εκπληκτικό γκολ του Κόουλ.
Κάπου εκεί φάνηκε το πόσο καλά είχε διαβάσει το ματς ο Αντσελότι, που ξέρει πολύ καλά ότι δεν μπορείς να αγωνιστείς μέσα στο Ολντ Τράφορντ με τον ίδιο ρυθμό για έναν ολόκληρο αγώνα. Οι μηχανές της Τσέλσι κατεβάζουν ρυθμούς και αφού ο στόχος του γκολ είχε επιτευχθεί, δίνει χώρο. Αυτό τον χώρο η Γιουνάιτεντ δεν ξέρει πραγματικά τι να τον κάνει και αφού γυρίζει άσκοπα την μπάλα για περίπου 25 λεπτά, δεν καταφέρνει ούτε μία φορά να απειλήσει. Ο καημένος ο Μπερμπάτοφ προσπαθεί, αφού κάποιος, κάποτε πίστεψε ότι ο Βούλγαρος μπορεί να παίξει μόνος του, στην επίθεση της Γιουνάιτεντ.
Βέβαια αυτός ο κάποιος που το πίστεψε, ίσως να εξαφανίστηκε στη συνέχεια μέσα σε ένα σύννεφο καπνού αφήνοντας πίσω του ένα βουνό ποπ-κορν. Γιατί αποκλείεται να υπήρξε άνθρωπος που να πιστεύει ότι ο Μπερμπάτοφ, κοντά στα 30 του χρόνια, μπορεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στη Γιουνάιτεντ.
Και αυτό το γεγονός έκανε μπαμ, στο δεύτερο ημίχρονο. Η Γιουνάιτεντ κατεβαίνει στο γήπεδο με καθυστέρηση 45 λεπτών και αρχίζει να εκμεταλλεύεται το χώρο που της έχει δώσει η Τσέλσι. Η κατοχή αλλάζει πόδια, αλλά και πάλι επιθετικά δεν υπάρχει σχεδόν κανένας κίνδυνος.
Πραγματικό ντέρμπι βλέπουμε στο τελευταίο εικοσάλεπτο. Νάνι και Μακέντα μπαίνουν στο γήπεδο και κάνουν την Τσέλσι να νιώσει ότι στο γήπεδο υπάρχει η αντίπαλη επιθετική γραμμή.
Κάπου εκεί γίνεται κάτι που αν γινόταν στα ελληνικά γήπεδα θα το σχολιάζαμε για πέντε με δέκα χρόνια. Ο Ντρογκμπά παίρνει τη μπάλα, ενώ είναι ενάμισι μέτρο οφσάιντ και κάνει το 2-0. Δεν νομίζω όμως ότι ο επόπτης θα φοβάται να κυκλοφορήσει στους δρόμους.
Το γκολ του Μακέντα αμέσως μετά δίνει ελπίδες στη Μάντσεστερ, αλλά το πρόβλημα της επιθετικής γραμμής δεν πρόκειται να λυθεί έτσι εύκολα. Και αυτό γιατί ακριβώς στο 90’ ο Μπερμπάτοφ έχει την ευκαιρία να ισοφαρίσει και να κρατήσει την ομάδα του στην κορυφή. Το σουτ που κάνει όμως είναι τόσο κακό που αποτελεί έναν τέλειο αντιπρόσωπο της αυτοπεποίθησης του.
Η Τσέλσι κερδίζει δίκαια και αν κατακτήσει στο τέλος αυτό το πρωτάθλημα θα το έχει κάνει με επίδειξη δύναμης, έχοντας κερδίσει από δύο φορές Γιουνάιτεντ και Άρσεναλ και μία τη Λίβερπουλ, ενώ έχει ακόμα μπροστά της να παίξει στο Άνφιλντ.
Όσο για τη Γιουνάιτεντ έχει μπροστά μία ακόμα τεράστια πρόκληση, αυτή κόντρα στη Μπάγερν στον επαναληπτικό προημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Το Σάββατο το μεσημέρι πάντως φάνηκε ξεκάθαρα ότι… No Rooney, No Party.
Share
Προσευχές, μετάνοιες, λιτανείες και εξομολογήσεις στο: Deepthoughts2008@hotmail.com ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
