Τη σεζόν 1988-1989 η Ξάνθη ανέβηκε στην πρώτη κατηγορία του ελληνικού πρωταθλήματος, ως πρωταθλήτρια από τη δεύτερη Εθνική. Έκτοτε (σεζόν 1989-1990) ποτέ δεν γνώρισε τον υποβιβασμό, παρουσιάζοντας ένα σταθερότατο πρόσωπο στις τάξεις των μεγάλων του ποδοσφαίρου, στη χώρα μας. Φέτος, το οικοδόμημα που χτίζει είκοσι χρόνια η θρακιώτικη ομάδα κινδυνεύει περισσότερο από ποτέ. Η συγκομιδή της Ξάνθης είναι 25 πόντοι, τέσσερις αγωνιστικές πριν το τέλος κι αυτή βρίσκεται στο -2 από τη 13η θέση του Λεβαδειακού των 27 πόντων! Αναζητήσαμε τα αίτια της πτώσης της Skoda και σας τα παρουσιάζουμε:

Οι ευθύνες του Χρήστου Πανόπουλου

Ο άνθρωπος που, από τη σεζόν 1991-1992, στηρίζει έμπρακτα την ομάδα και τη βοήθησε όσο κανείς ν΄ανέβει επίπεδα, διχάζει τον κόσμο της ακριτικής πόλης και τους οπαδούς της ομάδας. Μία σημαντική μερίδα τον αποκαλεί ευεργέτη και δικαίως, αφού, δύο χρόνια μετά την άνοδό της στην πρώτη κατηγορία, ανέλαβε τις τύχες της και πραγματικά μεγαλούργησε. Οργανωτικά, δημιουργώντας εγκαταστάσεις και προϋποθέσεις για να μπορέσει η Ξάνθη ν΄απεμπλακεί από τα χαμηλά στρώματα της βαθμολογίας.

Στους διθυράμβους υπάρχει αντίλογος και μάλιστα ισχυρός. Από μερίδα φίλων του συλλόγου υπάρχει η πεποίθηση ότι ο Πανόπουλος συνδέθηκε περισσότερο απ΄ό,τι θα έπρεπε με τον Ολυμπιακό. Αν και ξεκίνησε τη θητεία του, ακολουθώντας τον ανάποδο δρόμο. Άνθρωπος που γνωρίζει πολύ καλά τα πράγματα στο κλαμπ ισχυρίζεται πως η σχέση του με τον Γιώργο Βαρδινογιάννη υπήρξε άριστη, με τον «καπετάνιο», μάλιστα, να παραβρίσκεται στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και σε εκδηλώσεις της ομάδας της Ξάνθης.

Στην πορεία τα πράγματα άλλαξαν! Η Skoda χρεώθηκε στο άρμα του Ολυμπιακού, που ήταν η μεγαλύτερη δύναμη στο ελληνικό στερέωμα. Απτές αποδείξεις, φυσικά, και δεν μπορούν να υπάρξουν, ωστόσο από ενδείξεις άλλο τίποτα. Τη σεζόν 2002-2003 οι «ερυθρόλευκοι» παίρνουν τον τίτλο στην ισοβαθμία από τον Παναθηναϊκό. Έχουν προηγηθεί τα γεγονότα της Ριζούπολης, το «τριφύλλι» κερδίζει τον Ακράτητο και ο Ολυμπιακός παίζει στην Ξάνθη, στη βασική ενδεκάδα της οποίας υπάρχει ο ποδοσφαιριστής Αλήμπασης, ενώ οι δύο από τις τρεις αλλαγές στο ματς είναι οι Ανδρεαδάκης και Τσικτσιρής! Αλησμόνητη η τοποθέτηση ρεπόρτερ του Ολυμπιακού «πήραμε το ματς, πήραμε το πρωτάθλημα, πήραμε και τον Βάλλα», όπως και η δήλωση του κ. Πανόπουλου περί δοκιμών νέων παικτών, με προοπτικές για το μέλλον. Το τελικό 1-5 χαρίζει άλλη μία κούπα στους Πειραιώτες.

Η Ξάνθη, και το λέει ο φίλαθλος κόσμος της πόλης, έχει γίνει αντιπαθητική στην ποδοσφαιρική κοινωνία, ελέω Ολυμπιακού και αυτό, ίσως, το πληρώνει φέτος. Είναι οι δύο μόνες ομάδες, των οποίων τα τηλεοπτικά δικαιώματα έχει η ΝΕΤ. Συνδέεται η πτώση των «ερυθρόλευκων» από την πρωτιά, με την κατρακύλα της ακριτικής ομάδας προς τη Β΄ Εθνική. Πολλοί είπαν «χάνει τα κόζια ο Ολυμπιακός, τα χάνει και η Ξάνθη». Και η προσθήκη στο επιτελείο της του πρώην διαιτητή Γιώργου Κασναφέρη, ενισχύει αυτήν την άποψη περί κοινού άρματος των δύο κλαμπ.

«Μας βρίζει όλος ο κόσμος, όπου κι αν πηγαίνουμε» ισχυρίζεται άνθρωπος που παρακολουθεί από κοντά τις δραστηριότητες του κλαμπ. «Παλιά δεν ήταν έτσι», συμπληρώνει. Αν στην κοινή γνώμη αποτέλεσε πρόκληση η συγκεκριμένη επιλογή του κ. Πανόπουλου, δεν μπορώ να το ξέρω, αφού δεν ασπάζομαι αυτήν την άποψη. Ωστόσο, στην προ-Κασναφέρη εποχή, η Ξάνθη, απ΄όσο θυμάμαι, είχε πολύ καλύτερες διαιτησίες απ΄ό,τι την περασμένη Κυριακή στη Λιβαδειά, για παράδειγμα.

Οι ανακοινώσεις για τη διαιτησία

Ανοίγουμε ξεχωριστό κεφάλαιο στο κεφάλαιο «διαιτησία»! Στην αρχή οι ανακοινώσεις διαμαρτυρίας για κακές διαιτησίες είχαν κι ένα γούστο, λόγω του ιδιαίτερου τρόπου γραφής των, αλλά από κάποια στιγμή και μετά κούρασαν. Και για να κουράσουν τους δημοσιογράφους και τους φιλάθλους, αποκλείεται να μην κούρασαν και τους αρμόδιους διαιτητικούς φορείς, μην πω τους εκνεύρισαν. Προς Θεού, δεν ισχυρίζομαι ότι η Ξάνθη «πληρώνει» τη διαιτητική αντιπολίτευση, αλλά στις δημόσιες σχέσεις της μόνο καλό δεν έκανε!

Τα ακριβά εισιτήρια και τα «προνόμια» των διαρκείας

Γενικά, με ορισμένες αποφάσεις της Ξάνθης αλλοιώθηκε και το προφίλ της στο δικό της κοινό. Μεγάλο θέμα αυτό των εισιτηρίων. Από το 2004 και μετά συρρικνώθηκε το κοινό του συλλόγου, αφού πρόσβαση στα εντός έδρας παιχνίδια είχαν μόνο οι κάτοχοι εισιτηρίων διαρκείας. Ξεχωριστά εισιτήρια δεν έβγαιναν στην κυκλοφορία, με αποτέλεσμα να υπάρχουν ματς πολύ σημαντικά που γίνονταν παρουσία ενός κλειστού κλαμπ οπαδών. Μόνη εξαίρεση πρέπει να είναι η νίκη, με 2-1, στις 31 Γενάρη 2010 απέναντι στον Άρη!

Το δεύτερο ζήτημα που αφορά τα εισιτήρια είναι η τιμή των «κομματιών» των φιλοξενούμενων, σταθερή στα 50 ευρώ! Δεν θα μπω στη διαδικασία να παραθέσω τι προσφέρει στους φιλοξενούμενους οπαδούς το νέο γήπεδο της Ξάνθης, διότι στην Ελλάδα δεν είμαστε μαθημένοι και σε ανέσεις. Αυτά τα 50 ευρώ, πάντως, μεγαλύτερη ζημιά έχουν προκαλέσει, απ΄ό,τι οικονομικά οφέλη! Είναι απόφαση που σχολιάστηκε πολλάκις και εξακολουθεί να σχολιάζεται, με επικριτικό τρόπο.

Συμπέρασμα: απαξιώθηκε, όσον αφορά το κλειστό κλαμπ των διαρκείας, η ίδια ομάδα από τον πολύ κόσμο που πιθανώς να ήθελε να δει συγκεκριμένα παιχνίδια και είχε τη δυνατότητα αυτά να δει και να πληρώσει, όσο φθηνές κι αν ήταν οι ετήσιες κάρτες. «Μηδέν», λοιπόν, η βαθμολογία και στις δημόσιες σχέσεις με τον κόσμο.

«Αγκάθι» και το αγωνιστικό πρόβλημα

Μετά τον Ρατζίνσκι δεν αποκτήθηκε επιθετικός περιοχής και η Ξάνθη το πληρώνει με την ανομβρία στην παραγωγικότητά της. Ο Έλινγκτον, που ήρθε φέτος τον Γενάρη, και τραυματισμούς παρουσίασε, ενώ περισσότερο ασχολήθηκε με το σπίτι που θα μείνει και με το αν το αμάξι της γυναίκας του θα είναι αυτόματο, παρά με τις υποχρεώσεις του στο γήπεδο! Πόι, Μπούνγκα κτλ ουδέποτε υπήρξαν σέντερ φορ. Επόμενο είναι, λοιπόν, να μην μπορεί να πάρει αποτέλεσμα η ομάδα στα εκτός έδρας παιχνίδια, που θέλει το γκολ.

Το «μηδέν» στις νίκες μακριά από τα «Πηγάδια» το έχει μόνο η Ξάνθη, φέτος, αφού όλες οι υπόλοιπες ομάδες της ελληνικής Σούπερ Λιγκ, έχουν πάρει, έστω, ένα «τρίποντο» εκτός. Οι συχνές αλλαγές προπονητών, επίσης, είναι μία παράμετρος που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη. «Μέχρι και σ΄αυτό με τον Ολυμπιακό μοιάζουμε», μου είπε ένας συνομιλητής μου, που μένει στην πόλη της Ξάνθης, ο οποίος και μου αφηγήθηκε εικόνες που θα σας περιγράψω παρακάτω. Ωστόσο, με μέτριο ρόστερ και με συχνές αλλαγές προπονητών, προκοπή δεν γίνεται.

Πού ελπίζει, πλέον, η Ξάνθη;

Αγωνιστικά είναι η χειρότερη ομάδα στην κατηγορία. Θεωρώ πως μονάχα με τσαμπουκαλίδικο ποδόσφαιρο, όπως στη Λιβαδειά, και με «καουμπόικη» τακτική έχει ελπίδα. Αρκεί να πάρει πίσω και τα χρεωστούμενα, που τα περιμένει πολύς κόσμος στη Θράκη. Και αυτά δεν θα τα ζητήσει ούτε από την Τρίπολη, ούτε, φυσικά, από τον Ατρόμητο. Ελπίζει, επίσης, έστω και τώρα στο να πάψει αυτή η σύγχυση που φαίνεται να επικρατεί, αυτή η ένταση την οποία βιώσαμε και στο πρόσωπο, αλλά και στις αντιδράσεις, του προπονητή Κεχαγιά, στο παιχνίδι με τον Λεβαδειακό.

Εικόνες από την πόλη της Ξάνθης

*** Ο Λεβαδειακός γυρίζει, σε 2-1, το παιχνίδι με τη Skoda κι ένα καφενείο, από Ξανθιώτες Παναθηναϊκούς στην πόλη, σηκώνεται στο πόδι πανηγυρίζοντας!!! «Πονάμε που θα πέσει η ομάδα, αλλά ξεβρωμίζει ο τόπος», αποφάνθηκαν.

*** Στα τελευταία, εντός έδρας, ματς συζητήθηκε έντονα στις κερκίδες στα «Πηγάδια» το σενάριο (επιστημονική φαντασία για κάποιους) δημιουργίας μίας ομάδας, «πανθρακικής» αποδοχής με έδρα την Ξάνθη. Το ότι συζητήθηκε, φυσικά, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα.

*** Απόρροια της συχνής αλλαγής προπονητών, ίσως, να είναι η ανοργανωσιά που υπάρχει σε προπονήσεις και δραστηριότητες του κλαμπ. «Μύθος η οργάνωσή μας», ολοκληρώνει τη σκέψη του ο συνομιλητής μου, που, πιθανώς, να τα βλέπει και όλα μαύρα, λόγω της κατάστασης που βρίσκεται αυτή η σημαντική ομάδα, φτιαγμένη για την πρώτη κατηγορία στην Ελλάδα.

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube