Η αγωνιστική που ολοκληρώθηκε μας άφησε με κάποια δεδομένα. Το +7 του Παναθηναϊκού δύσκολα θα καλυφθεί από τον Ολυμπιακό, όχι γιατί είναι τεράστια η βαθμολογική διαφορά, αλλά γιατί κυρίως οι «ερυθρόλευκοι» δείχνουν εδώ και ένα μήνα να έχουν παραδοθεί.
Οι ευθύνες του Ζίκο είναι δεδομένες, αλλά οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού είχαν συνηθίσει τόσα χρόνια να ποντάρουν στο πάθος των παικτών, όποιος και να καθόταν στον πάγκο.
Αυτό το πάθος φέτος εξαφανίστηκε και ειδικά από το παιχνίδι με τον Άρη και μετά όλοι δείχνουν να τα έχουν τουλάχιστον χαμένα.
Ο Παναθηναϊκός από την άλλη δείχνει μια σιγουριά και παρά το μέτριο πρόσωπο που παρουσιάζει σε αρκετά σημεία του παιχνιδιού του, φαίνεται έτοιμος να επιστρέψει στην κορυφή.
Είπαμε φαίνεται, μην το δέσουμε και σχοινί κορδόνι γιατί η επόμενη Κυριακή είναι αυτή που θα κρίνει πολλά.
Όταν είσαι ομάδα που θες να αποδείξεις μέσα στο γήπεδο ότι αξίζεις το πρωτάθλημα πας στο Κλεάνθης Βικελίδης και κερδίζεις. Έτσι αφήνεις τους άλλους να τρέχουν και κερδίζεις με το σπαθί σου αυτό που τόσο παθιασμένα ζητάς. Το πρωτάθλημα δηλαδή. Εκεί θα περιμένει όμως ο Άρης. Και όχι ο Άρης του Μαζίνιο, αλλά αυτός του Κούπερ που ακόμα και όταν δεν πείθει (όπως κόντρα στον ΠΑΣ) κερδίζει. Ευκαιρία για αποδείξεις και για τους κίτρινους λοιπόν.
Από την άλλη ο Ολυμπιακός θα πρέπει να αποδείξει ότι δεν παραιτήθηκε. Αν μπορεί να το κάνει βέβαια. Κόντρα στον ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη έχει μια τελευταία ευκαιρία να κερδίσει όχι μόνο τους τρείς βαθμούς αλλά και την χαμένη εμπιστοσύνη των οπαδών του, που τόσο τραγικό πρόσωπο και εμφανίσεις μέσα στο γήπεδο έχουν χρόνια να δουν.
Αντίπαλος την άλλη Κυριακή θα είναι ο ΠΑΟΚ που έχει πλησιάσει στη δεύτερη θέση σε απόσταση βολής. Θα είναι διαφορετικός από τις συνηθισμένες του επισκέψεις στην Αθήνα;
Λίγες μέρες υπομονή και οι απορίες μας θα απαντηθούν…