Αμα θες να φύγεις, φύγε, και άμα θες να κάτσεις, ΦΥΓΕ! Η διασκευή του λαϊκού άσματος ταιριάζει γάντι στην περίπτωση Ζίκο. Γιατί μόνο αν έχεις στο μυαλό σου την έξοδο από την ομάδα -και μόνο τότε- δικαιούσαι να διορθώνεις τα λάθη σου με λάθη! Στο ματς με τον Αρη οι εμπνεύσεις του Βραζιλιάνου αποδείχθηκαν εκτός από λανθασμένες και καταστροφικές για την ομάδα. Ο Ολυμπιακός δεν βλεπόταν και ηττήθηκε κατά κράτος με κατεβασμένα χέρια. Συμβαίνει και στους καλύτερους προπονητές του κόσμου, να το δεχθώ.
Το να επαναλάβεις όμως τα λάθη σου στο αμέσως επόμενο κρίσιμο παιχνίδι είναι κάτι που μόνο αν το επιδιώξεις θα το καταφέρεις. Μόνο κόουτς με αυτοκτονικές τάσεις παρατάσσει την ομάδα σε ντέρμπι με ένα χαφ (Κατσικογιάννη) στη μεσαία γραμμή, άπειρο και άκαπνο, και στην αριστερή πλευρά επιλέγει τον πλέον ακατάλληλο να ανταποκριθεί στα καθήκοντα (Οσκαρ). Να πεις ότι δεν έχεις άλλους; Ο Ζαϊρί, που με την απόδοσή του κατά τη σύντομη παρουσία του στο ματς με τον Αρη φρόντισε να τον εκθέσει, καθόταν στον πάγκο.
Οι δε Στολτίδης και Λεντέσμα με τα μαλλιά τους γκρίζα από εμπειρίες ανάλογων παιχνιδιών, με τα εξιτήρια των γιατρών στα χέρια, βρίσκονταν -άραγε γιατί- εκτός αποστολής. Οσο σοφή και αν ακούγεται η φράση «ο προπονητής ξέρει», καθιστώντας αυτόν αποκλειστικά υπεύθυνο στον τομέα της αξιολόγησης των παικτών, και όχι τον κάθε δημοσιογράφο ή φίλαθλο, άλλο τόσο σοφή αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος η παροιμία που λέει «όπως έστρωσες, θα κοιμηθείς!». Ο Ζίκο έστρωσε στραβά και, αν του κολλάει ύπνος έπειτα από όλα αυτά, θα κοιμηθεί βλέποντας εφιάλτες.
Ο Ολυμπιακός, πάντως, για δεύτερο συνεχές παιχνίδι επιεικώς δεν βλεπόταν! Αν κάποιοι τώρα επιμένουν να υποστηρίζουν ότι το γκολ του Τοροσίδη θα έπρεπε να μετρήσει και έτσι ο Ολυμπιακός δεν θα χρεωνόταν τουλάχιστον την ήττα, τότε έχω να τους πω ότι στη μούντζα βλέπουν και μετρούν τα δάχτυλα, αποφεύγοντας να αντιληφθούν τη χειρονομία. Η ομάδα έδειχνε καταπονημένη. Μάλλον θα τους βγήκε η… ξεκούραση τόσων ημερών. Θεωρώ επίσης ότι αυτοί οι ποδοσφαιριστές έχουν αδειάσει από την υπερπροσπάθεια στο πρώτο μισό της αγωνιστικής περιόδου.
Δεν πέτυχαν λίγα! Πέρασαν στις 16 καλύτερες ομάδες του Τσάμπιονς Λιγκ, με μπαλώματα και αλχημείες στη σύνθεση νίκησαν τον βασικό αντίπαλο περνώντας μπροστά στη βαθμολογία. Ως εκεί όμως. Το πλήρες ρόστερ με τα «δεύτερα», που «κεντάνε» και σημειώνουν τη μία επιτυχία μετά την άλλη βάζοντας τα γυαλιά σε αυτούς που όλο αυτό το διάστημα γκρίνιαζαν ότι η ομάδα χρειάζεται πραγματική ενίσχυση, φαίνεται ότι καταρρέει.
Η ομάδα προδίδεται από κακούς διοικητικούς χειρισμούς στον τομέα των μεταγραφών, αφού δεν ενισχύθηκε στον βαθμό που οι υποχρεώσεις της απαιτούσαν και από έναν προπονητή που αδυνατεί να την ξεκολλήσει από τα δύσκολα, επιμένοντας σε πειραματισμούς. Η «μαύρη τρύπα» των εκατομμυρίων το καλοκαίρι είχε αίσιο τέλος. Να δούμε τι τέλος θα έχει η «μαύρη τρύπα» των πέντε βαθμών από τον πρωτοπόρο Παναθηναϊκό, που πονάει περισσότερο…