Τέτοιος φορ από την εποχή του Βαζέχα

Φαντάζομαι πως τις μουρμούρες τις θυμούνται όλοι. Τη δυσφορία και τα ερωτήματα σχετικά με την ικανότητα του Σισέ. Με την αγωνιστική του κατάσταση αλλά και τη διάθεσή του να παίξει ποδόσφαιρο της προκοπής στην Ελλάδα.

Τώρα τα ερωτήματα και οι ανησυχίες έδωσαν τη θέση τους στον ενθουσιασμό.

Ο Γάλλος σκοράρει κατά ριπάς, ουδείς αμφιβάλλει για την κλάση και τη διάθεσή του. Ακόμα και ο Ρεϊμόν Ντομενέκ κάποια στιγμή θα πειστεί και θα τον φωνάξει στην εθνική Γαλλίας. Αρκεί να συνεχίσει έτσι. Στο σημείο αυτό έχει νόημα να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Η ΠΑΕ Παναθηναϊκός άνοιξε διάπλατα τα ταμεία της και ξοδεύτηκε όσο καμιά άλλη φορά για να φέρει στην Παιανία τον Σισέ. Κοντά στα οκτώ εκατομμύρια πήγαν στη Μαρσέιγ και περίπου άλλα δύο τον χρόνο παίρνει ο πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος.

Ξοδεύτηκαν πολλά. Ο Παναθηναϊκός, που δυσκολευόταν να μετουσιώσει σε γκολ την επιθετικότητά του, έχει ύστερα από χρόνια (εποχή Βαζέχα) έναν τέτοιο σέντερ φορ στην ενδεκάδα. Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι όποιος πληρώνει πολλά έχει τη βάσιμη ελπίδα να πετύχει περισσότερα. Τόσα χρόνια ο «αιώνιος αντίπαλος» πλήρωνε περισσότερα κι έφερνε καλύτερους...

Τα Γιάννενα πάλεψαν το παιχνίδι για ένα ημίχρονο. Από τη στιγμή που ο Ανδράλας γκρέμισε τον Σιμάο μέσα στην περιοχή, η σεμνή τελετή έλαβε τέλος.

Για να «γράψει» τέσσερα το κοντέρ έβαλε το χεράκι του και ο Θύμιος Γεωργούλης. Ο τεχνικός του ΠΑΣ, γνωρίζοντας τις αμυντικές αδυναμίες του αντιπάλου, διέταξε φουλ επίθεση κι έφαγε γκολ στις αντεπιθέσεις.

Απέναντι στον συγκεκριμένο ΠΑΣ ας μη διακινδυνεύσουμε τη διαπίστωση πως ο Παναθηναϊκός έδειξε σημάδια βελτίωσης, τα οποία μάλιστα οφείλονται στην τεχνική καθοδήγηση του Νίκου Νιόπλια.

Να του αναγνωρίσουμε, όμως, ότι δεν κάθεται στα αυγά του. Μόλις πέρασε το άνυδρο πρώτο ημίχρονο, έβγαλε τον Σεϊταρίδη, γύρισε τον Κατσουράνη σέντερ μπακ, τον Βύντρα από στόπερ δεξί μπακ και το «δικό του παιδί» Σωτήρη Νίνη να φτιάχνει παιχνίδι.

Ο Παναθηναϊκός άρχισε να ρολάρει κάπως κι ο κόουτς τον βοήθησε ακόμα πιο πολύ. Εβγαλε τον Λέτο, που τα άφηνε μισοτελειωμένα, κι έβαλε τον ανανεωμένο Χριστοδουλόπουλο.

Τώρα μια σειρά από επισημάνσεις:

• Ο Γιούρκας Σεϊταρίδης αργεί να βρει ρυθμό. Διστακτικός, χωρίς εκρηκτικότητα, περιορίζεται στα απολύτως απαραίτητα λες και φοβάται πως θα εκτεθεί αν επιχειρήσει κάτι παραπάνω.

• Το κέντρο της άμυνας θα κάνει τον Νιόπλια να μοιάζει του... Τεν Κάτε. Κάθε παιχνίδι κι αλλαγή. Κανένα σχήμα δεν εμπνέει σιγουριά. Λέτε να επιμείνει με Κατσουράνη;

• Ο Σαλπιγγίδης μπορεί να μην υπογράφει συμβόλαιο, μπορεί να σκέφτεται να αλλάξει φανέλα, αλλά τη δουλειά του την κάνει και με το παραπάνω. Τρέχει, μαρκάρει, δίνει ασίστ και απειλεί. Σπουδαίος μαχητής, ποδοσφαιρική προσωπικότητα άξια σεβασμού.

• Ο Σεμπαστιάν Λέτο θα βρει μπελά με τον κόουτς αν ταλαιπωρεί την μπάλα και δυσφορεί κάθε φορά που αποσύρεται στον πάγκο. Κάποιος θα βρεθεί να του πει ότι στην ίδια θέση παίζει ο Χριστοδουλόπουλος, που είναι πιο υπάκουος, άρα και χρήσιμος στον προπονητή.

Ολα τα άλλα θα έρθουν με τον χρόνο. Αυτόν που ζήτησε και πήρε ο Νιόπλιας κάνοντας το «τρία στα τρία».

Οποιος πει ότι το «τριφύλλι» άλλαξε ήδη ως ομάδα μάλλον μπερδεύει μια εύκολη νίκη με την τονωμένη αυτοπεποίθηση των παικτών. Γιατί μέχρις εκεί φτάνουν οι χειροπιαστές αλλαγές. Για τις υπόλοιπες υπάρχει χρόνος, που ήδη δουλεύει υπέρ του κόουτς...