Δεν δοκιμάζεται ο Λούα Λούα, αλλά ο Ζίκο!

Μία δήλωση έκανε πάνω στη χαρά του μετά την πρόκριση ο Ζίκο, on camera, ότι καλό θα ήταν η ομάδα να ενισχυθεί με τέσσερις παίκτες και ο πρόεδρος, που του αρέσει να κόβει τον βήχα πριν εκδηλωθεί καμία βρογχίτιδα, του έφερε τον Λούα Λούα για δοκιμή. Η δοκιμή δεν αφορά τον παίκτη που αγωνιζόταν στο Κατάρ, αλλά τον ίδιο τον Ζίκο. Αν επιμείνει, ο επόμενος θα είναι ο Γεκινί! Κι αν συνεχίζει να ζητά, θα πλακώσει και ο Καστίγιο για να τελειώνουμε μια και καλή με τις απαιτήσεις.

Ο πρόεδρος πρώτα θέλει να δει πώς θα κλείσει ο πρώτος γύρος. Τι θα γίνει δηλαδή στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Αν ο Ολυμπιακός περάσει α λα Αστέρας, τότε ξέρει πολύ καλά τη δουλειά. Τα ματς που απομένουν μέχρι η αγωνιστική σεζόν να γίνει παρελθόν και ιλουστρασιόν χαρτί στα αλμανάκ είναι 16. Μαζί με τα ευρωπαϊκά 18, άντε με τη χάρη του μεγαλομάρτυρα Θεόδωρου και των συν αυτώ μαρτύρων Ηλία και Μαρούθας, avec Ρωμανού Νεομάρτυρα (διότι αυτές τις ημερομηνίες αγωνίζεται ο Ολυμπιακός στην Ευρώπη τον Φλεβάρη), αν καταφέρει και περάσει στη φάση των «8», εκτός από τους έξαλλους πανηγυρισμούς τα παιχνίδια θα έχουν γίνει 20. Συνεπώς τέσσερις παίκτες για 20 maximum παιχνίδια θεωρούνται τουλάχιστον υπερβολή.

Με την υπόθεση Ευρώπη να έχει κλείσει, αφού ο βασικός στόχος που ήταν η φάση των «16» έχει ήδη επιτευχθεί και όλα τα ντέρμπι του δευτέρου γύρου, πλην Παναθηναϊκού, στο Καραϊσκάκη, λόγος για βιαστικές και αλόγιστες μεταγραφικές κινήσεις δεν υπάρχει. Μετά εύκολα, μα πολύ εύκολα, η διοίκηση μπορεί να ισχυριστεί το άλλο, το σημαντικό. Οτι δηλαδή με τους συνεχείς τραυματισμούς η ομάδα από την αρχή της περιόδου δεν αγωνίστηκε ποτέ πλήρης.

Σε όλη τη μέχρι σήμερα πορεία έχουμε μπερδέψει τους βασικούς με τα back-up, γεγονός που δυσκολεύει τον όποιο μεταγραφικό σχεδιασμό(sic). Να δούμε πρώτα την ομάδα να αγωνίζεται με όλα τα αστέρια στη σύνθεσή της και μετά να αποφασίσουμε για τυχόν ελλείψεις (ultra sic). Με τον ΠΑΟΚ να έχει την έκτη καλύτερη επίθεση στο πρωτάθλημα και να φιγουράρει τρίτος, ανησυχείς μόνο αν είσαι παράγοντας της ομάδας και όχι αντίπαλος.

Με την ΑΕΚ να παρουσιάζει ρευστότητα λίγο μεγαλύτερη από αυτή της κυβέρνησης, και τους καταληψίες έτοιμους να αγωνιστούν στη θέση όσων λύσουν τα συμβόλαιά τους, με τη Λάρισα να εμφανίζεται δυνατή με την ίδια συχνότητα που εμφανίζεται τσάτσος σε ελληνικό στρατόπεδο, περίπου μία στις πέντε αγωνιστικές, και με τον Αρη να ετοιμάζει μεγάλη φιέστα στο αεροδρόμιο μόλις ανακοινωθεί η μέρα αναχώρησης όλων αυτών που υπέγραψαν μεγάλα συμβόλαια για να βρίσκεται η ομάδα εβδομόγδοη, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.

Αν με αυτά τα δεδομένα ανησυχείς, τότε πολύ λογικό να ανησυχούν για σένα. Ο μόνος λοιπόν που μπορεί να απειλήσει είναι ο Παναθηναϊκός. Οταν, όμως, ο βασικός σου αντίπαλος βρίσκεται ένα βαθμό πίσω, έχει δυσκολότερο δεύτερο γύρο, ψάχνει έναν killer για την άμυνα και στον πάγκο οι νεοπροσληφθέντες τρέμουν μη γίνει η στραβή, τότε σαν Κόκκαλης κάνεις το πολύ δύο μεταγραφές, κλείνεις πονηρά το μάτι στον Ζίκο και του λες ότι θα του εξηγήσεις αργότερα.