Η νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου έγινε στον δεύτερο προκριματικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Και έπεται συνέχεια. Δεν ήταν μόνο ο άθλος της Ανόρθωσης, που έστειλε τους Τούρκους γείτονες νωρίς στο σπίτι, αφήνοντάς τους με μία ομάδα (Φενερμπαχτσέ) στη διοργάνωση. Τα υπερηχητικά «Μινγκ» από το Κίεβο οδηγήθηκαν σε αναγκαστική προσγείωση λόγω μηχανικής βλάβης στους κινητήρες. Και μάλιστα από ποιους; Από τους Ελβετούς της Τουν, μιας μικρής γραφικής πόλης, στην οποία το ποδόσφαιρο αποτελεί την τρίτη προτεραιότητα των κατοίκων, μετά τις σοκολάτες και το ψάρεμα στη λίμνη. Πολλοί μιλούν για τη νέα μεγάλη δύναμη του ελβετικού ποδοσφαίρου. Καμία αντίρρηση, αλλά όπως και να το κάνουμε, οι ελβετικές ομάδες από ποιοτικής απόψεως σε τίποτα δεν μπορούν να συγκριθούν με τα ρολόγια που παράγει η χώρα. Πολύ περισσότερο όταν η αντίπαλος είναι ομάδα με παρουσία χρόνων στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Αλλο θύμα η Σέλτικ, που θα δει τη συνέχεια του Τσάμπιονς Λιγκ από τον καναπέ, έχοντας στα πόδια της την παραδοσιακή σκωτσέζικη καρό κουβέρτα σύντροφο στις κρύες νύχτες του χειμώνα. Η ομάδα που την έριξε στο... καναβάτσο θυμίζει περισσότερο καλλιτεχνικό φεστιβάλ παρά σύλλογο ποδοσφαίρου. Αρτμέντια το όνομά της και χώρα προέλευσης η Σλοβακία.
Αν τώρα η Ρέιντζερς «ζηλέψει» τη δόξα της μισητής Σέλτικ και στραβοπατήσει με αντίπαλο την Ανόρθωση, που θέλει να επαναλάβει το θαύμα, τότε η Σκωτία κινδυνεύει να μείνει χωρίς εκπρόσωπο στη φάση των ομίλων.
Μία ακόμα ομάδα που έφερε τα πάνω κάτω, κάνοντας αίσθηση με τις εμφανίσεις της, αλλά κυρίως με την ευχέρεια που δείχνει στο σκοράρισμα, είναι η ουγγρική Ντέμπρετσεν. Οι Ούγγροι όχι μόνο απέκλεισαν τους μόνιμους εκπροσώπους του κροατικού ποδοσφαίρου, τη Χάιντουκ του Σπλιτ αλλά τους έριξαν και οκτώ γκολ, για να έχουν -εκτός από τα βιολιά- άλλον έναν σοβαρό λόγο να τους θυμούνται οι Κροάτες. Τρία γκολ στην Ουγγαρία και πέντε στο «Πόλιουντ», έδρα της Χάιντουκ, χωρίς μάλιστα να δεχτούν τέρμα. Τώρα οι Μαγυάροι πάνε βόρεια στο Μάντσεστερ και κάτι μου λέει πως ο σερ Αλεξ μασάει την τσίχλα του ανήσυχος. Η μόνη ομάδα από την Ουγγαρία που έχει ξαναπάει σε ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ είναι η θρυλική Φερεντσβάρος. Λέτε οι «κόκκινοι διάβολοι» να είναι αυτοί που θα βοηθήσουν την Ντέμπρετσεν να γίνει η δεύτερη; Δύσκολο εκ πρώτης όψεως, αλλά στο ποδόσφαιρο «ποτέ μη λες ποτέ» και ο τρίτος προκριματικός είναι έτοιμος να επιβεβαιώσει της… ρήσης το αληθές. Καθόλου εύκολη, επίσης, δεν μου φαίνεται η αναμέτρηση Σαχτάρ-Ιντερ. Με δεδομένη μάλιστα την παράδοση της ομάδας του Μιλάνου στις γκάφες, καθόλου δεν θα εκπλαγώ αν τελικά η Ιταλία μείνει στους ομίλους με δύο εκπροσώπους (Γιουβέντους, Μίλαν). Αλλά και το Μπέτις-Μονακό είναι παιχνίδι υψηλού κινδύνου, αφού η περσινή φιναλίστ του θεσμού κινδυνεύει με πρόωρη συνταξιοδότηση. Ποιος άραγε θα θεωρήσει έκπληξη την πρόκριση των Ισπανών; Ο θάνατος σου η ζωή μου. Το τελευταίο χαρτί τους στη διοργάνωση παίζουν και οι Ρώσοι. Στη Βιέννη η Ραπίντ περιμένει με άγριες διαθέσεις τους «σιδηροδρομικούς» από τη Μόσχα, που έτσι και χάσουν, χάνει η χώρα τους πολύ νωρίς την εκπροσώπησή της στον κερδοφόρο θεσμό. Σπόρτινγκ Λισσαβώνας εναντίον Ουντινέζε. Πώς σας φαίνεται αυτό το παιχνίδι; Σαν να λέμε Σουγκλάκος εναντίον Ντι-Μπέστια, για τους φίλους του παλιού καλού κατς. Η περσινή φιναλίστ στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ ζει με τον εφιάλτη του ξεριζωμού. Δεν θέλει και πολύ να πάθεις το κακό από ιταλική ομάδα, που θα σκαρώσει τα πάντα από απόψεως τακτικής για να περάσει. Αλλά και το Βασιλεία-Βέρντερ και το Εβερτον- Βιγιαρεάλ τα θεωρώ μια χαρά παιχνίδια, ικανά μάλιστα να αλλάξουν τα μέχρι τώρα δεδομένα του κορυφαίου διασυλλογικού ευρωπαϊκού θεσμού.