Μηδέν σε πλάνο, σε ανάπτυξη, σε... όλα

Δεν περιμέναμε να δούμε τίποτα καλύτερο σε αυτό το παιχνίδι. Για τα παιχνίδια που η Εθνική χρειάζεται να πάρει το 0-0 μπορούμε να διοργανώσουμε μέχρι και σεμινάριο. Στις περιπτώσεις, όμως, που χρειάζεται να κερδίσουμε εμείς πάση θυσία ένα παιχνίδι με ισάξιο ή καλύτερο αντίπαλο, είναι η σειρά μας να καθίσουμε στα θρανία για παρακολούθηση σεμιναρίων.

Η εμφάνιση της Εθνικής στον αγώνα μπαράζ με την Ουκρανία είναι η συνέχεια μιας σειράς εμφανίσεων χωρίς πλάνο και χωρίς ανάπτυξη. Μ' ένα ποδόσφαιρο με πολύ αυτοσχεδιασμό, τυποποιημένο, βασισμένο στη φιλοσοφία του πώς να σταματήσεις τον αντίπαλο και όχι πώς θα τον υποτάξεις. Η έλλειψη ποιότητας σχεδόν σε όλες τις γραμμές της Εθνικής είναι εμφανής, όπως εμφανής είναι και η έλλειψη ανάπτυξης παιχνιδιού.

Με δύο ανασταλτικούς μέσους σε ρόλο καθοδηγητών, τον Τίμοστσουκ και τον Μίχαλικ, η Ουκρανία κατόρθωσε να μας αποδιοργανώσει. Δεν εκμεταλλευτήκαμε καθόλου την αδυναμία της στο αριστερό άκρο της άμυνας, όπου ήταν ο Ρακίτσκι απέναντι στην ταχύτητα του Σαλπιγγίδη, το μόνο ίσως αδύναμο σημείο των Ουκρανών με τον τρόπο που είχαμε αποφασίσει να τους αντιμετωπίσουμε. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορείς να βάλεις από κάτω μία ομάδα προσπαθώντας να παίξεις εσύ στην κόντρα και ενώ βλέπεις ότι ο αντίπαλος δέχεται την επιλογή σου ευχάριστα, διότι ξέρει ότι κατ' αυτόν τον τρόπο δεν πρόκειται να ανησυχήσει.

Από την άλλη, η Εθνική δεν έχει δυνάμεις. Να πρεσάρει ψηλά, να στριμώξει τον αντίπαλο, να τον κλείσει στα καρέ του. Ποιος θα θεωρούσε φυσιολογικό μια ομάδα από την Ευρώπη να προκριθεί στην τελική φάση του Μουντιάλ μόνο και μόνο επειδή ξέρει κατά κάποιον τρόπο να εκμεταλλεύεται τα στημένα; Στο δεύτερο ημίχρονο οι δυνατότητες της Εθνικής καταγράφηκαν με απόλυτους αριθμούς.

Μηδέν ευκαιρίες, ακόμα χειρότερη ανάπτυξη, μηδενικές πρωτοβουλίες. Η κούραση ήρθε να προστεθεί στα πολλά αρνητικά. Μερικοί -ή πιο σωστά οι περισσότεροι- απορούν με τις αλλαγές που πραγματοποίησε ο Γερμανός. Υπάρχει, όμως, κάτι ορθόδοξο στο ανορθόδοξο των επιλογών του.

Μη έχοντας αυτή η ομάδα ένα πλάνο σωστό, σοβαρό και δουλεμένο για την ανάπτυξη του παιχνιδιού της, το μόνο που θα μπορούσε να ζητήσει ήταν να γεμίζει την αντίπαλη περιοχή με επιθετικούς, προσδοκώντας κάτι καλό απ' το μεγάλο της όπλο, που είναι οι στημένες μπάλες. Ενα σπρώξιμο, ένα στρίμωγμα, ένα μακελειό, να εκμεταλλευτούμε τη φάση. Δείτε πόσες φορές μας έδωσαν αυτή την ευκαιρία και τη δυνατότητα οι Ουκρανοί, για να καταλάβετε πόσο χαμπάρι μας είχαν πάρει.