Πράσινος στα χιόνια

Ο Παναθηναϊκός το μόνο που μπορεί να κρατήσει είναι η νίκη που του δίνει κατά 99% την πρόκριση. Ουσιαστικά θέλει ένα βαθμό ακόμα για να προκριθεί και μαθηματικά στην επόμενη φάση. Ενας Παναθηναϊκός ο οποίος κατά διαστήματα ήταν καλός, η διάρκεια των οποίων τον βοήθησε να σημειώσει το γκολ της νίκης. Στο πρώτο ημίχρονο ήταν ασύνδετος και το πρόβλημα ξεκινούσε από το κέντρο, όπου οι παίκτες που ήταν επιφορτισμένοι να βγάλουν την ομάδα μπροστά έδειχναν να μην μπορούν να ανταποκριθούν.

Ο Κατσουράνης δεν είχε πολλά κέφια και ο Καραγκούνης, επηρεασμένος από τον τραυματισμό, αποχώρησε νωρίς νωρίς. Ο Παναθηναϊκός δεν μπορούσε να αναπτυχθεί από τα άκρα, δεν είχε κίνηση και εναλλαγές της μπάλας. Και δεν εκμεταλλεύτηκε την αχίλλειο πτέρνα των Αυστριακών, το δίδυμο των κεντρικών αμυντικών. Αν το κέντρο δούλευε σωστά, με δυο - τρεις κάθετες μπαλιές η ζημιά θα γινόταν. Οπως στην περίπτωση του Σαλπιγγίδη, τη μοναδική ευκαιρία του Παναθηναϊκού στα πρώτα 45 λεπτά.

Στο δεύτερο μέρος ο ΠΑΟ μπήκε πιο αποφασισμένος και πιο συγκεντρωμένος, απέκτησε ταχύτητα εξαιτίας του Νίνη αλλά και του Λέτο και δεν είναι τυχαίο ότι το γκολ ξεκίνησε από την πλευρά του Αργεντινού. Πάσα του Λέτο στον μόνιμα επιφορτισμένο με το καθήκον να ξελασπώνει τον Παναθηναϊκό Κατσουράνη. Από το σημείο αυτό και μετά περίμενες από τον Παναθηναϊκό να κυριαρχήσει απέναντι σε μία ομάδα που δεν έχει να επιδείξει αρετές.

Οπισθοχώρησε αδικαιολόγητα και έδωσε την ευκαιρία στην αυστριακή ομάδα να πιστέψει -έστω με το ζόρι- ότι κάτι μπορεί να κάνει. Ευτυχώς αυτή είναι η Στουρμ και ο ΠΑΟ δεν το πλήρωσε. Το θέμα με τους «πράσινους» είναι να κυκλοφορήσουν την μπάλα. Να δουλέψουν το passing game και την εκδήλωση επιθέσεων από τα άκρα. Οταν το καταφέρνουν αυτό, παιχνίδια όπως το χθεσινό θα έχουν αίσιο τέλος. Απλώς αυτό που προβληματίζει είναι αν η καλή απόδοση του Παναθηναϊκού θα έχει διάρκεια.