Φέρτε του παίκτες

Το ήθελαν πολύ, τους έλειπαν τα μέσα για να το πετύχουν. Οι διαθέσιμοι παίκτες του Ολυμπιακού έκαναν ό,τι μπορούσαν για να βάλουν γκολ στη Σταντάρ και να πάρουν τον βαθμό της ισοπαλίας. Σε τέτοιου επιπέδου παιχνίδι εκτός έδρας ο Ολυμπιακός δεν είχε άλλη φορά τέτοια ποσοστά στην κατοχή μπάλας. Εχασε γιατί του έλειπαν τα εργαλεία να παίξει από τα άκρα αλλά και να απειλήσει με δεύτερο κλασικό φορ στην αντίπαλη περιοχή. Τον λύγισαν οι τραυματισμοί και το λειψό ρόστερ.

Ολα τ' άλλα τα είχε. Δύναμη, πάθος και σωστό στήσιμο από τον Ζίκο. Αν και υπήρξαν ατομικά λάθη, αν και υπήρξαν μέτριες ατομικές επιδόσεις, το ματς χάθηκε γιατί ο Ζίκο δεν είχε γερό οπλισμό. Ετσι, ξαναγυρίζουμε στις διαπιστώσεις του καλοκαιριού. Σαν τον διάολο ήρθαν οι απανωτοί τραυματισμοί κι έδεσε το γλυκό. Ο νεαρός Φετφατζίδης έκανε το καλύτερο δυνατόν, ο Οσκαρ όσο μπορούσε παρίστανε τον ακραίο χαφ. Σε παιχνίδια με χαμηλότερης δυναμικότητας αντιπάλους, έστω κι έτσι, ο Θρύλος θα μπορούσε να πάρει το ματς. Με αντίπαλο τόσο υψηλής ποιότητας ήταν κομμάτι δύσκολο να πάρει ό,τι ζητούσε.

Επί της ουσίας δύο φορές απείλησε τον Μπόλατ. Με το πλασέ του Μέλμπεργκ και την κεφαλιά του Μαρέσκα. Λίγες ευκαιρίες για μια ομάδα που έχει τη συντριπτική κατοχή της μπάλας. Πράγματι, θα μπορούσε με βάση την κλάση του ο Μέλμπεργκ να κόψει τη βαθιά μπαλιά που τελικά πήγε στον Μποκανί κι από εκεί στα δίχτυα του Νικοπολίδη. Πράγματι, στο πρώτο ημίχρονο ο Ντουντού κι ο Μαρέσκα ήταν κατώτεροι των περιστάσεων. Ομως, δεν γίνεται να δουλεύουν όλα τέλεια.

Για παράδειγμα, μοιάζει υπερβολή να ζητείς μεγαλύτερο ποσοστό ευστοχίας στις σέντρες από τον Γκαλίτσιο. Να απαιτείς από τον Μέλμπεργκ να παίζει για ένα ημίχρονο αμυντικό χαφ και από τον Φετφατζίδη να τρυπήσει την άμυνα των Βέλγων. Ο Ολυμπιακός έκανε όσα μπορούσαν να γίνουν με βάση τους παίκτες που είχε διαθέσιμους ο Ζίκο. Τραυματισμοί και οικονομική δυσπραγία τον γονάτισαν. Ωστόσο, έδειξε στη Λιέγη χαρακτήρα μεγάλης ομάδας. Ούτε κλείστηκε ούτε πανικοβλήθηκε. Παρά τα τρία στόπερ, έπαιξε για να νικήσει. Το ίδιο μπορεί να κάνει και στην Ολλανδία.

Αρκεί να υπάρχουν διαθέσιμοι ο Τοροσίδης, ο Γκαλέτι και ο Ντιόγο. Ενας γεμάτος Ολυμπιακός μπορεί να πετύχει στην Ολλανδία όσα δεν πέτυχε στο Βέλγιο. Αλλά ακόμα και στο τελευταίο ματς στο Φάληρο με την αδιάφορη Αρσεναλ έχει τα περιθώρια. Ο Ζίκο εμπνέει τους παίκτες. Τους καθοδηγεί και πειθαρχούν στις εντολές του. Στη Λιέγη φάνηκε καθαρά. Απλώς υπάρχουν ορισμένα πράγματα που δεν μπορούν να τα κάνουν. Θυμάστε το φάουλ που εκτέλεσε ο Ζεβλάκοφ πάνω στο τείχος; Ε, από εκεί ο Ζίκο –όπως ήταν, με το κοστούμι– θα το έστελνε μέσα...