«Τα καλοκαίρια μας μικρά κι ατέλειωτοι χειμώνες!»

«Eγώ καλά σου τα ‘λεγα και τ’ άκουγες παράλογα» που τραγουδούσε και ο μεγάλος Στράτος Διονυσίου σε στίχους και μουσική του άλλου μεγάλου Ακη Πάνου. Εκπλήξεις στο Κύπελλο; Αλήθεια, για ποιες μιλάμε; Ο Ολυμπιακός έχασε από τον Πανσερραϊκό. Προσωπικά δεν μου κάνει εντύπωση ο αποκλεισμός, αλλά το σκορ. Αυτό μάλιστα, ήταν έκπληξη. Να δεχθεί τρία γκολ ομάδα που αγωνίζεται στο Τσάμπιονς Λιγκ με σοβαρή προοπτική να περάσει στη φάση των «16» του θεσμού από αντίπαλο που συμμετέχει στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής, ναι, αυτό είναι έκπληξη.

Το αποτέλεσμα όχι και τόσο. Στον Ολυμπιακό προσπαθούν φέτος με 11 ποδοσφαιριστές και άλλους δύο, που για πάρτη τους κάθε λίγο και λιγάκι ανοίγουν το βιβλίο του κατασκευαστή για να δουν πού παρουσιάζουν βλάβη, να φορτώσουν τρία καρπούζια σε μια μασχάλη. Λογικό είναι ένα να φύγει στη διαδρομή. Μόνο ανακούφιση νιώθεις στις περιπτώσεις που σου φεύγει ένα βάρος. Ούτε κουβέντα λοιπόν για ένσταση. Αν κάποιος δικαιούται να ενίσταται, αυτός είναι ο Πανσερραϊκός και οι οπαδοί του που περίμεναν από τη μέρα της κλήρωσης το ματς να είναι ντέρμπι. Αυτούς αλήθεια σκέφτεται να τους αποζημιώσει κάποιος για τη ζημιά που υπέστησαν;

Η ΑΕΚ κερδίζει στο πρωτάθλημα με το ζόρι τον Πανθρακικό. Σε 8 αγωνιστικές έχει να επιδείξει το πολύ τρία αξιοπρεπή ημίχρονα. Με την παράδοση που έχει επίσης δημιουργήσει στον θεσμό να κάνει ήρωες τη Λαμία, τον Ποσειδώνα Μηχανιώνας, το Χαϊδάρι, ο αποκλεισμός από την επόμενη φάση του Κυπέλλου από τη σιδερόφραχτη στρατιά του Καραμαλίκη μπορεί να δημιουργεί ερωτήματα ποικίλης ύλης, αλλά έκπληξη δεν θεωρείται. Οπως δεν μπορεί να θεωρηθεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Αρης δέχθηκε τρία τεμάχια από μια ομάδα που μέχρι την παραμονή του αγώνα το πανελλήνιο αγνοούσε την έδρα της! Τον Ασπρόπυργο!

Χωρίς συνοχή, χωρίς αγωνιστικό προσανατολισμό και κυρίως αυτοσυγκέντρωση, με μια άμυνα από φελιζόλ και τις καλοκαιρινές μεταγραφές μακριά από τις προσδοκίες που δημιούργησαν, λογικό και επόμενο είναι ο Αρης να δυσκολεύεται να κερδίσει τον οποιονδήποτε. Καμία έκπληξη που ο Πανιώνιος πέρασε στα πέναλτι με αντίπαλο τον Παναιτωλικό. Καμία έκπληξη που ο Ατρόμητος γλίτωσε παρά τρίχα στην πάντα ηλιόλουστη Νιγρίτα από τον Βισαλτιακό, με τον πόνο να του διαλύει τα σωθικά για την αποχώρηση του ταλαντούχου Δημήτρη Γκούρτσα, που όπως δήλωσε ήρθε η ώρα να κάνει το παραπάνω βήμα στην καριέρα του. Καμία έκπληξη για τον αποκλεισμό της Λάρισας από τον Ολυμπιακό Βόλου, αφού ως ομάδα σίγουρα είναι καλύτερος από τη Ρέικιαβικ.

Καμία εντύπωση που η Ξάνθη είδε τον χάρο με τα μάτια της με αντίπαλο τον Εθνικό, τον οποίο όμως συνάντησε στα Τρίκαλα στα δυο στενά ο Ηρακλής! Πλην Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού, οι υπόλοιπες ομάδες της μεγάλης κατηγορίας συν αυτές που πρωταγωνιστούν στις μικρότερες βράζουν στο ίδιο καζάνι. Διαφορά δυναμικότητας υπάρχει μόνο όταν σημειώνεται αποδεδειγμένα διαφορά ποιότητας παικτών. Η διαφορά μπορεί να υπάρχει από κατηγορία σε κατηγορία, αλλά τολμώ να πω ότι είναι οριακή. Τι κάνουν οι σύλλογοι στη Σούπερ Λίγκα; Καμώνονται ότι έχουν χρήμα, αλλά δεν έχουν, και για να αποδειχθούν συνεπείς στο παιχνίδι των εντυπώσεων αγοράζουν ξένους ανίκανους να κάνουν τη διαφορά σε τιμή ευκαιρίας, μπας και τους κάτσει το λαχείο.

Το ίδιο ακριβώς κάνουν και οι «μικροί». Μόνο που αυτοί έχουν να επιδείξουν και μερικά ντόπια, φρέσκα και με κίνητρο ταλεντάκια, ενώ οι μεγάλοι ζουν με τα κατεψυγμένα! Με τις υποδομές τους απενεργοποιημένες, τα ταμεία τους στα όρια της φτώχειας, περιμένουν εδώ και χρόνια τα θαύματα από την αλλοδαπή που θα τους σώσουν. Αυτά δεν έρχονται, με αποτέλεσμα οι περισσότερες ομάδες χρόνο με τον χρόνο να βουλιάζουν εμπύρετες. Το καλοκαίρι διαβάζουμε για σωτήρες σε προσιτές τιμές που καταφθάνουν απ' όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Τον χειμώνα ζούμε την απομυθοποίησή τους. Αν δεν το καταλαβαίνετε, ελάτε να το τραγουδήσουμε μήπως το νιώσετε καλύτερα: «Τα σπίτια είναι χαμηλά σαν έρημοι στρατώνες, τα καλοκαίρια μας μικρά κι ατέλειωτοι χειμώνες». Πραγματικά ατέλειωτοι!