Βαθμολογία ή Βαθλαμογία;

Ρίξε μια ματιά στη βαθμολογία. Την κορυφή μοιράζονται Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός με 22 βαθμούς. Πρόλαβαν και συγκέντρωσαν είκοσι δύο πόντους σε οκτώ μόλις αγωνιστικές. Μπράβο τους, η παρατήρηση δεν έχει να κάνει με αυτούς. Τη δουλειά τους την κάνουν. Τρίτος στην κατάταξη ακολουθεί ο Αρης, έχοντας συγκεντρώσει 13 πόντους. Η διαφορά με τους πρώτους στους εννέα, οκτώ μόλις βήματα από την έναρξη του πρωταθλήματος. Για ποιον ανταγωνισμό μιλάμε;

Βρείτε μου ένα σοβαρό από απόψεως ανταγωνισμού πρωτάθλημα που σχεδόν στο 1/5 του οι δύο προπορευόμενοι έχουν αφήσει τόσο πίσω τους υπόλοιπους και περιμένουν τα μεταξύ τους παιχνίδια για να λύσουν τις διαφορές τους. Πέραν λοιπόν των δύο πρώτων το χάος. Σε λίγο και οι επικεφαλής θα αναρωτιούνται, αν δεν αναρωτιούνται ήδη, σε τι πρωτάθλημα συμμετέχουν.

Πόσο μπορούμε να βελτιώσουμε τις αδυναμίες μας με αντιπάλους εμφανώς κατώτερους και ανίκανους να μας απειλήσουν σοβαρά; Παρατηρούσα τον ΠΑΟΚ στο ματς με τον Παναθηναϊκό. Στο δεύτερο ημίχρονο προσπαθούσε απελπιστικά από το πρώτο σφύριγμα μέχρι το εβδομήντα περίπου να βγει από την περιοχή του. Ούτε χωρίς την μπάλα δεν το κατάφερε! Μπαμ, μπουμ, διώξε όπως όπως μακριά το κακό, να φύγει η απειλή.

Φωνάζουν για το πέναλτι στον Κουτσιανικούλη. Για να βοηθήσω, να δεχθώ ότι ήταν πέναλτι, πεναλτάρα μαρς. Ε, και; Ο ΠΑΟΚ έφερε το ματς στα ίσα με τον Βιεϊρίνια και αντί να κυριαρχήσει, να τους ταράξει στην κόντρα και στην αντεπίθεση, κλείστηκε σαν τον Σαμουήλ στο Κούγκι, περιμένοντας πότε θα γίνει το κακό. Την ξέρω απέξω και ανακατωτά την επιχειρηματολογία.

Χρόνια στο κουρμπέτι την έχω φάει στη μάπα! Μας έκλεισε ο διαιτητής ο Σπάθας, το παραγκόπουλο, στην περιοχή. ΣΤΟΠ. Πάμε λίγο έως πολύ πίσω. Οι ίδιοι που τα υποστηρίζουν όλα αυτά ας μας πουν πότε η επάρατος διαιτησία έπαιξε τις ομάδες από τη Θεσσαλονίκη, από την περιφέρεια, τους λοιπούς «μικρούς» του πρωταθλήματος, αλλά ακόμα και την ΑΕΚ 50-50 σε ματς με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό ή τον Ολυμπιακό;

Μην κουράζεστε να ψάχνετε! Σχεδόν ποτέ. Αλλά αυτό δεν τις εμπόδισε να κάνουν «διπλά» ή να πάρουν –στη χειρότερη– ισοπαλία με παρουσίες καθ' όλη τη διάρκεια του πρωταθλήματος, που μόνο απαρατήρητες δεν πέρασαν τόσο από τους δημοσιογράφους όσο και από τη φίλαθλη κοινή γνώμη. Τώρα απλώς δεν πείθουν ότι είναι ικανές να σταθούν με αξιώσεις απέναντι στους «αιώνιους» πρωταγωνιστές.

Χρόνο με τον χρόνο η ψαλίδα μεγαλώνει, οι ομάδες από δικά τους λάθη μένουν πίσω και οι δικαιολογίες συντηρούν την κατάσταση. Ο Αρης έπαιξε μπάλα για ένα ημίχρονο. Στο δεύτερο κατέρρευσε. Τρίτος στη βαθμολογία, παρακαλώ, έχοντας καταφέρει να μη νικήσει τον Πανθρακικό και τον Εργοτέλη που στη βαθμολογία τον κυνηγά. Φέτος οι «κίτρινοι» έκλεισαν 10 χρόνια κατά τα οποία στην κανονική περίοδο δεν έχουν νικήσει την ΑΕΚ στην έδρα τους.

Ο ΠΑΟΚ συμπλήρωσε 12ετία χωρίς νίκη στην Τούμπα με αντίπαλο τον Ολυμπιακό. Πείτε το στον Μανάβη στη θύρα 4 που αποκλείεται να το πιστέψει, αλλά λέμε… Υπερβολικά νούμερα! Ομάδες σαν τον Αρη, τον ΠΑΟΚ, τον Ηρακλή, την ΑΕΚ, τον Πανιώνιο, τη Λάρισα οφείλουν να πρωταγωνιστούν.

Πρωταγωνιστής όμως δεν είναι αυτός που καταλαμβάνει την τρίτη ή την τέταρτη θέση με τους βασικούς του ανταγωνιστές να απέχουν βαθμολογικά έτη φωτός. Ούτε αυτός που για χρόνια δεν τους έχει νικήσει στην έδρα του και μακριά από αυτή παιδεύεται να σταυρώσει ένα καλό αποτέλεσμα. Αυτός είναι ο ρυθμιστής, να μην τα μπερδεύουμε.