Αγαλίασε η ψυχή του αγνού και τίμιου γαύρου. Μέχρι και ο Οσκαρ του φαινόταν συμπαθητικός. Ολα του έμοιαζαν καλώς καμωμένα. Ο Γκαλίτσιος ανεβοκατέβαινε σαν φτασμένος μπακ. Ο Ραούλ Μπράβο έκανε το καλύτερο παιχνίδι του επιθετικά και ο Μέλμπεργκ έδειχνε τη μεγάλη αξία του και στο σκοράρισμα.
Οποιος αποδώσει την εξαιρετική εμφάνιση του Ολυμπιακού σε νωθρότητα και αδυναμία του Αστέρα, θα κάνει λάθος. Οι... Τριπολιτσιώτες από την Αργεντινή και δυνατά έπαιξαν και τις κλοτσιές τους έριξαν. Απλώς ο χθεσινός Ολυμπιακός ήταν μια οργανωμένη, σχετικά γρήγορη και επιθετική ομάδα. Το «σχετικά» θα μπορούσε να λείπει αν ο Ντουντού στεκόταν στο ύψος του.
Το παρατεταμένο ντεφορμάρισμα τον οδήγησε σε αρκετές λάθος πάσες και τον άφησε μακριά από επιτυχημένες πρωτοβουλίες. Τουναντίον, ο Εντσο Μαρέσκα ήταν θαυμάσιος. Εκοβε, πάσαρε σωστά και γενικά βοηθούσε στην ανάπτυξη του παιχνιδιού. Η μπάλα κινήθηκε με ταχύτητα, κάνοντας τους σκληροτράχηλους παίκτες του Αστέρα να χάσουν τ' αυγά και τα καλάθια.
Με 4-4-2 στην αρχή και 4-5-1 από τον τραυματισμό του Ντιόγο και μετά, ο Ολυμπιακός φαινόταν να παίζει με σχέδιο και πολλούς αυτοματισμούς. Οτι σε όλα τούτα δεν υπακούει ο Ζαϊρί από ένα σημείο και μετά, μικρή σημασία έχει. Οταν έχεις φτιάξει ένα γκολ και έχεις πετύχει μια γκολάρα, σε παίρνει να το ρίξεις έξω. Το μεγάλο κέρδος ήταν η ολική επαναφορά του Μαρέσκα.
Ο Ιταλός είναι απαραίτητος για τον Ζίκο. Μαζί με τον Ντουντού, τον Στολτίδη και τον Λεντέσμα συγκροτούν μια αξιόπιστη τετράδα κεντρικών χαφ και κάνουν ανταγωνιστική τη ραχοκοκαλιά της ομάδας. Εκεί δηλαδή που ο Παναθηναϊκός με Σιμάο, Καραγκούνη, Κατσουράνη και Ζιλμπέρτο εμφανίζεται εξαιρετικά ισχυρός. Γιατί, μη γελιόμαστε, το φετινό πρωτάθλημα είναι μόνο για τους δυο τους. Οποιος έχει διαθέσιμα ανά πάσα στιγμή τα όπλα του θα εμφανιστεί πιο δυνατός στην τελική ευθεία.
Οι αδυναμίες στο «ερυθρόλευκο» ρόστερ είναι γνωστές. Τώρα που ο Ντιόγο θα λείψει από το ματς με τη Σταντάρ, θα φανεί το κενό στην επίθεση.
Ο Ζίκο δημιουργεί μια ομάδα επιθετικογενή, με πλούσιο ρεπερτόριο. Παράλληλα, φαίνεται να ξεκουράζει παίκτες μοιράζοντας χρόνο συμμετοχής. Ηδη Γκαλίτσιος και Οσκαρ είναι ετοιμοπόλεμοι. Οι παίκτες τον εμπιστεύονται και οι οπαδοί τον εξυμνούν.
Μια ομάδα που πριν από ένα μήνα την έβλεπες και βαριόσουν τώρα παίζει μπάλα και προσφέρει θέαμα. Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι αν έμενε ο Κετσπάγια θα βλέπαμε ακόμα τόσο βαρετό και σκουριασμένο Ολυμπιακό. Ομως ο Ζίκο σφραγίζει με τις επιλογές του την ομάδα και την οδηγεί γεμάτη φιλοδοξίες και αυτοπεποίθηση στο μεγάλο ραντεβού της Τρίτης.