Δύο νίκες σε ένα ευρωπαϊκό βράδυ είναι από τα πράγματα που δεν μας συμβαίνουν συχνά. Αφήνω τον Γιώργο Μαζιά να υπολογίσει πόσους βαθμούς κερδίζει το ελληνικό ποδόσφαιρο στην ειδική βαθμολογία. Σημειώνω ότι θα συζητηθούμε ευχάριστα (όσο συζητηθούμε τέλος πάντων) στο ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό στερέωμα.
Παρ' ότι ο Παναθηναϊκός πήρε νίκη εκτός έδρας, η επιτυχία της ΑΕΚ επί της Μπενφίκα έχει ξεχωριστή σημασία. Ξεκολλάει την «Ενωση» από μια περίοδο κακών αποτελεσμάτων, που την έβγαλαν ουσιαστικά εκτός διεκδίκησης του τίτλου.
Η νίκη της συνοδεύτηκε από καλή εμφάνιση, η οποία αναγνωρίστηκε από την εξέδρα. Το θερμό χειροκρότημα όσων πήγαν στο ΟΑΚΑ επιβεβαιώνει το «μόνη ξανά δεν θα σ' αφήσω», αλλά κυρίως την πεποίθηση ότι η φετινή ΑΕΚ είναι γενικά καλή ομάδα που με την πάροδο του χρόνου θα γίνει καλύτερη. Υπό την έννοια αυτή, δίκιο είχε ο Μπάγεβιτς που ύψωσε ασπίδα προστασίας στους παίκτες του, δείχνοντας στον κόσμο και τους ίδιους πόσο πολύ τους εμπιστεύεται.
Ολα τούτα με τη σημείωση ότι η φετινή Μπενφίκα είναι καλύτερη ομάδα από τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό, που νίκησαν την «Ενωση» στο πρωτάθλημα. Εστω και με την πλάτη στον τοίχο, οι «κιτρινόμαυροι» έπαιξαν με πάθος και κατά διαστήματα απέδωσαν πολύ καλό ποδόσφαιρο. Σε ό,τι αφορά την πρόκριση, τα πράγματα εξακολουθούν να είναι δύσκολα. Αλλά τέτοιες ώρες τέτοια λόγια. Και κάτι ακόμα: Χέρσι και Αρσε δεν είναι για πέταμα, όπως βιαστήκαμε να προεξοφλήσουμε ορισμένοι.
Η νίκη επί της Ντιναμό έφερε και πάλι τον Παναθηναϊκό εκεί που ήταν όταν έγινε γνωστή η κλήρωση. Φαβορί, δηλαδή, για την πρόκριση. Εβαλε για να συμβεί αυτό το χεράκι της η Στουρμ Γκρατς, που πήρε ισοπαλία στην Κωνσταντινούπολη από τη Γαλατά. Το ματς δεν μας έκανε σε κάτι σοφότερους. Στο Βουκουρέστι ο Παναθηναϊκός ήταν μια απ' τα ίδια. Ουσιαστικός, πειθαρχημένος, χωρίς να παίρνει αλόγιστα ρίσκα.
Ο,τι λέμε και γράφουμε, δηλαδή, όταν δεν θέλουμε να πούμε ότι το ματς βλεπόταν μόνο για καθαρά επαγγελματικούς λόγους... Φαίνεται ότι θα αργήσει ο καιρός για να δούμε έναν γρήγορο, επιθετικό και θεαματικό Παναθηναϊκό. Ισως να μην τον δούμε τη φετινή χρονιά. Χρόνια τώρα (πολλά χρόνια) όλοι λέμε πως οι «πράσινοι» δεν παίζουν θεαματικό ποδόσφαιρο. Η διαπίστωση συνοδευόταν από τη δικαιολογία ότι στην Παιανία δεν ήταν συγκεντρωμένοι αρκετοί σπουδαίοι παίκτες για να το πετύχουν.
Ε, και; Ούτε τώρα που συγκεντρώθηκαν παίζει όμορφο ποδόσφαιρο ο Παναθηναϊκός. Ναι, στο Βουκουρέστι δεν πήγε η ομάδα για να πάρει μέρος σε ποδοσφαιρικές επιδείξεις. Για βαθμούς πήγε και τους πήρε. Αρα δεν έχει νόημα η κουβέντα. Τώρα πιθανόν να μην έχει. Στο πρώτο στραβοπάτημα όσοι φωνάζουν τώρα για βαθμούς θα θυμηθούν ότι η ομάδα δεν παίζει μπάλα.
Οτι δεν αρέσει, όπως έλεγε η αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη. Αυτός ο βαρετός πλην όμως ουσιαστικός Παναθηναϊκός έχει τις προϋποθέσεις να κερδίζει και να αρέσει ταυτόχρονα. Οσο δεν το κάνει και πάει σε νίκες με 1-0, κάποιος αντίπαλος θα βάλει το πέναλτι και θα ανασύρει στην επιφάνεια μια συζήτηση που τώρα κάποιοι προτιμούν να την αποφεύγουν. Υπάρχει καλύτερος Παναθηναϊκός και τον θέλουμε...