Τα πάντα για το χάλκινο

Γράφει ο Αντώνης Κατσίκης

Η Εθνική μας δεν τα κατάφερε απέναντι στην Ισπανία και πλέον θα παλέψει στον αυριανό μικρό τελικό για την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου. Ό, τι και αν γίνει και αύριο, η ομάδα είναι επιτυχημένη. Ακόμα και αν γνωρίσουμε νέα συντριβή. Εδώ, όμως, που φτάσαμε είναι κρίμα να μην ανέβουμε στο βάθρο. Το ξεκαθαρίζω, δεν θα είναι αποτυχία, αλλά κρίμα και άδικο για αυτά τα παιδιά που εδώ και δύο μήνες άκουσαν τόσα πολλά αλλά τελικά απέδειξαν πως αξίζουν.

Το παιχνίδι κόντρα στην Ισπανία δεν αντέχει κριτικής. Οι «φούριας ρόχας» είναι μια κλάση ανώτεροι από όλους όσους παίρνουν μέρος στο Ευρωμπάσκετ. Κακά τα ψέματα. Το μόνο που θα μπορούσαμε να πούμε, είναι πως θα ήταν πιο όμορφο, ως εικόνα, να φανούμε κάπως πιο ανταγωνιστικοί. Ποιος, όμως, μπορεί να κατηγορήσει αυτά τα παιδιά; Αυτούς τους πραγματικούς πολεμιστές; Κανείς. Τους αξίζουν χίλια μπράβο, όπως επίσης τους αναλογεί και μια κακή βραδιά. Δυστυχώς την είχαν κόντρα στην Ισπανία, την οποία για την κερδίσεις, θα πρέπει να είσαι 110% έτοιμος. Και ψυχολογικά και σωματικά. Δυστυχώς, ανάμεσα στον προημιτελικό με την Τουρκία και τον ημιτελικό με τους Ισπανούς, μεσολάβησαν κάτι λιγότερο από 24 ώρες. Τα παιδιά ήταν θολωμένα και έδειχναν να έχουν ξεφουσκώσει έπειτα από τη χθεσινή φοβερή εμφάνιση κόντρα στην Τουρκία.

Τώρα, υπάρχει ένα εικοσιτετράωρο μέχρι τον αυριανό μικρό τελικό. Ο ηττημένος του άλλου ημιτελικού, ανάμεσα σε Σλοβενία και Σερβία, θα έχει πολύ λιγότερες ώρες να ξεκουραστεί. Οπότε, έχουμε μπροστά μας μια σπουδαία ευκαιρία να ανέβουμε στο βάθρο. Όπως και να έχει, επαναλαμβάνω, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα του αυριανού αγώνα, όλοι θα πρέπει να βρεθούμε τα ξημερώματα της Δευτέρας στο Ελ. Βενιζέλος για να υποδεχθούμε αυτά τα παιδιά και να τους σφίξουμε το χέρι.

Το ελληνικό μπάσκετ απέδειξε και σε αυτή τη διοργάνωση, πως εκτός από παρελθόν, έχει και παρόν, αλλά και πολύ λαμπρό μέλλον.

Για απορίες, σχόλια, παρατηρήσεις στο antonis33@hotmail.com