Το μενού είχε νίκη, προσεχώς και θέαμα

Αυτό που μετράει είναι οι τρεις βαθμοί. Θα το υποστήριζε και ο Μακιαβέλι αν γούσταρε το ποδόσφαιρο. Ο Αρης ξεκινάει στην πρεμιέρα με νίκη, τρεις βαθμούς στο άδειο σακούλι και… συνεχίζει. Να μην ξεχάσουμε, επίσης, κάτι βασικό που μας συνδέει με το πρόσφατο παρελθόν. Παιχνίδια όπως αυτό με τον Ατρόμητο ο Αρης της περσινής περιόδου δεν τα κέρδιζε εύκολα. Αλλά, είπαμε, αυτά ανήκουν στο χθες. Η ομάδα μπήκε αποφασιστική και σίγουρη από τα πρώτα λεπτά, αποκτώντας γρήγορα τον έλεγχο του παιχνιδιού.

Προβλήματα βεβαίως υπήρχαν. Κυρίως στην ανάπτυξη. Αργή για τους παίκτες που έχουν οι «κίτρινοι» στην ενδεκάδα τους. Η έλλειψη συνοχής, αναμενόμενη, μια και μιλάμε για το πρώτο παιχνίδι της σεζόν. Η καθυστέρηση στο ξεδίπλωμα του παιχνιδιού στο πρώτο μέρος οφειλόταν κυρίως στο ότι η μπάλα έπρεπε να περάσει από τα πόδια του Γκρασιάν, ο Αργεντινός καθυστερούσε αφενός να πάρει την μπάλα και αφετέρου να βρει τρόπο να τη μοιράσει.

Από την άλλη υπήρχε και το μπέρδεμα με τον Κόκε. Λίγο αδόκιμος ο ρόλος του αριστερά σ' αυτό το 4-2-3-1, αλλά ο μεγαλύτερος πονοκέφαλος του Μαζίνιο είναι να χωρέσει τον Ισπανό στην ενδεκάδα παρά να του βρει ρόλο. Ο Κόκε έτσι κι αλλιώς έχει συνηθίσει να τον βρίσκει μόνος του, έστω κι αν καθυστερεί ένα ολόκληρο ημίχρονο. Σημαντικό στοιχείο, επίσης, τα πολλά λάθη. Η στατιστική έδειξε κοντά στα 30 μόνο στα πρώτα 45 λεπτά. Μεγάλο νούμερο με έναν αντίπαλο που δεν πίεζε και το βλέμμα του ήταν στραμμένο μονίμως στα μετόπισθεν. Στο δεύτερο όλα αλλάζουν προς το καλύτερο για την ομάδα του Μαζίνιο.

Ιδιαίτερα μετά τη στιγμή που ο Γκρασιάν καταχειροκροτούμενος εγκαταλείπει τον αγωνιστικό χώρο. Μέσα ο Κάμπορα και ο Αρης δείχνει πλέον πιο συμπαγής. Το κυριότερο, η μπάλα κυκλοφορεί, αλλάζει πόδια, η ομάδα αποκτά ταχύτητα, με αποτέλεσμα οι επιθέσεις να διαδέχονται η μία την άλλη. Σε στημένη φάση ο Αρης πανηγυρίζει το πρώτο γκολ. Στη φετινή περίοδο το μεγάλο όπλο για την ομάδα του Μαζίνιο ακούει στον κωδικό «στημένες μπάλες». Αυτές οφείλει να εκμεταλλευτεί, γιατί υπάρχουν ποδοσφαιριστές που μπορούν να τις εκτελέσουν με μαεστρία και ακρίβεια, αλλά και αρκετοί πλέον αποδέκτες με έφεση στο σκοράρισμα στην αντίπαλη περιοχή.

Μετά το γκολ ο Ατρόμητος έδειξε δειλός. Δεν αντέδρασε και ο Αρης επικράτησε πλήρως. Αν ο Κάλβο –κυρίως– αλλά και ο Αμπρέου ήταν λίγο πιο προσεκτικοί στο τελείωμα των φάσεων, το σκορ θα ήταν μεγαλύτερο. Πολύ καλή η παρουσία του Αράνο στ' αριστερά, ο οποίος λύνει προβλήματα σε μια πλευρά που ο Αρης πέρυσι ταλαιπωρήθηκε, δίνοντας συγχρόνως επιθετικό αέρα στις κινήσεις της ομάδας.

Στα θετικά το δέσιμο Ναφτί – Γκαρσία. Οι δύο ανασταλτικοί, οι μοχλοί στο κέντρο του Αρη, δείχνουν σαν να συνεργάζονται χρόνια. Ο Αρης έχει και ποικιλία και ποιότητα. Αν παίξει έξυπνα, συνετά και μυαλωμένα όπως χθες, ανεξάρτητα από το πόσο θέαμα είναι σε θέση να παράγει αυτή η ομάδα (δεν είναι το ζητούμενο, τουλάχιστον για τα πρώτα ματς), τότε σίγουρα η νίκη σίγουρα θα γέρνει προς τη μεριά του.