Μη ζητάς ποιότητα όταν παράγεις κοπριά

Βαρέθηκα να ακούω συνθήματα με μπινελίκια. Να χοροπηδάει ένα πέταλο τραγουδώντας για το… γουνάκι της μαμάς σας και πώς θα γεμίσει το... κενό του μπαμπά σας. Βαρέθηκα με όλους αυτούς που θα κατέβουν από τη Βουλγαρία, που έρχονται από τη Λεωφόρο, που μπαρκάρουν από το Λιμάνι για να ξεπατώσουν τα οπίσθια των γονέων κάθε αντιπάλου, όπου τα βρουν κι όπου τα συναντήσουν. Δεν υπάρχει τίποτα πιο μπανάλ και χυδαίο μαζί. Αλλά συγχρόνως και παράδοξο. Δεν είναι δυνατόν εσύ που είσαι στην κερκίδα να ζητάς –ή να απαιτείς με τον τσαμπουκά- θέαμα από την ομάδα και εσύ ο ίδιος να παράγεις χυδαιότητα.

Αν είσαι μάγκας και σωστός, κοίταξε να παράγεις θέαμα και εσύ με τον τρόπο σου. Αυτός είναι ο ρόλος σου, αν δεν το έχεις καταλάβει. Γι’ αυτό σε αποκαλούν το δυναμικότερο κομμάτι της κερκίδας. Κάν' το λοιπόν με ένα ωραίο πανό, με ένα έξυπνο σύνθημα χωρίς μπινελίκι, με μια χορογραφία, ένα συγχρονισμό, μια διασκευή. Ξεσήκωσε και μένα που κάθομαι και σε κοιτάζω να μπω στον ρυθμό, να φτιαχτώ, να νιώσω ωραία, να τραγουδήσω μαζί σου. Τότε ναι, θα σε παραδεχθώ, αλλιώς μη ζητάς ποιότητα την ώρα που εσύ παράγεις κοπριά.

Δεν έχεις κανένα λόγο να διαμαρτύρεσαι. Σε καμία άλλη προηγμένη ποδοσφαιρικά χώρα δεν θα συναντήσεις τόσο φτηνή και χυδαία χορογραφία. Από το fuck και το vaffanculo μέχρι την ενορχηστρωμένη εξιστόρηση σεξουαλικών επιδόσεων υπάρχει μεγάλη απόσταση. Κανείς δεν ασχολείται με τη μάνα, τον πατέρα, τον γιο, τον μπατζανάκη του άλλου. Και γιατί να το κάνει; Μπάλα πήγε να δει και όχι να χαλαστεί. Θα τραγουδήσει τον ύμνο και κάποιους στίχους για τον παικταρά της ομάδας και κυρίως θα φωνάξει το όνομα του συλλόγου που λατρεύει όσο πιο δυνατά μπορεί.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο συγκλονιστικό από ένα γήπεδο όρθιο με την ιαχή της ομάδας στα χείλη των φιλάθλων. Αν το ποδόσφαιρο ως θέαμα δεν σε απελευθερώνει, αν δεν σε διασκεδάζει αλλά σε οδηγεί σε μισαλλοδοξία και πάθη που δεν μπορείς να ελέγξεις, τότε παράτησέ το. Θα καταλήξεις σαν κάποιους που ξεκίνησαν να παίζουν κανένα χαρτάκι στο καφενείο για τη διασκέδασή τους και στο κατέληξαν να χάσουν την περιουσία τους. Λίγες ώρες πριν από την κλήρωση του Τσάμπιονς Λιγκ κάθομαι στο στούντιο, μπροστά στο κομπιούτερ.

Διαβάζω μηνύματα. Από ένα σημείο και μετά έχεις την εντύπωση ότι τα γράφει και τα στέλνει ο ίδιος άνθρωπος. «Να μη μας τύχει αυτή η ομάδα, να μη μας κάτσει η άλλη, μακριά από αυτούς για να έχουμε ευχάριστο χειμώνα», ώσπου από τη χαραμάδα ξεπροβάλλει λίγο φως. Το μήνυμα λέει: «Εγώ θέλω να κληρωθούμε με τη Φιορεντίνα. Ωραία πόλη, θα πάρω την κοπέλα μου θα πάω το ταξιδάκι μου και ό,τι θέλει ας γίνει». Επιτέλους! Ενας που διασκεδάζει με το ποδόσφαιρο!