Μπάσκετ = Παναθηναϊκός (Sportday / Μ.Λεάνης)

Μπάσκετ στην Ελλάδα = Παναθηναϊκός. Πέραν των «πρασίνων», όχι απλά το χάος, αλλά σκότος και έρεβος. Ο Ολυμπιακός στην εντατική προσπαθεί. Λογικά, και σύμφωνα με τα ιατρικά δελτία, ο ασθενής πρέπει πρώτα να ανανήψει και μετά, αν το καταφέρει, να μπει σε ένα πρόγραμμα αποθεραπείας. Με λίγα λόγια ο πάλαι πότε κρατερός «Θρύλος» παραπαίει μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Σαν τον γερο-κυνηγό στο καφενείο διηγείται τα κατορθώματά του στους νεότερους, με αποτέλεσμα άλλοι απ' αυτούς να τον πιστεύουν κουνώντας το κεφάλι τους με νόημα στο ρυθμό του «περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις» και κάποιοι άλλοι να του φωνάζουν περιπαιχτικά «Περσινά ξυνά σταφύλια, μπάρμπα. Για το τώρα πες μας. Την οπλίζεις την καραμπίνα ή δεν μπορείς»;

Το Μαρούσι, ευχάριστη έκπληξη των τελευταίων χρόνων, αλλά και για πολλούς ομάδα-μοντέλο, κατρακυλάει αιμορραγώντας, αποδεικνύοντας με τον καλύτερο τρόπο πως και το καλύτερο μοντέλο της αγοράς, χωρίς καύσιμα, όσο το πάει το ρεζερβουάρ θα πάει...

Ο αυτοκράτορας των περασμένων δεκαετιών, Αρης, δείχνει φανερά σημάδια κόπωσης, αφού ήταν ο μόνος που κυνήγησε σοβαρά τον ΠΑΟ τα τελευταία χρόνια. Μα στου δρόμου τα μισά... μας τελειώσαν τα λεφτά και η «Γένεσις» θα χρειαστεί να μεταμορφωθεί σε αναγέννησις (πράμα, αν όχι ακατόρθωτο, τουλάχιστον για την ώρα πολύ δύσκολο), αν θέλει να ελπίζει σε ένα καλύτερο αύριο. Πάντως η ομάδα της Θεσ/νίκης χρονιά με τη χρονιά χαμηλώνει το μπάτζετ της.
Ο ΠΑΟΚ, από τους λίγους διεκδικητές που επέμεινε Ελληνικά, τώρα έφτασε στο σημείο να ξεπουλά τα ταλέντα υποδομής που με τόσο κόπο έφτιαξε.

Ο Ηρακλής συρρικνώνεται και δεν είναι λίγοι αυτοί που στον μπασκετικό «Γηραιό» σε στιγμές αυτοκριτικής ομολογούν «πως και τόσο που αντέξαμε, θαύμα ήταν»!

Στον Πανιώνιο, ομάδα με αμιγώς μπασκετικό κοινό, που δύσκολα μπορείς να ξεγελάσεις όσον αφορά ικανότητα, δυνατότητα, αλλά και ποιότητα συνόλου, γνωρίζουν πολύ καλά πως η φετινή παρουσία τους μέχρι στα ημιτελικά των πλέι οφ ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσαν να περιμένουν από μια ομάδα με το συγκεκριμένο οικονομικό υπόβαθρο.
Η περιφέρεια μαραζώνει. Νεκροζώντανος ο Μακεδονικός, κρατιέται στην κυριολεξία με τα ψέματα,ο Απόλλων μπήκε στο σχήμα των «Παιδιών απο την Πάτρα» και παίζει άρπα, για να βγάλει τα προς το ζειν την ίδια ώρα που στη Λάρισα σκέφτονται πολύ σοβαρά ότι δύο ομάδες μπάσκετ στον κάμπο δύσκολα μπορούν να κρατηθούν με σκοπό κάποτε να πρωταγωνιστήσουν.

Τι άλλο μένει; Να κάνει κάτι η πολιτεία; Η ομοσπονδία; Κάποιος τελοσπάντων δεν πρέπει να κάνει κάτι; Εγώ δεν συμφωνώ με τη θέση του Γιάννη Ιωαννίδη, πως πρέπει «να χαμηλώσει» ο Παναθηναϊκός, αν και δεν έχω πλήρη εικόνα της δήλωσης του «Ξανθού» ούτε και διευκρινίσεις για το πώς το εννοούσε. Αλλά είμαι σίγουρος πως τον ενδιαφέρει, όπως και τόσους άλλους που αγαπάνε το άθλημα, το μπάσκετ να βγει από το αδιέξοδο που έχει περιέλθει. Και οι παίκτες πρέπει να χαμηλώσουν τις απαιτήσεις τους πριν τους το επιβάλει η αγορά και... πονέσουν, αλλά και ο Παναθηναϊκός σαν μπροστάρης πρέπει να προτείνει λύσεις. Ακόμα και επί εποχής αυτοκρατορίας του Αρη ένα ντέρμπι έβγαζε το πρόγραμμα. Αυτό με τον ΠΑΟΚ! Τώρα και Παναθηναϊκός να είσαι, τι να πας να δεις στην Ελλάδα; Ποιος αγώνας είναι ντέρμπι; Μόνο αν παίξουν οι «πράσινοι» με τη δεύτερη ομάδα. Ο Γιαννακόπουλος προβληματίζεται και καλά κάνει. Σκέφτεται την περίπτωση salary cap, αλλά να ισχύει για όλες τις ευρωπαϊκές ομάδες. Σωστό. Η Ομοσπονδία πιέζει για κάτι τέτοιο ή περιμένει από κάπου αλλού να δει φως;