Κοιτάζω γύρω μου και βλέπω… (Sportday / Μ.Λεάνης)

Μη σπρώχνετε και μη φωνάζετε, κύριοι. Μεταγραφές ζητάτε, καταλαβαίνουμε και κατανοούμε και τον καημό σας και τη λαχτάρα, αλλά όλα έχουν ένα μέτρο. Καθίστε στην ουρά υπομονετικά και περιμένετε να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για σας. Χαρά μας να σας εξυπηρετήσουμε, γιατί και εμείς που βάζουμε τα λεφτά μας ή καλύτερα που διαχειριζόμαστε τα λεφτά του συλλόγου -γιατί δύσκολα βάζεις πλέον τα χέρι στην τσέπη- το καλό όλων μας θέλουμε. Μα πάνω απ’ όλα να πουλήσουμε κανένα διαρκείας, καμία φανελίτσα, να κινηθεί το μαγαζί, μια που δύσκολα πια βγαίνει το ψωμί και ακόμα πιο δύσκολα το παντεσπάνι.

Αυτή είναι η θέση των περισσοτέρων προέδρων, το θέμα είναι τι μπορούν να κάνουν ώστε να ανταποκριθούν στις αυξημένες απαιτήσεις των φιλάθλων.

Πριν απαντήσουμε, καλό είναι να ρίξουμε μια γρήγορη ματιά στις μεταγραφικές κινήσεις των μεγάλων ευρωπαϊκών ομάδων. Η Μίλαν, περσινή φιναλίστ του Τσάμπιονς Λιγκ, ανακοίνωσε χθες διά στόματος Γκαλιάνι πως ο άσος της Πάρμα Τζιλαρντίνιο παύει να την ενδιαφέρει. Το ποσό που ζητούσε ο σύλλογος του Ιταλού επιθετικού κρίθηκε υπερβολικό και τελικά οι «ροσονέρι» προτίμησαν την αγορά του Μιλάνου, που την ξέρουν καλύτερα, λόγω εντοπιότητας. Εκλεισαν τον «γόη» της περιοχής, Μπόμπο Βιέρι, που ακόμα σ’ αυτή την ηλικία παραμένει ποδοσφαιρικά… ελκυστικός. Η πιθανή απόκτηση του Τζιλαρντίνιο ήταν το μόνο «colpo grosso» στο οποίο στόχευε η Μίλαν όσον αφορά το ιταλικό μερκάτο.
Δυτικότερα της Λομβαρδίας, στο γραφικό Πιεμόντε, το καμάρι του νομού Γιουβέντους (αφού το καμάρι της πόλης του Τορίνο ήταν, είναι και θα είναι η Vecchia Storica Granata η Τορίνο που φέτος επέστρεψε στη SERIE A)… ρίχνει άσφαιρα. Μεταγραφική της επιτυχία η επιστροφή από τη Φιορεντίνα του Μίκολι που τον είχε παραχωρήσει δανεικό. Ο επιθετικός της Γιούβε, εν τω μεταξύ, έχει γυρίσει τα τελευταία χρόνια περισσότερες πόλεις απ’ όσες το τσίρκο Μεντράνο.

Πάμε τώρα στη Λίβερπουλ, που λογικά ο αέρας της πρωταθλήτριας Ευρώπης της έδινε προβάδισμα στη μεταγραφική αγορά. Τι κατάφερε; Να αγοράσει επιτέλους τερματοφύλακα (παρόλο που δεν έχει αποφασίσει μετά τον περιπετειώδη τελικό αν πονάει ή όχι σ’ αυτή τη θέση), και μάλιστα όχι «πρώτο όνομα», τον Ρέινα από τη Βιγιαρεάλ. Μαζί του καταφτάνει ο Χιλιανός Γκονζάλες της Αλμπαθέτε. Από τη Μίντελσμπρο πήρε τον Ολλανδό Ζέντεν και τον γνωστό σε όλους… Αντόνιο Μπράγαν, 18 χρονών, δεξί μπακ από τη χώρα του κουρέα, τη Σεβίλλη. Με λίγα λόγια, τίποτα το ακριβό. Κράτησε βέβαια τον αρχηγό Στίβεν Τζέραρντ στο λιμάνι, αλλά αυτό έλειπε, να έχανε και αυτόν. Θέλετε να πάμε και στις υπόλοιπες; Η Μπάγερν τίποτα το εξαιρετικό από το μεταγραφικό μέτωπο. Το ίδιο και η Ρεάλ, αλλά και η μεταγραφολάγνα Ιντερ. Η Μπαρτσελόνα, πρωταθλήτρια Ισπανίας έπειτα από καιρό, ούτε μπήκε στον κόπο να ανοίξει τα ταμεία της και εμείς εδώ θέλουμε –απαιτούμε καλύτερα- το μεγάλο όνομα. Που δεν αγόρασαν οι ποδοσφαιρικοί κολοσσοί, αλλά τρέφουμε την ψευδαίσθηση ότι θα έρθουν στη χώρα μας. Επαναλάβετε λοιπόν, καλοί μου κύριοι, μετά από μένα. Πρώτον: Τα λουριά σφίγγουν για όλους και έρχονται δύσκολες μέρες. Δεύτερον: Ριβάλντο δεν θα έρχεται κάθε χρόνο στην Ελλάδα, και Τρίτον: και αυτοί που ακούγονται ή βρίσκονται πολύ κοντά στο να αφιχθούν, με τα σημερινά δεδομένα πολυτέλεια θεωρούνται.