Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια (Sportday / Γιώργος Χελάκης)

Πρόκειται για φαινόμενο ποδοσφαιρικό. Με κλεισμένα τα τριάντα τρία χρόνια του, ο αρχηγός συναρπάζει όχι γιατί διατηρεί την τεχνική του ή την πολύ καλή σχέση με το γκολ, αλλά γιατί διατηρεί αμείωτες τις φυσικές δυνάμεις του. Επαιξε χθες και η Εθνική ομάδα βρήκε δύναμη και ρυθμό. Επαψαν οι επιθέσεις των αντιπάλων να σταματούν στην περιοχή του Νικοπολίδη και μόνο σ' αυτήν. Συνέτεινε σε αυτό και το ότι ο Ρεχάγκελ επέστρεψε στην πετυχημένη συνταγή των δύο αμυντικών χαφ.

Ετσι επιστρέψαμε στις καλές εμφανίσεις και μάλιστα απέναντι στο ισχυρότατο Μεξικό. Μένει άλυτο πρόβλημα η παρατεταμένη -για πέμπτο ματς- αφλογιστία. Παπαδόπουλος και Γκέκας είναι χρήσιμοι, αλλά επί του παρόντος όχι καλύτεροι από τους Βρύζα και Χαριστέα. Οπως δεν υπάρχει καλύτερος από τον Θοδωρή Ζαγοράκη. Ούτε ισάξιος υπάρχει.
Ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ Γιάννης Γούμενος εξαντλεί -όπως θα διαβάσετε- όλα τα οικονομικά περιθώρια για να τον φέρει στον ΠΑΟΚ. Αν δώσει και τις απαραίτητες διασφαλίσεις ότι θα είναι συνεπής στις πληρωμές, ο αρχηγός θα επιστρέψει στην Τούμπα. Καλό είναι να σημειωθεί εδώ ότι ο Ζαγοράκης δεν θέλει να χάνει ούτε στα οικογενειακά διπλά. Ως εκ τούτου, είναι εκτός πραγματικότητας η σκέψη ότι τον ενδιαφέρουν κάποια ένσημα ακόμα. Τον ενδιαφέρει να βρεθεί με το περιβραχιόνιο του αρχηγού και του χρόνου στα γερμανικά γήπεδα...

Ο Τζον Αλοΐζι είναι από τα πρόσωπα που συζητήθηκαν πολύ στη Γερμανία τις δύο πρώτες αγωνιστικές. Από δύο μπαλάκια σε Αργεντινή και Γερμανία είναι σοβαρός λογαριασμός. Μακάρι να φορέσει τη φανέλα με το τριφύλλι, για να χαρούμε από κοντά την κοφτή ντρίμπλα του, τα ευθύβολα σουτ, τη σωστή τοποθέτηση στην περιοχή και το γλυκό αριστερό πόδι του.
Είκοσι εννέα ετών, θα έρθει όχι για να αποστρατευτεί τιμητικά, αλλά για να διακριθεί. Εξαιρετικός στο ψηλό παιχνίδι, μπορεί να αντικαταστήσει και σε αυτή τη δουλειά τον Μιχάλη Κωνσταντίνου. Το θέμα είναι ότι οι μέρες περνούν, προτάσεις γίνονται, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να μπει και η μπάλα στα δίχτυα.