Το ξέρουμε όλοι. Ο Βασίλης Τοροσίδης δεν είναι αριστερό μπακ. Το γεγονός ουδόλως απασχολεί καθώς φαίνεται τον Οτο Ρεχάγκελ. Ο κυνισμός του ενισχύεται όταν αναλογίζεται ότι ο Τοροσίδης παίζοντας έτσι ανάποδα έχει βάλει γκολ και –το σπουδαιότερο– έχει κερδίσει με πανομοιότυπο τρόπο δύο πέναλτι. Το ένα στη Μάλτα και το άλλο χθες βράδυ στο Παγκρήτιο. Δύο πέναλτι, δύο νίκες.
Ολα τα άλλα είναι κριτική που την κάνουμε όλοι εμείς στα γραφεία, τα καφενεία και στις εξέδρες. Λογικά σκεφτήκαμε ότι δεν γίνεται δουλειά με τη νέα πειραματική σύνθεση που εμφανίστηκε στο Ηράκλειο. Οταν είδαμε την ομάδα να παίζει εύκολα, διαπιστώσαμε τις αδυναμίες της. Και λοιπόν; Υπάρχει καμιά διαβεβαίωση ότι με μια «λογική» σύνθεση θα παίζαμε καλύτερα; Και τι τον ενδιαφέρει τον Ρεχάγκελ μια ομάδα που θα παίζει καλά. Να παίρνει το αποτέλεσμα τον ενδιαφέρει. Αυτό το αποτέλεσμα –έστω με χίλια ζόρια– ήρθε.
Ολα τα άλλα για τον κόουτς αποτελούν λεπτομέρειες που τις κρατάει για λογαριασμό του. Εμπιστεύθηκε τον Σαλπιγγίδη, αυτός έβαλε γκολ και ήταν από τους καλύτερους. Εμπιστεύθηκε τον Μόρα κι έστειλε όλους εμάς που πιστεύαμε ότι έχει κόλλημα με τον Δέλλα αδιάβαστους. Ο Ρεχάγκελ δεν πιάνεται από πουθενά. Οσο τα αποτελέσματα συμμαχούν μαζί του, θα συνεχίζει απτόητος το ίδιο βιολί.
Και μην πει κανείς ότι βάζει τους ίδιους και τους ίδιους. Πάει, «του πέρασε» και αυτό. Απρόβλεπτος, ανατρεπτικός, ίσως και αλλοπρόσαλλος, πάτησε τα εβδομήντα ένα και έτσι θα συνεχίσει. Στο κάτω κάτω της γραφής ποτέ δεν μίλησε για πλούσιο θέαμα. Βαθμούς μαζεύει και το κάνει σε γενικές γραμμές πετυχημένα.
Η αγχωτική νίκη μάς κρατάει στην κορυφή και μας στέλνει σε ματς-φωτιά στην Ελβετία. Εκεί θα κριθούν πολλά. Οχι όλα όμως. Οι Ελβετοί πηγαίνουν μετά στη Ρίγα να κοντραριστούν με τους φιλόδοξους Λετονούς που έχουν ανοικτή την όρεξη για τη δεύτερη θέση...
Προχθές κερδίσαμε τρεις βαθμούς και δύο παίκτες. Βαγγέλης Μόρας και Δημήτρης Σαλπιγγίδης βλέπουν με περισσότερη αυτοπεποίθηση το μέλλον τους στην ομάδα.