«Κύριοι, τα χέρια στα παντελόνια»!

Oταν η ΠΑΕ είναι πολυμετοχική, αυτά συμβαίνουν. Οι (μεγαλο)μέτοχοι είναι αρκετοί. Ακόμα κι όταν αποφασίζουν να συγκεντρωθούν για να το κουβεντιάσουν, υπάρχει πρόβλημα. Πάνω στη φασαρία χάνονται τα χαρτιά με τις ειδοποιήσεις και στο μέτρημα διαπιστώνεται ότι λείπουν ορισμένοι. Ωστόσο αυτό είναι ένα πρόβλημα που απαιτεί απλώς επικοινωνιακή διαχείριση.

Το μεγάλο πρόβλημα εντοπίζεται αλλού. Πόσοι θα μείνουν στην αίθουσα της συνεδρίασης όταν απαιτηθεί να μπει το χέρι στο παντελόνι. Γιατί μπορεί οι συσκέψεις να μην είναι ανοικτές για τους δημοσιογράφους, μπορεί να μην εκδίδεται ανακοίνωση μετά την ολοκλήρωσή τους, αλλά υπάρχει κάτι που όλοι ξέρουν: ο επιτιθέμενος σε όλα τα μέτωπα Ανδρέας Βγενόπουλος δεν προτίθεται να δει για δεύτερη χρονιά την πλάτη του Σωκράτη Κόκκαλη. Μετρημένα κουκιά.

Οταν ο Κόκκαλης «βαφτιζόταν» εθνικός προμηθευτής στήνοντας τις μεγάλες μπίζνες με το Δημόσιο, ταυτόχρονα εδραίωνε την κυριαρχία του στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο...

Τώρα που ο «μίστερ MIG» τα αγοράζει όλα, αποτελεί μαύρη κηλίδα στο συνεχώς ανανεούμενο βιογραφικό του τυχόν υστέρησή του στον Παναθηναϊκό. Για όσους τυχόν σημειώσουν ότι ο Κόκκαλης κυριάρχησε στο ποδόσφαιρο, διότι πέραν των προμηθειών στο Δημόσιο «προμήθευε» τρόπον τινά και την ΕΠΟ, έρχονται «κουτί» οι πανηγυρισμοί της διοίκησης για την απόσυρση από το προσκήνιο του «συστήματος Γκαγκάτση».

Αφού λοιπόν το παρασκήνιο έφαγε τα ψωμιά του χάρη και στις ενέργειες της «πράσινης» ΠΑΕ, ο δρόμος είναι ανοικτός. Η μάχη για την επικράτηση θα δοθεί με καθαρά αγωνιστικούς όρους.

Εδώ, λοιπόν, μπαίνει δυναμικά στο παιχνίδι ο κ. Βγενόπουλος. Ο ίδιος φέρεται διατεθειμένος να ξοδέψει αρκετά, ώστε ο Παναθηναϊκός να ενισχυθεί ουσιαστικά με παίκτες αξίας.

Δίνοντας βάση στις δημοσιογραφικές πληροφορίες, ο «μίστερ MIG» επιχειρεί να πείσει τους υπόλοιπους μετόχους να ξοδευτούν πάνω από τα περσινά 24 εκατ. ευρώ για να γίνουν οι μεταγραφές. Εύκολο να τους το λες, δύσκολο να πειστούν να το κάνουν σε εποχές οικονομικής κρίσης που κάνει τα πορτοφόλια επιφυλακτικά.

Οι κ. Βαρδινογιάννης και Βγενόπουλος θυμούνται πόσο δύσκολα συγκεντρώθηκαν εκείνα τα ογδόντα εκατομμύρια που αντιστοιχούσαν στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Εδώ που τα λέμε (για λόγους τακτ), οι δύο κύριοι δεν ξεμπρόστιασαν όσους τελικά δεν κατέβαλαν το ποσό που τους αντιστοιχούσε.

Για να πέσει ο Κόκκαλης από τον ποδοσφαιρικό θρόνο του, δεν αρκεί να πάψουν τα φαλτσοσφυρίγματα των διαιτητών. Απαιτούνται μετρητά για μεταγραφές είτε ως αύξηση κεφαλαίου είτε ως δανεικά. Οταν ο κ. Βγενόπουλος ζητεί από τους λοιπούς μετόχους να βάλουν το χέρι στο παντελόνι και πάνω-κάτω τους λέει το ποσό, ισχύουν δύο προϋποθέσεις:

• Δεν πρόκειται να δεχτεί εκπτώσεις στο ποσό.

• Εχει ήδη αποφασίσει να καλύψει ο ίδιος όσα τυχόν μείνουν «ακάλυπτα» από τους υπόλοιπους.

Με λίγα λόγια, μετά την κατάκτηση της Ολυμπιακής ήρθε η ώρα για την «κατάκτηση» του Ολυμπιακού. Ακόμα κι αν χρειαστεί ο Παναθηναϊκός να γίνει λιγότερο «πολυμετοχικός» απ' ό,τι είναι τώρα.