Μην είδατε τον Ολυμπιακό στο πρώτο μέρος; Οι «ερυθρόλευκοι» μπήκαν φουριόζοι, προσπάθησαν να αιφνιδιάσουν τον αντίπαλο, πρέσαραν ψηλά, πίεσαν... Ολα αυτά για πέντε με έξι λεπτά. Μετά... «Ολυμπιακός αγνοείται»! Θα μπορούσε να ήταν η νέα τηλεοπτική σειρά του ALPHA. Ο Αστέρας σιγά σιγά αρχίζει να συνέρχεται. Χτυπάει την πόρτα, συστήνεται και μπαίνει στο παιχνίδι. Μέχρι το 12ο λεπτό του αγώνα έχει προλάβει κιόλας να δημιουργήσει δύο αξιόλογες φάσεις στα αντίπαλα καρέ.
Εχουν, βλέπετε, αναλάβει δράση οι τέσσερις πρωτοκλασάτοι. Ο Καρντόσο (ο καλύτερος παίκτης του γηπέδου χθες και με διαφορά) και ο Μπαστία στο κέντρο, στην επίθεση ο Ζαϊρί (εξαιρετικός στα πρώτα 45 λεπτά, μετά αποσύρθηκε διακριτικά) με τον σκόρερ Φιλόμενο. Η μπάλα για τους «ερυθρόλευκους» χάνεται. Την αναζητούν κόκκινες πανικόβλητες φανέλες απεγνωσμένα, μαζί μ' αυτούς που τη μεταφέρουν πότε δεξιά, πότε αριστερά και ενίοτε στον άξονα, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Οι «κόκκινοι» φτάνουν σε όλες τις φάσεις πάντα δεύτεροι και καταϊδρωμένοι. Βρίσκονται ήδη με δύο γκολ πίσω στο σκορ και τίποτα δεν δείχνει ότι είναι σε θέση να ανατρέψουν την κατάσταση. Και μόνο το ανεπανάληπτο γεγονός ότι οι «ερυθρόλευκοι» έχουν δεχθεί σε ένα ημίχρονο δύο τέρματα «μιλάει» από μόνο του. Η ομάδα δίνει την αίσθηση ότι αποτελείται μόνο από αμυντικούς και επιθετικούς. Η μεσαία γραμμή έχει βουλιάξει.
Το κέντρο έχει χαθεί, με αποτέλεσμα οι παίκτες του Αστέρα να κινούνται με όλη τους την άνεση, επιλέγοντας τον τρόπο που θα επιτεθούν. Ο Ολυμπιακός ευτύχησε να σκοράρει στην εκπνοή του ημιχρόνου, σε ένα καθοριστικό σημείο για την έκβαση του παιχνιδιού, σε μια από τις λιγοστές επισκέψεις του στην αντίπαλη περιοχή.
Η επιτυχία του δεν είναι προϊόν μιας οργανωμένης επίθεσης (δεν είχε άλλωστε να επιδείξει τέτοιες), αλλά της ικανότητας του Ντιόγο να «διαβάζει» τις φάσεις και να τις ολοκληρώνει αποτελεσματικά. Το πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά, αν κατέβαινε στα αποδυτήρια με δύο γκολ διαφορά. Δικαιολογημένος ο εκνευρισμένος του Κωστένογλου με την αδράνεια των παικτών του. Από το σημείο εκείνο και μετά η πείρα του τον βοηθούσε να καταλάβει ότι η μισή πρόκριση είχε χαθεί.
Την εξέλιξη στο δεύτερο μέρος θα μπορούσες να τη μαντέψεις. Ο Αστέρας, με τους ποδοσφαιριστές που έχει και τη φιλοσοφία που κουβαλάνε, δεν είναι ομάδα που θα κλειστεί πίσω για να κρατήσει το σκορ. Θα προσέξει τα νώτα του και θα κοιτάξει να χτυπήσει στην κόντρα. Ο Ολυμπιακός, όμως, δεν είχε οργανωμένο σχέδιο αντεπίθεσης. Σπασμωδικές κινήσεις και βεβιασμένες επιλογές.
Δύσκολα δημιουργούσε, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να φτάσει στον στόχο του. Απλώς η ιστορία επαναλήφθηκε. Ο Ντιόγο «διάβασε» άλλη μια φάση και την «ερμήνευσε» με τον καλύτερο τρόπο, φέρνοντας το ματς στα ίσα. Ο,τι καλύτερο μπορούσε να πάρει ο Ολυμπιακός από τη χθεσινή εκδρομή στην Τρίπολη. Θέλω να σταθώ για μια ακόμη φορά στην παρουσία του Νταρμπισάιρ.
Το παιδί είναι ικανότατος επιθετικός με ποδοσφαιρική παιδεία που θα ζήλευαν αρκετοί στην ομάδα του, Ελληνες και αλλοδαποί. Αμφιβάλλω αν άλλος συμπαίκτης του με τόσα λίγα λεπτά συμμετοχής θα είχε καταφέρει να κάνει τόσο έντονα αισθητή την παρουσία του.