Για τι ακριβώς πανηγύριζαν παίκτες και οπαδοί του Θρύλου;

Eίκοσι εννέα ειδικοί του ποδοσφαίρου απορούν: μετά τα χθεσινά παιχνίδια ποιος από τους δύο πρέπει να ντρέπεται περισσότερο; Ο Παναθηναϊκός που έχασε και αποκλείστηκε από τον Πανσερραϊκό ή ο Ολυμπιακός που δεινοπάθησε για να αποκλείσει τον ΠΑΟΚ των εννέα παικτών; Βαλβέρδε και Τεν Κάτε έχουν την αυτονόητη υποχρέωση να κοιτάξει ο καθένας τα δικά του χάλια.

Ο κόουτς του Παναθηναϊκού, που μοίρασε συγχαρητήρια για την εμφάνιση στο ντέρμπι, πρέπει να εξηγήσει τι ακριβώς έφταιξε χθες και ο Πανσερραϊκός έκανε «μια χόρτα» τους παίκτες του. Με το χιλιοειπωμένο «αυτά έχει το ποδόσφαιρο» τα προβλήματα αντί να λύνονται συσσωρεύονται. Το χθεσινό κάζο δεν αποτελεί μεμονωμένη περίπτωση για να ξεχαστεί.

Ο Εργοτέλης κι ο Ηρακλής τού έχουν επιφυλάξει περίπου την ίδια μεταχείριση. Φωνάζει το πράγμα από μακριά ότι υπάρχει πρόβλημα. Ούτε κουρασμένος ήταν ο Παναθηναϊκός ούτε ανυποψίαστος. Οι Σερραίοι είχαν προειδοποιήσει από το πρώτο παιχνίδι. Ειδικά οι νεαροί και ταλαντούχοι παίκτες του Χιούγκο Μπρος που δεν σκέφτονται μόνο πώς θα μείνει η ομάδα τους στην κατηγορία αλλά ονειρεύονται να «περάσουν» στο βιογραφικό τους μια τόσο μεγάλη επιτυχία. Η γιούχα που ακούστηκε στο τέλος δείχνει ότι ο κόσμος έχει απαιτήσεις και δεν γουστάρει δικαιολογίες. Αλλωστε, τούτη τη φορά θέλει να επιστρατεύσεις τη φαντασία σου για να τα «φορτώσεις» στη διαιτησία.

Τουναντίον, οπαδοί του Παναθηναϊκού και του ΠΑΟΚ συσπειρωμένοι σαν μια γροθιά μπορούν να βγάζουν αφρούς από το στόμα για τη διαιτησία του Κουκουλάκη στο «Γ. Καραϊσκάκης». Οι δύο αποβολές σωστές. Στις δευτερεύουσες φάσεις, όμως; Ο Κουκουλάκης δεν βλέπει ότι ο Νταρμπισάιρ κάνει καθαρό φάουλ στον Αραμπατζή και στη συνέχεια ο Αγγλος φορ δεν σταματάει παρ' ότι ο Ιβιτς του το ζητάει επίμονα. Στη συνέχεια ήρθε η κλοτσιά. Ο Μπακαγιόκο πέφτει έξω από την περιοχή στο μαρκάρισμα του Αβραάμ αλλά ο διαιτητής δεν σφυρίζει τίποτα. Φάσεις δευτερεύουσες που έρχονται να προστεθούν στη διαμορφωμένη πεποίθηση πως ό,τι είναι να πάρει ο Ολυμπιακός το παίρνει και με το παραπάνω. Ο,τι είναι να πάρουν οι άλλοι εις βάρος του το ψάχνουν κάθε βράδυ στους καθηγητές διαιτησίας που πιάνουν τα τηλεοπτικά στασίδια.

Γι' αυτούς τους λόγους και για άλλους αγωνιστικούς, οι πανηγυρισμοί παικτών αλλά και οπαδών μετά το δεύτερο γκολ μού φάνηκαν υπερβολικοί. Δεν κάνεις έτσι όταν για μισή ώρα δεν μπορείς να βάλεις γκολ σε μόλις εννέα αντιπάλους. Φεύγεις για τη σέντρα χωρίς πολλά πολλά. Εδώ θα μου επιτραπεί η παρατήρηση ότι μια μεγάλη μερίδα οπαδών του Ολυμπιακού έχει προσχωρήσει στο δόγμα «νίκη να 'ναι κι όπως θέλει ας είναι». Εντάξει, να μη γίνει «της ΑΕΚ» που ισοφάρισε ο Μαϊστόροβιτς και γιούχαρε η εξέδρα, αλλά γίνεται μικρός ο Ολυμπιακός όταν οι παίκτες του πανηγυρίζουν έξαλλα επειδή λίγο πριν από τα πέναλτι νίκησαν τους εννέα του Σάντος. Ας τους πει κάτι επ' αυτού ο Βαλβέρδε, αν και για να τους πει αυτός πρέπει να ξέρει...