Ο Aρης ποτέ δεν πεθαίνει

H μάχη για την προνομιούχο πέμπτη θέση καλά κρατεί. Δεν βλέπω και κάτι πιο ενδιαφέρον έτσι όπως έχει εξελιχθεί το πρωτάθλημα. Στον κάμπο η Λάρισα έβαλε τρία γκολ στον Εργοτέλη και ενθουσίασε. Δέχθηκε, όμως, και δύο, με αποτέλεσμα ο ενθουσιασμός να μετατραπεί σε προβληματισμό. Οι «βυσσινί» δεν έχουν φέτος πολλές συναναστροφές με το ευρύ σκορ. Με τον ΟΦΗ έχουν πετύχει τέσσερα τέρματα και με τον Θρασύβουλο τρία. Ολα τα υπόλοιπα παιχνίδια κρίνονται στο ένα με ενάμισι γκολ διαφορά, φορτώνοντας έτσι με άγχος παίκτες και οπαδούς.

Η ομάδα του Μαρίνου Ουζουνίδη έπαιξε καλό ποδόσφαιρο κατά διαστήματα. Το ζήτημα, όμως, είναι ότι η Λάρισα ποτέ δεν σε πείθει ότι έχει κλειδώσει το αποτέλεσμα. Ετσι και χθες! Με το που αποχωρεί ο Ιγκλέσιας, η ομάδα φανερώνει τις αδυναμίες της στον ανασταλτικό τομέα. Ο Μπουντιμίρ μειώνει για τον Εργοτέλη στα τελευταία λεπτά του παιχνιδιού και από εκεί και πέρα στοιχηματίζεις ότι όλα μπορεί να συμβούν.

Το να πετυχαίνει μία ομάδα τρία γκολ και να καταφέρνει –γιατί περί κατορθώματος πρόκειται– να νικάει με άγχος σημαίνει απλώς ότι το στραβοπάτημα καραδοκεί και ότι οι τρεις βαθμοί που τη χωρίζουν από τον έτερο διεκδικητή της πέμπτης θέσης Αρη δεν συνιστούν απόσταση ασφαλείας. Αν λοιπόν στις αγωνιστικές που απομένουν ο Ουζουνίδης δεν βρει το αντίδοτο ώστε η ομάδα να αποκτήσει σταθερότητα και αυτοπεποίθηση, η εξασφάλιση της πέμπτης θέσης θα παίζεται μέχρι την τελευταία αγωνιστική.

Αλλά και στα βόρεια η κατάσταση δεν είναι καλύτερη. Ο Αρης δεν αποδίδει ποδόσφαιρο αξιώσεων. Κάποιοι θα πουν ότι στο χθεσινό ματς έφταιγαν οι πολλές απουσίες. Αν κάποιος, όμως, ως αντεπιχείρημα τους δείξει τη θέση του Θρασύβουλου στη βαθμολογία είμαι πολύ περίεργος να δω τι θα απαντήσουν. Οι «κίτρινοι» διαχειρίστηκαν το ματς από το πρώτο λεπτό επιπόλαια. Επιπόλαιο το πρώτο γκολ που δέχονται σχεδόν από τα αποδυτήρια, επιπόλαιος και ο τρόπος αντίδρασής τους. Ισοφαρίζουν μ' ένα πέναλτι –αλήθεια ήταν πέναλτι;– και μετά η επιπολαιότητα συνεχίζεται με την αποβολή του Καράμπελα.

Ευτυχώς που η τύχη δεν τους γύρισε την πλάτη και μάλιστα δύο φορές. Η μία όταν ο διαιτητής Γιαννόπουλος σταματάει λαθεμένα τον Αμπράμοβιτς που σκοράρει αλλά η φάση θεωρείται ως μη γενόμενη και η δεύτερη όταν ο Βλόνταρτσικ στο ενενηνταφεύγα κάνει κάτι σαν πλασάρισμα και η μπάλα καταλήγει στα δίχτυα. Ο Αρης αποδεικνύεται ότι είναι πολύ… σκληρός και τυχερός για να πεθάνει. Συγχρόνως και πολύ επιπόλαιος για να καλύψει τη διαφορά. Η εικόνα, όμως, και για τις δύο ομάδες είναι αυτή. Ο ανασφαλής και ο έχων μονίμως έλλειψη αυτοπεποίθησης να οδηγεί την κούρσα και ο επιπόλαιος σε απόσταση αναπνοής να τον κυνηγά. Εχω την αίσθηση ότι έτσι θα πάμε μέχρι τέλους.