Το διπλό μάθημα των Γάλλων

Ο Ακης Ζήκος σε μια συζήτησή μας μου το εξομολογήθηκε με πολύ παράπονο: «Μιλάμε για τα νέα παιδιά κι όλο λέμε γιατί δεν τους δίνουν ευκαιρίες να δείξουν το ταλέντο τους. Εν αγνοία μας, όμως, τους καίμε. Γιατί τα παιδιά αυτά έχουν ταλέντο, έχουν ικανότητες και τεχνική κατάρτιση, αλλά δυστυχώς δεν φτάνουν όλα αυτά. Το σημαντικό είναι πόσο έτοιμοι είναι να ανταποκριθούν στις νέες περιστάσεις, στις νέες προκλήσεις.

Πόσο δηλαδή είναι προετοιμασμένοι τα θετικά αυτά στοιχεία να τα αναδείξουν στον αγωνιστικό χώρο χωρίς να υστερούν σε τίποτα –εκτός από την εμπειρία– από τους μεγαλύτερους σε ηλικία συμπαίκτες τους. Πόσο καταρτισμένοι είναι στον τομέα "σύστημα της ομάδας", στον τομέα "πειθαρχία", στον τομέα "φυσική κατάσταση". Πόσο έχουν εξασκηθεί στο να πάρουν μια πρωτοβουλία χωρίς τον φόβο ότι θα τα θαλασσώσουν.

Οι υποδομές στην Ελλάδα φτάνουν τους νεαρούς ποδοσφαιριστές σε ένα επίπεδο που εξαντλούνται τα βασικά και μετά δυστυχώς μένουν στάσιμοι. Ανάμεσα στην πρώτη και στη δεύτερη ομάδα παρατηρείται ένα κενό και έτσι τις αδυναμίες του παίκτη καλείται να καλύψει ο εκάστοτε προπονητής της βασικής ομάδας.

Αυτός συνήθως πάνω στον πυρετό της προετοιμασίας δεν έχει χρόνο για "ιδιαίτερα μαθήματα" ποδοσφαίρου, με αποτέλεσμα οι ποδοσφαιριστές να δυσκολεύονται αφάνταστα να ενσωματωθούν στο σύνολο. Αντίθετα με μας, στην Ευρώπη οι απόφοιτοι αλλά και οι τελειόφοιτοι των δεύτερων ομάδων είναι καταρτισμένοι σε όλους τους τομείς και πανέτοιμοι για το βάπτισμα του πυρός. Με το που πατάνε το πόδι τους στο χορτάρι γνωρίζουν πώς να κινηθούν, πού να στηθούν, πώς να αντιδράσουν και πώς να συμπεριφερθούν».

Το ματς του Ολυμπιακού με τη Σεντ Ετιέν τον δικαιώνει απόλυτα. Εβλεπες τους νεαρούς και σχημάτιζες την εντύπωση ότι παίζουν χρόνια βασικοί στην ομάδα. Το κυριότερο; Γνώριζαν πώς να κινηθούν χωρίς την μπάλα. Στοιχείο το οποίο στη χώρα μας δύσκολα ανακαλύπτεις, ακόμη και σε ποδοσφαιριστές που έχουν χριστεί διεθνείς. Οι πιτσιρικάδες γνώριζαν απέξω κι ανακατωτά πώς να πρεσάρουν, σε ποια σημεία του γηπέδου, πώς να κλείσουν χώρους και διαδρόμους, πώς να δώσουν την μπάλα με τη μία χωρίς να την πουλήσουν φτηνά στον αντίπαλο.

Δεν ήταν μόνο το ταλέντο που τους διέκρινε. Πάνω τους καθρεφτίζονταν πολλές ώρες δουλειάς, σκληρής προπόνησης, αφομοίωσης του κάθε συστήματος κι απόλυτης συνειδητοποίησης του ρόλου τους στο γήπεδο. Ο Μενδρινός, που για την ενδεκάδα της Σεντ Ετιέν δεν θεωρείται νεαρός, αν τον αφήσεις μόνο στη μεσαία γραμμή χωρίς την πολύτιμη συμβολή του Ντουντού, θα αναγκαστεί να αναλωθεί σε ένα κάρο περιττές κινήσεις που θα τον εξαντλήσουν. Δεν φταίει αυτός. Τώρα δίπλα στον Βραζιλιάνο προσπαθεί να αφομοιώσει κινήσεις και επιλογές στο παιχνίδι του, επιδιώκοντας έτσι να καλύψει κενά χρόνων.

Η Σεντ Ετιέν και η κάθε Σεντ Ετιέν μάς δείχνει τον δρόμο. Οι υποδομές είναι το μέλλον. Με την οικονομική ύφεση παγκοσμίως προ των πυλών ίσως αποδειχθεί και αυτοσκοπός. Υποδομές, όμως, καταρτισμένες και όχι απλώς ποδοσφαιρικά «νηπιαγωγεία».

ΑΟΡΑΤΕΣ ΠΑΡΕΕΣ

Πάρκινγκ πολύ φιλικά προς το περιβάλλον

Η παρέμβαση του δήμου στο τέως πάρκο Κύπρου και Πατησίων έγινε στο πλαίσιο της Διπλής Ανάπλασης. Ο χώρος ήταν υποβαθμισμένος, γεμάτος αηδιαστικά ψηλά δέντρα και αποτελούσε εστία μόλυνσης για την περιοχή. Από τους περιοίκους υπήρχαν παράπονα ότι τα δέντρα τούς κρύβουν τη θέα στην Πατησίων, ενώ όταν φυσάει το θρόισμα των φύλλων δημιουργεί ανυπόφορες συνθήκες ηχορύπανσης. Τα πουλιά που μαζεύονταν γέμιζαν τον τόπο κουτσουλιές, επικίνδυνες για τη δημόσια υγεία.

Η παρέμβαση που έγινε ήταν η ελάχιστη δυνατή, προκειμένου να μη διαταραχτεί το φυσικό περιβάλλον. Καταστράφηκαν μόλις πενήντα δέντρα, εκ των οποίων τα περισσότερα ήταν πάνω από εκατό χρόνων, δηλαδή σε βαθύτατο γήρας, με σοβαρά κινητικά προβλήματα, ασθενή όραση, μερικά και με κατάθλιψη.

Ο δήμαρχος είναι πιστός στις δεσμεύσεις του: στον χώρο του πάρκου θα κατασκευαστεί υπόγειο πάρκινγκ τεσσάρων επιπέδων που θα είναι προσβάσιμο στους κατοίκους έναντι του συμβολικού ποσού των 30 ευρώ την ώρα. Πάνω από το πάρκινγκ θα φυτευτεί ένας πλάτανος και θα διαμορφωθεί μια πλατεία χωριού με λιθόστρωτο, καφενείο, ταβέρνα–οβελιστήριο, σταθμό Χωροφυλακής, βρύση και ηρώον πεσόντων. Σχετικές λεπτομέρειες υπάρχουν στο προεκλογικό πρόγραμμα του δημάρχου. Για να κάτσεις τον Ιούλιο, θα χρειάζεσαι πουλοβεράκι.

Η φθορά που προκλήθηκε σε δέντρα είναι αμελητέα σε σχέση με την καταστροφή που προκαλείται καθημερινά στα τροπικά δάση του Αμαζονίου, για τα οποία οι δήθεν «ευαίσθητοι» πολίτες δεν λένε κουβέντα.

Τα υπόγεια πάρκινγκ είναι πολύ φιλικά προς το περιβάλλον, αφού από πάνω μπορούν να τοποθετηθούν ζαρντινιέρες, με παχιά σκιά, που συμβάλλουν στη βελτίωση του μικροκλίματος. Τα υπαρκτά παραδείγματα άλλωστε είναι πολλά. Στη Βαρβάκειο Αγορά έχει διαμορφωθεί υπερυψωμένη πλατεία, με βιοκλιματικό νυχτερινό κέντρο, ενώ στο Πολεμικό Μουσείο λειτουργεί ένας πρότυπος χώρος καθαρού τσιμέντου, κατάλληλα σχεδιασμένος ώστε να συντηρείται χωρίς περιττή σπατάλη νερού, και η σκιά από τις τεράστιες μπούκες εξαερισμού προσφέρει καθημερινά λίγη δροσιά σε εκατοντάδες συμπολίτες μας.