Μπορεί και χωρίς τον αρχηγό της (Sportday / Γ.Χελάκης)

Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Η Εθνική μπορεί και χωρίς τον αρχηγό της. Ταρακουνήθηκε μόνο για μισή ώρα στο «Ινονού», πήρε την ισοπαλία και συνεχίζει. Πιο δύσκολα τώρα τα πράγματα για την πρώτη θέση, πιο κοντά στην εξασφάλιση της δεύτερης.

Οι ρυθμοί της ομάδας παρέμειναν οι ίδιοι παρά την απουσία του Ζαγοράκη. Ο Ρεχάγκελ δεν άλλαξε τις συνήθειές του και ευτύχησε να δει τον Κώστα Κατσουράνη στο πιο γόνιμο ποδοσφαιρικό βράδυ του με τα γαλανόλευκα. Το αποτέλεσμα είναι απίθανο να ξεσηκώσει γιορτές και πανηγύρια. Οχι γιατί το «Χ» μάς έπεσε λίγο. Κυρίως γιατί η Τουρκία απέχει πολύ από τη σπουδαία ομάδα που είχαμε στο μυαλό μας μέχρι και το 2002.

Η μέτρια Τουρκία μάς γεννούσε φιλοδοξίες όσο κυλούσε το παιχνίδι. Η πίεση που άσκησε στο δεύτερο ημίχρονο θα πρέπει να αποδοθεί και στην κούραση των Ελλήνων παικτών, ειδικά δε της μεσαίας γραμμής, στην οποία δύο παίκτες, ο Μπασινάς και ο Καραγκούνης, έδιναν όλες τις μάχες. Ετσι εξηγείται και το ότι ο Βρύζας με τον Χαριστέα περίμεναν μάταια κάποιες πάσες για να γίνουν επικίνδυνοι.

Το δεύτερο 45λεπτο ήταν κατά πολύ ανώτερο του πρώτου. Η μεγάλη ευκαιρία χάθηκε σε αυτό και την είχε ο άτυχος Γιαννακόπουλος, που «ξέρανε» με την προσποίησή του τον αμυντικό και άφησε άναυδο τον Ρουστού να μακαρίζει την τύχη του και το δοκάρι. Δεξιά ο Στέλιος, αριστερά ο αρχηγός Βρύζας και στη μέση ο Χαριστέας είναι το ορθολογικό σχήμα που για πρώτη φορά δοκίμασε ο προπονητής. Η Εθνική έγινε πιο επιθετική, αλλά στην άμυνα παρουσιάστηκαν προβλήματα. Ο Λάκης έμεινε εκτός παιχνιδιού -έχασε το γκολ στην πάσα του Βρύζα- και ο Καραγκούνης δήλωσε αδυναμία να συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό. Οι Τούρκοι έκαναν γρήγορα αλλαγές, έφεραν την μπάλα στα άκρα και έβγαλαν φαρμακερές σέντρες. Ο Γκούμας με τον Καψή στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και ο Κατσουράνης «σκούπισε» τα πάντα.
Με την έξοδο του Εμρέ η μηχανή των Τούρκων άρχισε να ρετάρει. Το καλό αποτέλεσμα ερχόταν την ώρα που όλοι ζητούσαμε κάτι παραπάνω. Την Τετάρτη θα μπει στο γήπεδο ο αρχηγός, μα θα λείψει ο Κατσουράνης. Η απώλεια θα ισοφαριστεί από την παρουσία και θα μείνει ανοικτή η πληγή του Δέλλα. Με μια Εθνική που μπορεί και χωρίς τον Ζαγοράκη δικαιούμαστε όλοι να είμαστε αισιόδοξοι.