No goal, no party!

O Αρης δεν τα κατάφερε. Ο ΠΑΟΚ ακριβώς το αντίθετο. Η ισοπαλία γι' αυτόν ισοδυναμεί με νίκη. Εφυγε από του Χαριλάου χωρίς να δεχτεί γκολ, αγωνίστηκε για 52 και κάτι λεπτά με 10 παίκτες και με το «Χ» πέρασε στη βαθμολογία τον Παναθηναϊκό και διατηρήθηκε στη δεύτερη θέση του βαθμολογικού πίνακα. Αντίθετα, ο Αρης δεν έχει να επιδείξει κανένα κέρδος από αυτό το ματς. Βαθμολογικά παραμένει στάσιμος, όπως στασιμότητα παρουσιάζει και η αγωνιστική κατάστασή του.

Τα στατιστικά λένε ότι οι «κίτρινοι» σκοράρουν μόλις μία φορά σε 16 τελικές προσπάθειες! Το θέμα είναι ποια ομάδα θα σε αφήσει να απειλήσεις σοβαρά σε έναν αγώνα 16 φορές την εστία της. Στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ οι τελικές έκλεισαν σε διψήφιο νούμερο. Αλλά ας μην ξεχνάμε την ιδιαιτερότητα του παιχνιδιού και κυρίως ότι ο «Δικέφαλος του Βορρά» αγωνιζόταν στο μεγαλύτερο διάστημα με παίκτη λιγότερο. Και πάλι όμως οι ποδοσφαιριστές του Αρη δεν κατάφεραν να στείλουν την μπάλα να κουνήσει τα αντίπαλα δίχτυα.

Ανησυχητική αφλογιστία και έλλειψη συντονισμού παρουσιάζουν οι «κίτρινοι» στην κρισιμότερη καμπή του πρωταθλήματος και του Κυπέλλου. Ομάδα που δείχνει να μην πατάει καλά στον αγωνιστικό χώρο, να μην μπορεί να αναπτυχθεί με ορθόδοξο τρόπο, να αδυνατεί να κεφαλαιοποιήσει την αγωνιστική ανωτερότητά της και να μην έχει λύσεις από τον πάγκο. Ασύνδετη τις περισσότερες φορές, σου δίνει την εντύπωση ότι η όποια καλή στιγμή είναι προϊόν αυτοσχεδιασμού και όχι οργανωμένου σχεδίου.

Το να βρεθείς σε ένα ντέρμπι με αριθμητικό πλεονέκτημα ισοδυναμεί με θείο δώρο. Και είναι το δεύτερο παιχνίδι φέτος που ο Αρης πετάει αυτό το δώρο στα σκουπίδια. Μετά την ανόητη ενέργεια του Κονσεϊσάο, σε απάντηση στις εξίσου ανόητες προκλήσεις από την εξέδρα, ο Αρης δεν είχε σχέδιο δράσης. Δεν πίεσε όπως έπρεπε ψηλά, δεν κατάφερε να επιβληθεί στον χώρο του κέντρου. Εκεί που οι μέσοι του ΠΑΟΚ, Γκαρσία, Βερόν, Σορλέν, έδειξαν για μία ακόμα φορά ότι αποτελούν τη γραμμή ισχύος του «Δικεφάλου του Βορρά».

Εφτανε ένας Μουσλίμοβιτς μόνος μπροστά για να ταλαιπωρεί τουλάχιστον τρεις παίκτες των «κιτρίνων». Από τα δεξιά ο Αρης δεν εκμεταλλεύτηκε τα κενά του νεοεισελθόντας στην 11άδα του ΠΑΟΚ Λίνο, αλλά ούτε και την υπεροχή συγκεκριμένων παικτών του στο ένας εναντίον ενός. Σε κανένα σημείο του αγώνα παίκτης του Αρη δεν μπόρεσε να βρεθεί μόνος με έναν αντίπαλο. Οπως επίσης σε κανένα σημείο του παιχνιδιού τα ατού του Αρη (Χαβίτο, Κόκε, Ρεγκέιρο, Ζεντίλ) δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του ντέρμπι.

Το 4-2-3-1 απέναντι στο πολυπληθές και ποιοτικό κέντρο του ΠΑΟΚ δεν μπορεί να θεωρηθεί η καλύτερη επιλογή. Εξάλλου η ροή του παιχνιδιού το επιβεβαιώνει περίτρανα. Στο δεύτερο μέρος η περιοχή του ΠΑΟΚ θα έπρεπε να γεμίσει κίτρινες φανέλες, έτοιμες να βρουν την ευκαιρία να σκοράρουν. Αντ’ αυτού βλέπαμε έναν Κόκε να μπαινοβγαίνει άσκοπα και τον Λαμπριάκο ολομόναχο σε ρόλο σέντερ φορ κρούσης. Η αποβολή, αντί να αποσυντονίσει τον ΠΑΟΚ, αντίθετα τον συσπείρωσε. Ο κάθε παίκτης ήξερε τον ρόλο και τη θέση του μέσα στο γήπεδο. Αυτή η συνοχή και η αυτοπεποίθηση τού εξασφάλισαν το θετικό αποτέλεσμα μέσα στο «Κλ. Βικελίδης». Η ψύχραιμη και αποστασιοποιημένη αποτίμηση του παιχνιδιού σε οδηγεί να αντιληφθείς πολύ εύκολα γιατί ανάμεσα σ' αυτές τις δύο ομάδες υπάρχει στον βαθμολογικό πίνακα διαφορά 12 βαθμών.