Λίγες ομάδες έχουν την ικανότητα να δένονται κόμπο μόνες τους, χωρίς να υπάρχει λόγος και αιτία. Μία από αυτές είναι ο φετινός Παναθηναϊκός. Να δεχτούμε κατ’ αρχάς ότι η ποιότητα των «πρασίνων» είναι τέτοια που τους επιτρέπει να γίνουν τουρλουμπούκι μέσα στο γήπεδο και να πάρουν το ματς. Τους το επιτρέπει, δεν τους το εξασφαλίζει. Γι' αυτό έχουν προπονητές οι ομάδες, για να αποφεύγονται τα... τουρλουμπούκια και να γίνεται ορθολογική διαχείριση των διαθέσιμων παικτών. Εδώ λοιπόν ο Τεν Κάτε όχι μόνο δεν ασχολήθηκε με την ορθολογική διαχείριση, αλλά πήγε και τα έκανε όλα τουρλουμπούκι. Δύσκολα εξηγείται το τελευταίο κόλλημά του πως ο Μελίσσης είναι καλός αμυντικός χαφ, τόσο καλός που για να χωρέσει στην ομάδα κι ένας κάποιος Ζιλμπέρτο Σίλβα πρέπει να παίξει σέντερ μπακ. Από εκεί ξεκίνησε το κακό και συνεχίστηκε με την αποβολή του Ρουκάβινα, την οποία ο ίδιος ο κόουτς χαρακτήρισε σωστή, αν και βλακώδη από την πλευρά του ποδοσφαιριστή του. Δίκιο έχει. Στο ποδόσφαιρο οι βλακείες πληρώνονται.
Ο κόουτς ας το έχει υπόψη του. Πολλοί από τους οπαδούς της ομάδας είχαν συμβιβαστεί με την ιδέα ότι για μια χρονιά ακόμα χάνεται το πρωτάθλημα. Από τη μία όμως η εξαιρετική πορεία στην Ευρώπη και από την άλλη οι τελευταίες χορταστικές εμφανίσεις είχαν δημιουργήσει κλίμα ανάτασης, που το έκανε ακόμα πιο αισιόδοξο η προσμονή μιας σπουδαίας μεταγραφής. Στο Παγκρήτιο χύθηκε η καρδάρα με το γάλα. Ο Παναθηναϊκός έχασε χωρίς να θυμίσει σε τίποτα την ομάδα του τελευταίου καιρού. Αποτελεί επίτευγμα να παίζεις ενενήντα λεπτά μπάλα και να δημιουργείς μιάμιση ευκαιρία για γκολ τη στιγμή που έχεις την καλύτερη επίθεση στο πρωτάθλημα. Μπορεί δηλαδή ο κόουτς, υπερασπιζόμενος τον εαυτό του, να ισχυριστεί ότι «ναι μεν η άμυνα έφαγε ένα γκολ, αλλά τι έκανε η επίθεση, που τόσο καιρό μού γράφατε ότι δεν εμπιστεύομαι τον Κλέιτον και τον Ρουκάβινα;». Αντε να βρεις άκρη. Με τη διαφορά ότι ο κόουτς κρίνεται από τα αποτελέσματα κι όχι από το αν συμμορφώνεται με τις δημόσιες υποδείξεις των αφεντικών και τις... συμβουλές των δημοσιογράφων.
Χθες στο Παγκρήτιο πιάστηκε αδιάβαστος, παρασυρμένος. Μαζί του υπνωτίστηκε ολόκληρη η ομάδα από την παρέα του Κουτσιανικούλη, που δύσκολα αντιμετωπιζόταν από την πειραματική άμυνα που είχε μπροστά του ο Γκαλίνοβιτς. Δύσκολο πράγμα όταν είσαι δώδεκα βαθμούς πίσω από τον Ολυμπιακό να πείσεις τους παίκτες σου ότι έχει ενδιαφέρον η διοργάνωση, μην τυχόν και σε προσπεράσουν ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ. Για τον πολυμετοχικό Παναθηναϊκό μιλάμε άλλωστε...