Ο Ταμτάκος στον Ολυμπιακό (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Στον Ολυμπιακό οι οπαδοί απαιτούν ο πρόεδρος Κόκκαλης να φέρει μεγάλο όνομα στον πάγκο της ομάδας. Και μόνο που το απαιτούν, μειώνουν τη διοίκηση του συλλόγου. Θα μου πείτε, καλά κάνουν, αφού έχουν δει πολλά τα μάτια τους. Δεν διαφωνώ. Αφού δεν θίγεται η διοίκηση από τις αιχμές των οπαδών, εμάς δεν μας πέφτει λόγος. Αν θέλουμε πάντως να το διασκεδάσουμε, γιατί πολλή μαυρίλα έχει πέσει τελευταία και δεν κάνει, έχουμε και εμείς προτάσεις. Δεν είναι λίγοι αυτοί που νοσταλγούν τη χρυσή εποχή των βιντεοταινιών.

Με τον Σταμάτη Γαρδέλη σε ρόλο πλέι-μπόι, τον Στηβ Ντούζο να ρίχνει σφαλιάρες, τον Στάθη Ψάλτη με τις αμίμητες ατάκες του, όπως το περίφημο «γεια σου, Κούλα, με την κουλάρα σου» και τον Πάνο Μιχαλόπουλο με τα πουκάμισα ξεκούμποτα να καμακώνει τις γκόμενες σαν ουζομεζέ. Πάνω απ' όλους όμως στο φιλοθεάμον κοινό έχει λείψει η κορυφαία μορφή εκείνης της αξέχαστης εποχής, η οποία δεν μπορεί να είναι άλλη από τον παμμέγιστο Ταμτάκο. Η επιστροφή του Ταμτάκου θα σπάσει τα ταμεία. Τι Βούλγαρης και Τέο Αγγελόπουλος! Αρκεί βέβαια να συνδυαστεί με ένα γεγονός επικαιρότητας. Που θα δικαιολογεί κατά κάποιον τρόπο τη θριαμβευτική του επιστροφή στις κινηματογραφικές αίθουσες, αλλά και στη μικρή οθόνη. Συγγνώμη, μάγκες, αλλά το γεγονός υπάρχει. Το έχουμε μπροστά μας, μας φωνάζει με λίγα λόγια και προέρχεται από έναν σύλλογο που θεωρείται -δίκαια άλλωστε- ο εμπορικότερος στην Ελλάδα. Αυτός δεν είναι άλλος από τον Ολυμπιακό. Αν Ταμτάκος και «Θρύλος» ενώσουν τις δυνάμεις τους, θα βγουν και οι δυο τους κερδισμένοι.

«Ο Ταμτάκος στον Ολυμπιακό». Η ταινία που θα κάνει πάταγο, ρεκόρ εισιτηρίων και θα βγάλει από το αδιέξοδο τον πρόεδρο. Μη μου πείτε ότι έχουν περάσει καλύτεροι από τον πάγκο του. Μεγάλο όνομα, εμπορικό, ό,τι πρέπει. Δεν ξέρω βέβαια αν ανταποκριθεί στο ευρωπαϊκό όραμα των «ερυθρολεύκων», αλλά με μια σωστή επικοινωνιακή πολιτική από μεριάς διοίκησης, πιστεύω ότι θα τα καταφέρει. Αν πάλι αποτύχει, τι είχαμε, τι χάσαμε. Φαντάζεστε όμως αν κάνει καμιά πορεία φοβερή η ομάδα στας Ευρώπας, τι γέλιο έχουμε να βγάλουμε.

Μα δεν είναι για γέλια, ρε Λεάνη, θα μου πουν οι πικραμένοι και προβληματισμένοι οπαδοί. Για γέλια είναι, ρε παιδιά, και απορώ πώς δεν το καταλαβαίνεται ή καλύτερα, γιατί ενώ είστε νοήμονες, αρνείστε να το παραδεχθείτε. Είναι δυνατόν τόσα χρόνια ο Ολυμπιακός να ψάχνει να βρει προπονητή για μεγάλη πορεία στην Ευρώπη και να μην μπορεί να βρει; Τι γίνεται; Τους κρύβουν; Ας αποφασίσει λοιπόν η διοίκηση, η οποία βάζει λεφτά, επενδύει εκατομμύρια και εκπροσωπεί σε θεσμικό επίπεδο έναν σύλλογο με ιστορία, να το δει σοβαρά και μετά θα σοβαρευτώ και εγώ. Από το να γελάνε αυτοί με τον καημό σας, καλύτερα δεν είναι να γελάτε εσείς με τα κατορθώματά τους; Στο κάτω κάτω της γραφής, για μπάλα μιλάμε και μάλιστα στην Ελλάδα.