Εχουν καεί λάδια

Εχουν καεί λάδια. Οποιος στον Ολυμπιακό κάνει ότι δεν το βλέπει βλάπτει σοβαρά την υγεία της ομάδας. Ο Ερνέστο Βαλβέρδε λογικά δεν συμπεριλαμβάνεται σε όσους πάσχουν από ποδοσφαιρική στραβωμάρα. Με δέκα παίκτες η Ξάνθη πήγαινε κι έφερνε τον ξεθυμασμένο Θρύλο, απειλώντας τον με ταπεινωτική ισοφάριση. Επί είκοσι λεπτά οι υπεράριθμοι «ερυθρόλευκοι» αδυνατούσαν να κρατήσουν την μπάλα στα πόδια τους και να τελειώσουν έστω μία φάση. Λέγεται ασφαλώς έλλειψη δυνάμεων. Ισως να λέγεται και έπαρση, την οποία τροφοδοτούν το φανταστικό σερί νικών στο Καραϊσκάκη, η πάντα πυρακτωμένη εξέδρα αλλά και η μεταφυσική βεβαιότητα ότι στο τέλος κάτι θα γίνει και θα μπουν στο σακούλι οι τρεις βαθμοί. Ολα τούτα μαζί είχαν αποτέλεσμα έναν μέτριο Ολυμπιακό, με ανύπαρκτη αμυντική λειτουργία στη μεσαία γραμμή και τρύπιο κέντρο άμυνας, ειδικά κάθε φορά που οι επιτιθέμενοι της Ξάνθης πήγαιναν προς τον Αντζα. Οι κινήσεις του Παρασκευά έδειχναν κάτι ανάμεσα σε αδιαφορία και ανημπόρια. Μέχρι και μονομαχίες στον αέρα από τον Πόι κατάφερε να χάσει. Ο Ντουντού και ο Πατσατζόγλου έφτιαξαν ένα δίδυμο αμυντικών χαφ... παράδειγμα προς αποφυγήν. Πού και πού περνούσαν την μπάλα μπροστά. Από ανασταλτική λειτουργία βράσε ρύζι. Υπήρχε όμως και κάποιος που μόλις πέρασε το πρώτο δεκάλεπτο φρόντιζε κάθε φορά να χαρίζει την μπάλα στον αντίπαλο. Ο Σεμπαστιάν Λέτο έχει αυτό το... χάρισμα. Μόλις του πιάσει το πρώτο μαγικό κι αρχίσει το μπιζάρισμα της εξέδρας αφηνιάζει. Δεν δίνει πάσα ούτε κατόπιν αιτήσεως μετά χαρτοσήμου. Τέτοια χαλάστρα σε παιχνίδι της ομάδας έχουμε να δούμε (οι παλιότεροι) από την εποχή του Χρήστου Αρδίζογλου...

Με τούτα και με εκείνα, ο Γιώργος Παράσχος, έχοντας αφαιρέσει επιθετικούς και προσθέσει μέσους, πήγε να κλέψει το ματς. Η κατάρα της Ξάνθης, που δεν μπορεί να μετουσιώσει σε γκολ όσες ευκαιρίες δημιουργεί, της στοίχισε πάλι. Ο πρωταθλητής τη γλίτωσε φθηνά. Βάλτε κάτω να δείτε τι έχει γίνει στα τελευταία τρία παιχνίδια πρωταθλήματος στο Καραϊσκάκη: ασθενική νίκη επί του Λεβαδειακού με 1-0, νίκη με πέναλτι στο 90φεύγα επί του Θρασύβουλου και το χθεσινό παραλίγο ξεψύχισμα με την Ξάνθη. Κατά τα άλλα, γίνεται κουβέντα να μην αγοραστεί, λέει, αμυντικός χαφ. Ο.Κ., με την τσέπη του Κόκκαλη γίνονται όλοι χουβαρντάδες. Ωστόσο, αυτός ο Ολυμπιακός χρειάζεται επειγόντως δύο αξιόπιστους παίκτες. Εναν αμυντικό χαφ κι ένα σέντερ φορ. Διαφορετικά, κάποια στιγμή θα σπάσει η στάμνα. Και κάτι ακόμα. Ο Βαλβέρδε μιλώντας στη δημόσια τηλεόραση μετά το ματς το είπε καθαρά! Το καλοκαίρι θα αποφασίσει αν θα ανανεώσει το συμβόλαιό του. Ισως ο ένας λόγος να είναι ότι «λάδι πολύ, αλλά από τηγανίτα τίποτα»...

Ομάδα των ανατροπών

Aς μην περάσει απαρατήρητο ότι ο Παναθηναϊκός πετυχαίνει μία ακόμα ανατροπή σε αγώνα πρωταθλήματος. Δείχνει πως η ομάδα δεν παθαίνει τρικυμία και διαθέτει λύσεις για να αντιμετωπίζει καταστάσεις όταν βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Το έκανε με τον Πανιώνιο, το έκανε με την Ξάνθη, το έκανε χθες απέναντι στον φιλόδοξο και αξιόμαχο Πανθρακικό.

Βάζοντάς τα κάτω, μπορούμε να ισχυριστούμε ότι οι «πράσινοι» παρουσιάζουν σοβαρά προβλήματα, κυρίως όταν πρέπει να επιβεβαιώσουν την αξία τους, την ικανότητα να πάρουν τίτλο. Επαιξαν τέσσερα ντέρμπι και δεν πήραν κανένα. Εδώ βρίσκεται το πρόβλημα και όχι στα στραβοπατήματα τύπου Ηρακλή. Ο Τεν Κάτε βρίσκεται αντιμέτωπος κυρίως με αυτό το άλυτο πρόβλημα. Είναι αμφίβολο αν οι συστάσεις Βαρδινογιάννη και Βγενόπουλου θα χρησιμεύσουν στον κόουτς προκειμένου να το λύσει.

Το πιθανότερο είναι να του φανούν χρησιμότεροι ένας πολύς καλός στόπερ κι ένας σέντερ φορ που να τα βάζει. Χθες, «μπουχτισμένοι» απ' όσα διαβάζουν στα πρωτοσέλιδα, Μάντζιος και Σαλπιγγίδης έβαλαν από ένα. Η νίκη επί του Πανθρακικού καταπραΰνει τις ανοικτές πληγές από την ισοπαλία με την ΑΕΚ και τη διαφορά των εννέα βαθμών από τον Ολυμπιακό. Και κάτι επιπλέον: η φανερή αγωνιστική κάμψη του προπορευόμενου αφήνει περιθώρια για ελπίδες.

Οχι τίποτα φοβερά πράγματα, αλλά, όσο να 'ναι, η αδυναμία του άλλου σου δημιουργεί φιλοδοξίες. Ο Πανθρακικός, όπως και στο ΟΑΚΑ, δεν καταλαβαίνει από όνομα αντιπάλου. Παίζει ελεύθερα την μπάλα του, δίχως κόμπλεξ και... οχυρωματικά έργα μπροστά από τον τερματοφύλακά του. Στις αρχές των ημιχρόνων έδειξε τα δόντια του και με λίγη τύχη θα έπαιρνε βαθμό. Ωραία ομάδα, με διάθεση επιθετική και την τριάδα Πόνσε-Ντιαλό-Ριέρα να την «τραβάει» στην επίθεση και να υπόσχεται όμορφη μπάλα.