Η παρθένα με τον Σατανά!

Tο πνεύμα των Χριστουγέννων κρύβεται πίσω από τους στίχους ενός τραγουδιού του Σαββόπουλου και κρυφοκοιτάζει:

Ολαρία, ολαρά με σουραύλια και βιολιά / θα βρεθούμε όλοι μαζί στο πανηγύρι / θα είναι όλη η παλιά μας συντροφιά / και θα πιούμε από το ίδιο το ποτήρι / και την πιο πικρή γουλιά.

Ολαρία, ολαρά γύρω γύρω τα παιδιά / ο Μαρκήσιος ντε Σάντ με ένα χίπη / ο φονιάς με το θύμα αγκαλιά / ο γραμματέας μαζί με τον αλήτη / και η παρθένα με τον Σατανά.

Αυτό είναι το νόημα των Χριστουγέννων. Η υπέρβαση, όχι στις πιστωτικές κάρτες του καταναλωτισμού, αλλά στη χωματερή της ψυχής μας. Ενα χαμόγελο βγαλμένο, όχι από extreme makeover διαδικασίες, αλλά από τις πηγές του «είναι» μας. Το πνεύμα των Χριστουγέννων θα πετούσε με την ταχύτητα του φωτός μακριά μας ευτυχισμένο, αναβάλλοντας για χρόνια την επιστροφή του αν έβλεπε:

Τον Καραμανλή να επιδίδεται σε ορθοπεταλιές μαζί με τον Γιωργάκη, διαβάζοντας συγχρόνως φωναχτά και υπερήφανα οι δυο τους αποσπάσματα από το βιβλίο του Ιβάν Ιλιτς «Στον σοσιαλισμό πας με το ποδήλατο». Τον Πάγκαλο με κοντά παντελονάκια να αφυπνίζει το αριστερό παρελθόν του, διδασκόμενος από τον λόγο του Αλέξη Τσίπρα. Τον Πρετεντέρη να συζητεί στην εκπομπή του με την κεντρική επιτροπή του ΚΚΕ και να συμφωνεί σχεδόν σε όλα. Τον Αλογοσκούφη να αποφασίζει ότι μπορεί να ζήσει με 700 ευρώ. Τον Εφραίμ να ανταλλάσσει τα οικόπεδα και τη Βιστωνίδα με την ψυχή του, την οποία πούλησε στον διάβολο. Την Εύη Τσέκου αμόλυντη και μόνιμη στο Δημόσιο, τον Ρουσόπουλο να κρατά την απόδειξη εξόφλησης των δανείων του και να ζει επιτέλους ευτυχισμένος σε ένα δυάρι κάπου στην Πλατεία Αττικής, τραγουδώντας αγκαλιά με τη Μάρα Ζαχαρέα το «Επτά νομά σε ένα δωμά». Τον Γιώργο Τράγκα να παίρνει επιτέλους κρατική διαφήμιση, τη Siemens να μοιράζει τενεκέδες λάδι χωρίς ορυκτέλαιο σε όσους πολιτικούς συνεργάστηκαν μαζί της χωρίς να την προδώσουν. Τον Αντώναρο να δοκιμάζει χαμογελαστός το γιαούρτι που του πέταξε ένα φρικιό στα Εξάρχεια. Την Παπαρήγα να αποκαθιστά την τιμή όλων αυτών που καταδικάστηκαν στις δίκες της Μόσχας. Να προσθέτει επίσης στο γραφείο της σε περίοπτη θέση τη φωτογραφία του Τρότσκι και τέλος να αποκαλεί συντρόφους αυτούς που βγήκαν στους δρόμους στην «Ανοιξη της Πράγας». Τα γουρούνια να διαδηλώνουν στο Σύνταγμα επειδή τα αποκάλεσαν μπάτσους. Τον Μπους να κυκλοφορεί και να φωτογραφίζεται με τα παπούτσια που του πέταξε ο Ιρακινός δημοσιογράφος. Τον Αλέξη Κούγια να αποδεικνύει ότι το όπλο του Ειδικού Φρουρού ήταν νεροπίστολο, επειδή το θύμα ήταν μια «σταλιά» παιδί. Τον Γιώργο Σουφλιά να αγοράζει εξοχικό στις όχθες του Ασωπού ποταμού. Τον Μαγγίνα να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα, παίρνοντας άδεια να λειτουργήσει το αναψυκτήριο που με κόπο χρόνων έφτιαξε. Τον Αβραμόπουλο να περιμένει στην ουρά κρατικού νοσοκομείου για ένα τσεκ απ ρουτίνας. Τον Γιάννη Κεφαλογιάννη να βραβεύεται από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα για την προώθηση και καλλιέργεια βιολογικών προϊόντων. Τέλος, τον Πανούτσο αγκαλιά με τον Διονύση Ελευθεράτο, τον Τουίτι με τον Σιλβέστερ και τον Τομ με τον Τζέρι.

Πρόχειρο ΤΕΤΡΑΔΙΟ

Μια δροσερή λιακάδα είναι η δικιά μου Ελλάδα!

Να τι απάντησε ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης στην Ολυμπία Λιάτσου, που του έθεσε την εξής ερώτηση: «Πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα, προτείνετε την παράλληλη Ελλάδα; Υπάρχει κοινό γι' αυτή;».

«Την παράλληλη Ελλάδα συνιστούν άνθρωποι ή αιχμές ανθρώπων, που σε πείσμα της περιρρέουσας ατμόσφαιρας εξακολουθούν να πράττουν το σωστό και το δύσκολο, να πορεύονται με ευθύνη και ήθος. Αντιστέκονται, με δυο λόγια, στο επίσημο πρόσωπό μας, υπερβαίνουν τις ειδήσεις των οκτώ. Η παράλληλη Ελλάδα υπάρχει γύρω μας, αλλά και μέσα μας, στα πανεπιστήμια, αλλά και στην καθημερινότητα. Κανένας δεν γνωρίζει την ποσοτική δύναμή της, ούτε είναι δυνατόν να μετρηθεί η έκτασή της. Δεν ξέρω, λοιπόν, τι κοινό υπάρχει γι' αυτή την άλλη εικόνα του τόπου. Ξέρω, όμως, ότι η παράλληλη Ελλάδα είναι η πραγματική Ελλάδα, η μόνη Ελλάδα»!

ΑΟΡΑΤΕΣ ΠΑΡΕΕΣ

Μεμονωμένο περιστατικό!

Την είδηση αποκάλυψε η εφημερίδα «Ελευθεροτυπία». Το ρεπορτάζ είναι της Κατερίνας Κατή.

«Με τι σε χτύπησαν, παιδάκι μου;», αναφώνησε έκπληκτη η ιατροδικαστής Πατρών όταν εξέτασε τον 17χρονο, αφού πρώτα ο Παναγιώτης είχε βιώσει τις αστυνομικές μεθόδους... καταστολής στο πετσί του, ακόμα και μέσα στο αστυνομικό τμήμα που είχε οδηγηθεί δαρμένος και με χειροπέδες. Η ιατροδικαστική έκθεση και οι φωτογραφίες που δημοσιεύει η «Ε», αδιάψευστοι μάρτυρες του «συμβάντος».

«Καθολική εκχύμωση πτερυγίου δεξιού ωτός. Παρουσία οιδήματος στη δεξιά παρειά. Εκχύμωση ραχιαίας επιφάνειας ρινός μετά οιδήματος. Εκχύμωση ασαφών ορίων κατά την αριστερή ζυγωματική περιοχή. Εκδορά κατά την πρόσθια επιφάνεια του αριστερού γόνατος. Εκδορές επί του αριστερού αντιβραχίου», και πολλές άλλες κακώσεις «αποτέλεσμα πλήξεως».

Το θύμα 24 ώρες μετά «ανέφερε ζάλη, έντονο άλγος δεξιού ωτός, δυσχέρεια κατά τη διάνοιξη του στόματος» κ.ά.

Μετά το διήμερο καρναβάλι τον περασμένο Μάρτη η παρέα των νεαρών βρισκόταν «στην κεντρικότερη πλατεία της πόλης, μαζί με αρκετό κόσμο όλων των ηλικιών, έχοντας καλή διάθεση και αστειευόμενοι, χωρίς να έχουμε παρατηρήσει κάποια φασαρία. «Αίφνης τρεις αστυνομικοί της ομάδας "Ζ" –αναφέρεται στη μήνυση του 17χρονου– με πλησίασαν και χωρίς καμία προηγούμενη πρόσκληση για διενέργεια ελέγχου προσπάθησαν να με συλλάβουν και να μου βάλουν χειροπέδες, αν και δεν είχαμε εμπλακεί σε κάτι παράνομο ή άλλο περιστατικό που θα μπορούσε να τραβήξει την προσοχή αστυνομικών. Στην αντίδρασή μου να υποστώ αυτόν τον εξευτελισμό ενώπιον φίλων και του κόσμου της πλατείας κατάφεραν να μου βάλουν στο δεξί χέρι μια χειροπέδα, αλλά πρόλαβα και συγκρατούσα την άλλη.

Μου φώναξαν "συλλαμβάνεσαι", "ταυτότητες", τους ρωτούσα "τι έκανα", μου φώναζαν "σκάσε, ρε, βούλωσ' το". Ο ένας με χτυπούσε με κλομπ στα δάκτυλα του αριστερού χεριού και με τα χέρια του στην πλάτη, στο κεφάλι, στα πόδια, ενώ ο τέταρτος παρακολουθούσε αμέριμνος. Υποχώρησα από τον πόνο και μου πέρασαν και τη δεύτερη χειροπέδα. Ο φίλος μου, που είχε ταυτότητα και την επέδειξε, συνελήφθη επίσης. Κατά τη διάρκεια της μεταφοράς μας έλεγαν "θα δείτε στο τμήμα τι θα γίνει". Εκεί, χωρίς να βγάλουν τις χειροπέδες, έβριζαν "κωλόπαιδα, μπάσταρδοι, που ήρθατε στην Πάτρα για να γαμ..., αλλά θα σας γαμ... εμείς, την άλλη φορά να έρθετε με κατεβασμένα παντελόνια. Να πάτε στην Αθήνα να τα κάνετε αυτά". Μετά με οδήγησε ένας σε διπλανό δωμάτιο και χωρίς να μου βγάλει τις χειροπέδες με χτυπούσε στον σβέρκο, στο κεφάλι, στα αυτιά, στα πλευρά, με τα χέρια, το κλομπ και τα πόδια του απειλώντας με "τώρα θα φας γερό γαμ...", "που νομίζεις ότι θα κάνεις ό,τι γουστάρεις". Από τη μύτη μου έτρεχε αίμα, αλλά συνέχισε να με κλοτσάει κι όταν έπεσα στο πάτωμα. Οι φωνές μου ακούγονταν στο διπλανό δωμάτιο από τους φίλους μου, οι οποίοι δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα για να με βοηθήσουν. Οι υπόλοιποι αστυνομικοί δεν έδειχναν ξαφνιασμένοι με όσα γίνονταν. Στο διπλανό γραφείο, όταν μας πήρανε τα στοιχεία, κάποιος μου είπε "μέχρι να παντρευτείς θα γιάνει". Μάλιστα δεν μας επέτρεψαν να τηλεφωνήσουμε στους γονείς μας».