Προχωρούν στην Ευρώπη παίζοντας τόσο διαφορετικά

Αν δούμε τις επιτυχίες των δυο «αιωνίων» βγάζουμε το συμπέρασμα ότι η επιτυχία μπορεί να έρθει με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους.

Παρατηρώντας από μακριά, διαπιστώνεις ομοιότητες. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός προχωρούν στην Ευρώπη. Επιτυχία σημαντική για τους δυο τους, επιτυχία και στην ειδική βαθμολογία της ΟΥΕΦΑ. Καπαρώθηκε η δωδέκατη θέση, κάτι που σημαίνει ότι η πρωταθλήτρια θα παίζει απευθείας στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ την περίοδο 2010-11.

Σκοπός του σημειώματος είναι να εξετάσει πώς οι δύο ομάδες έφτασαν απέναντι στη Βιγιαρεάλ και τη Σεντ Ετιέν. Για να μην παρεξηγηθούν οι πιο ευέξαπτοι ανάμεσα στους αναγνώστες, ας ξεκαθαριστεί ότι οι επιτυχίες δεν συγκρίνονται μεταξύ τους. Ο Παναθηναϊκός πέρασε πρώτος στον όμιλό του, αφήνοντας πίσω την Ιντερ και τη Βέρντερ. Ο Ολυμπιακός πέρασε τρίτος σε έναν όμιλο του ΟΥΕΦΑ.

Απ' την ανάλυση των επιτυχιών προκύπτει το συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει ένας μόνο τρόπος για να φτάσεις στην επιτυχία. Οι «αιώνιοι» ακολούθησαν δρόμους εντελώς διαφορετικούς. Ο Παναθηναϊκός του Τεν Κάτε έκανε κάτι που δεν συνηθίζεται γενικά, αλλά ούτε και στο Τσάμπιονς Λιγκ. Πήρε την πρόκριση με νίκες εκτός έδρας. Ο Ολυμπιακός, αντίθετα, πέρασε διότι αξιοποίησε 100% την έδρα του.

Ο Τεν Κάτε έπαιξε πολύ σφικτά στην άμυνα, παραχωρώντας την πρωτοβουλία των κινήσεων στον αντίπαλο. Είτε με τρεις αμυντικούς χαφ είτε με τρεις στόπερ, φρόντισε να περιορίσει τους κινδύνους και να ψάξει για γκολ στην αντεπίθεση. Με τέτοια αγωνιστική διάταξη στοχεύεις κυρίως στην ισοπαλία. Ενα μείγμα ικανότητας και τύχης έδωσε τις δύο εντυπωσιακές νίκες. Εδώ πρέπει να αναγνωριστεί πως όσα σχεδιάστηκαν στο χαρτί από τον κόουτς βρήκαν την εφαρμογή τους στο γήπεδο απ' τους παίκτες.

Ο Βαλβέρδε παρουσίασε διαφορετικό τύπο ομάδας. Παιχνίδι από τα άκρα με ταχύτητα και έντονη επιθετικότητα. Καμιά αμυντική προσαρμογή στα εκτός έδρας ματς. Οι «ερυθρόλευκοι» τα έχασαν δίκαια και τα δύο. Η πρόθεσή τους δεν ήταν να παίξουν συντηρητικά στην Πόλη και το Χάρκοβο μήπως κλέψουν βαθμό ή βαθμούς. Αλλωστε, η διάταξη της ομάδας μέσα-έξω ήταν η ίδια. Απλώς έξω οι αντίπαλοι έπαιξαν καλύτερα. Μέσα, όμως, με Μπενφίκα και Χέρτα έγινε το μεγάλο πανηγύρι. Οι «ερυθρόλευκοι» έπαιξαν καλύτερα, έβγαλαν πολλές φάσεις και πέτυχαν εντυπωσιακά σκορ.

Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός δεν μοιάζουν πουθενά. Πρόκειται για διαφορετικούς ποδοσφαιρικούς κόσμους. Πιθανότατα, αν οι δύο κόουτς άλλαζαν πάγκους, να επέλεγαν τις ίδιες συνταγές, λόγω των παικτών που έχουν στη διάθεσή τους. Ομως ο Παναθηναϊκός τη μεγαλύτερη... ποικιλία παικτών την εμφανίζει από τη μέση και μπροστά. Κατά συνέπεια, ο Τεν Κάτε είχε επιλογές και έκανε αυτή που οδήγησε στην επιτυχία.

Είπαμε για τις διαφορές, να πούμε για μια αξιοσημείωτη ομοιότητα. Οι δύο κόουτς δεν διαφοροποιούν παρά ελάχιστα την εικόνα της ομάδας τους στο ελληνικό πρωτάθλημα. Το αποτέλεσμα είναι ένας θεαματικός και παραγωγικός Ολυμπιακός, που προηγείται άνετα στη βαθμολογία. Ο Παναθηναϊκός αγκομαχά και οι περισσότερες νίκες του γίνονται με διαφορά ενός γκολ.

Ο Βαλβέρδε έχει λίγα πράγματα να αλλάξει. Η ομάδα πέρασε στο ΟΥΕΦΑ, προηγείται στο πρωτάθλημα και παίζει ξεσηκωτική μπάλα. Για τον Τεν Κάτε τα πράγματα διαφέρουν. Οι πράσινοι βρίσκονται αρκετά πίσω στη βαθμολογία και δυσκολεύονται να βρουν επιθετικό ρυθμό και να παίξουν ελκυστικό ποδόσφαιρο. Ο κόουτς συνεχίζει να βάζει στο γήπεδο περισσότερους αμυντικογενείς και μοιάζει να μην αφήνει την ομάδα να πατήσει το γκάζι.

Οι αγωνιστικές διαφορές είναι μεγάλες. Ωστόσο, κανένα στυλ παιχνιδιού δεν προεξοφλεί την επιτυχία. Οταν ολοκληρωθεί η χρονιά –εφόσον τα πράγματα συνεχιστούν έτσι–, μία παρατήρηση θα ισχύει απολύτως: θεαματικό ποδόσφαιρο από αυτό που κόβει εισιτήρια παίζεται στο Καραϊσκάκη...

Απ' τον καιρό του Κουτσουπιά!

Σήμερα στο Ηράκλειο γίνεται ένα ματς με ιδιαιτερότητες. Οχι γιατί συγκρούονται ο ΟΦΗ και ο Παναθηναϊκός, με ό,τι συνοδεύει χρόνια τώρα τα μεταξύ τους ματς. Ο λόγος είναι καθαρά βαθμολογικός. Μια ματιά στη βαθμολογία πείθει. Ηττα του ΟΦΗ τού ανοίγει διάπλατα τον δρόμο που οδηγεί στη Β' Εθνική. Ηττα του Παναθηναϊκού τον αφήνει ουσιαστικά εκτός διεκδίκησης του τίτλου. Ολα αυτά πολύ νωρίς, με τη λήξη του πρώτου γύρου. Οι χιλιάδες «ομιλίτες» που θα πάνε σήμερα στις κερκίδες του Παγκρητίου θα απαιτήσουν νίκη του ΟΦΗ και... απαλλαγή της ΠΑΕ απ' τη σημερινή διοίκηση. Γράφουμε διοίκηση διότι οι οπαδοί δεν έχουν πειστεί ότι πρόκειται για ιδιοκτησία.

Ο Παναθηναϊκός δεν έχει το παραμικρό περιθώριο να αποτύχει.

Πέρυσι εισέπραξε την «τεσσάρα» από τους Κρητικούς και αποχαιρέτησε το πρωτάθλημα. Από τότε έχει να νικήσει ο ΟΦΗ ως γηπεδούχος στην έδρα του. Τώρα στο ματς χωρίς επιστροφή χρειάζεται να βουτηχτεί κανείς στην καχυποψία για να κάνει δεύτερες και τρίτες σκέψεις...

Από τον καιρό του... Κουτσουπιά ακούμε τα ίδια και τα ίδια. Το μόνο πρακτικό αποτέλεσμα της καχυποψίας είναι να αδικούνται οι προσπάθειες όσων κάθε φορά βρίσκονται μέσα στο γήπεδο. Γι' αυτό ας καθαρίσουμε το τοπίο απ' την ομίχλη των ψιθύρων, ώστε να παρακολουθήσουμε με αγωνιστικά κριτήρια και μόνο το ματς, που είναι δίχως αύριο...