Πρωταθλητής από φέτος για του… χρόνου

Aντίπαλε των «κόκκινων», να εύχεσαι αυτή την περίοδο ο δρόμος σου να μη σε βγάλει στο Καραϊσκάκη. Ασφαλισμένος ή ανασφάλιστος, την ίδια τύχη θα 'χεις. Αν γλιτώσεις με κάτω από τέσσερα γκολ, κάνε τον σταυρό σου και πες «την υγειά μας να 'χουμε». Ο Ολυμπιακός δεν παίζεται. Καμία άλλη ομάδα αυτή τη στιγμή στο ελληνικό πρωτάθλημα δεν μπορεί να αποδώσει καλύτερο ποδόσφαιρο και συγχρόνως να είναι τόσο παραγωγική. Από την αρχική ενδεκάδα απουσίαζαν για διαφορετικούς λόγους ο Λεονάρντο, ο Στολτίδης, ο Ντομί, ο Πατσατζόγλου, ο Γκαλέτι, ο Κοβάσεβιτς, ο Αντζας.

Είδατε καμία διαφορά; Το γκάζι εκεί, κολλημένο, στα τέσσερα με πέντε γκολ. Η περιβόητη κούραση, που συνήθως παρουσιάζεται στις ομάδες μας ύστερα από ένα δύσκολο και αποφασιστικό ευρωπαϊκό παιχνίδι, μάλλον αποτελεί, όπως όλα δείχνουν, σαχλή δικαιολογία του παρελθόντος για τον φετινό Ολυμπιακό. Αξιοσημείωτο, επίσης, το γεγονός ότι έρχεται ένας επιθετικός από τον πάγκο στο 68', ο Μήτρογλου, που του έλειπαν παιχνίδια, και προλαβαίνει να σκοράρει δύο φορές. Πίεση ψηλά, συνεχές πρέσινγκ σε όλο το γήπεδο, σοβαρότητα, πειθαρχία, συνεχής κίνηση και διατήρηση του ρυθμού από το πρώτο λεπτό έως τη λήξη του παιχνιδιού.

Αυτά είναι τα συστατικά της επιτυχίας του Ολυμπιακού. Εκπληκτική εμφάνιση του Ντουντού, που κυριάρχησε στον χώρο της μεσαίας γραμμής. Δίπλα του ο Μενδρινός παρακολουθεί δωρεάν μαθήματα υψηλής ποδοσφαιρικής απόδοσης και τακτικής. Εξαιρετικός και ο Μπελούτσι, που στον ρόλο του κρυφού σέντερ φορ –και όχι μόνο– παιχνίδι με το παιχνίδι γίνεται και πιο αποδοτικός. Με τον Ντιόγο δεν συνεννοούνται πια μόνο με κλειστά μάτια, αλλά ακόμα και σε διαφορετικά γήπεδα να βρίσκονται, θα βρουν τρόπο να συνεννοηθούν.

Το να ψάχνεις κενά –που σίγουρα υπάρχουν– σε μια ομάδα που κυριαρχεί απόλυτα στον αγωνιστικό χώρο και σημειώνει με χαρακτηριστική άνεση τέσσερα γκολ, έχοντας τη δυνατότητα να ανοίξει την ψαλίδα του σκορ ακόμα περισσότερο, είναι το άκρον άωτον της σχολαστικότητας. Ο Βαλβέρδε επιμένει ότι η ομάδα μπορεί να αποδώσει ακόμα καλύτερο ποδόσφαιρο. Δεν υπάρχει λόγος να μην τον πιστεύουμε. Αν παίξουν και αποδώσουν το ίδιο όλοι αυτοί που απουσιάζουν, αν δηλώσουν πλήρη υποταγή στο σύστημα ανάπτυξης του Ολυμπιακού, τότε είναι διόλου απίθανο μέχρι σήμερα να έχουμε δει μόνο τα μισά από όσα μπορεί να προσφέρει αυτή η ομάδα.

Το γεγονός, πάντως, είναι ένα. Τόσο χορταστικό και ελκυστικό Ολυμπιακό είχαμε καιρό να δούμε. Και κάτι αρνητικό. Ακόμα και σε ένα τόσο εύκολο παιχνίδι διαιτητής και βοηθοί κατάφεραν να υποπέσουν σε σοβαρά λάθη. Ιδίως εις βάρος του Πανιωνίου.

ΥΓ.: Μετά το παιχνίδι στη Λιβαδειά είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι η ΑΕΚ δεν έχει ανάγκη τον Μπάγεβιτς, αλλά τον Ιρβιν Γιάλομ. Μόνο ο κορυφαίος ψυχαναλυτής και συγγραφέας, ξαπλώνοντας την «Ενωση» στο ανάκλιντρο του ιατρείου του και κάνοντάς τη να βγάλει όλα αυτά που έχει μέσα της, μπορεί να τη βοηθήσει να κάνει το βήμα παραπάνω. Διότι δεν είναι δυνατόν να εκτελείς δύο φορές ένα πέναλτι-δώρο στη λήξη του παιχνιδιού και να μην καταφέρνεις ούτε έτσι να σκοράρεις.