Τον νίκησαν αυτοί που τον «αποθέωναν»

H σταγόνα με την οποία ξεχείλισε το ποτήρι ήταν οι αποδοκιμασίες που ακούστηκαν στο ΟΑΚΑ όταν ο διαιτητής σφύριξε για τελευταία φορά. Επρόκειτο, όμως, για σταγόνα. Το ποτήρι ήταν έτσι κι αλλιώς γεμάτο. Από τη στιγμή που η απόφαση του Νικολαΐδη να παραιτηθεί έγινε γνωστή, η παραμονή του περισσότερο θα έβλαπτε και λιγότερο θα ωφελούσε. Η παραμονή του ήταν πια σε συνάρτηση με την αγωνιστική πορεία της ομάδας. Η «SportDay» έγκαιρα είχε επισημάνει την αντίφαση. Στο τελευταίο πατατράκ από τον Θρασύβουλο είχε προτρέψει τον Ντέμη να φύγει. Με το ίδιο σκεπτικό που το κάνει τώρα. Διότι η παρουσία του στην προεδρία κάνει περισσότερο κακό.

Είναι λυπηρό που μια μερίδα οπαδών της ΑΕΚ αναγκάζει με την απρεπή συμπεριφορά της τον Νικολαΐδη να παραιτηθεί. Δυστυχώς, είναι ακόμα πιο λυπηρό το ότι δεν πρόκειται για μια άγνωστη μερίδα. Πάνω-κάτω είναι η ίδια που έκανε τη ζωή του Μπάγεβιτς «ποδήλατο» για να σηκωθεί και να φύγει. Δικά της «μπουμπούκια» είναι και όσοι πήγαιναν στους Θρακομακεδόνες για να προπηλακίσουν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές επειδή ζητούσαν να πάρουν τα λεφτά τους. Φαντάζομαι ότι το γνωρίζει αυτό ο απερχόμενος πρόεδρος...

Ξεπερνά τα όρια ακόμα και του κακώς εννοούμενου οπαδισμού η ομάδα σου να νικά κι εσύ να τη γιουχάρεις επίμονα και ακατάπαυστα. Το κάνεις για να επιβάλεις τη θέλησή σου. Να αποδείξεις ότι αυτή η ομάδα είσαι πάνω απ' όλα εσύ. Οτι σου ανήκει. Αυτή την άτυπη συνιδιοκτησία δεν την αποδέχτηκε ποτέ ο Νικολαΐδης. Μπορεί να επωφελήθηκε αρχικά από την καλή σχέση που είχε με τους «συνιδιοκτήτες», αλλά μόλις πήρε χαμπάρι ότι μαζί τους είχε τεράστιες διαφορές, φρόντισε να πάρει σαφείς αποστάσεις. Οι «συνιδιοκτήτες» θα είχαν περιοριστεί στα περασμένα μεγαλεία τους αν η ομάδα περπατούσε αγωνιστικά. Εκεί βρίσκεται το κλειδί για την καταρράκωση του ψυχισμού του Ντέμη. Εκεί, τελικά, εντοπίζεται η μεγάλη αδυναμία του. Το 'χε γράψει αναλυτικά ο Αντώνης Καρπετόπουλος. Ποδοσφαιράνθρωπος ψημένος στα γήπεδα, έκανε φέτος μεταγραφικό σχεδιασμό που τα πράγματα δείχνουν ότι ήταν αποτυχημένος. Διοικητικά πέτυχε να «αναστήσει τον Λάζαρο», να τον στήσει γερά στα πόδια του. Η ΑΕΚ σ' όλες τις χρονιές του Ντέμη διεκδίκησε το πρωτάθλημα, παρά το γεγονός ότι οικονομικά δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί τους αντιπάλους. Εβγαλε την ΠΑΕ από τα οικονομικά αδιέξοδα, συμμάχησε με οικονομικά επιφανείς ΑΕΚτσήδες. Προχώρησε το θέμα του προπονητικού κέντρου και δρομολόγησε αμετάκλητες εξελίξεις στο γηπεδικό. Ολα αυτά είναι προς έπαινο. Λίγο, όμως, ενδιαφέρουν τον οπαδό, που ήθελε τίτλους. Δεν ήρθαν οι τίτλοι, ήρθε το φετινό αγωνιστικό ρημαδιό και χθες ήρθε η σταγόνα με την οποία ξεχείλισε το ποτήρι. Καλά κάνει που φεύγει.

Είναι η καλύτερη λύση για τον ίδιο και την ομάδα. Για τον ίδιο διότι δεν του αξίζει τέτοια συμπεριφορά από κομμάτι –έστω– της εξέδρας. Για την ΑΕΚ διότι μπορεί έτσι να χαλαρώσει η αφόρητη πίεση στην ομάδα και –ποιος ξέρει;– να υπάρξει ένα είδος συσπείρωσης, ειδικά στα αποδυτήρια.

Βιαστικά μόνο μπορεί να γίνει αποτίμηση της παρουσίας του ως παράγοντα στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Μόνο στρεψόδικες μπορούν να αρνηθούν ότι προσπάθησε να φέρει λίγο καθαρό αέρα στα αποπνικτικά υπόγεια και στην απέραντη «Παράγκα» που το χαρακτηρίζουν. Εκανε λάθη, είχε αστοχίες, αλλά είχε τις καλύτερες προθέσεις. Οπως ήρθαν τα πράγματα, πέρα από την ΑΕΚ, είναι χαμένο με την αποχώρησή του το επαγγελματικό ποδόσφαιρο στο σύνολό του. Το γνωρίζουμε ότι οι ΑΕΚτσήδες θα κοιτάξουν τις άδειες από τίτλους προθήκες και θα βάλουν αυτό το στοιχείο να βαρύνει στην κρίση τους. Οσοι πίστεψαν ότι θα γίνει πολιορκητικός κριός για να στείλει στον αγύριστο το σκοτεινό παρασκήνιο του ποδοσφαίρου μας θα λυπηθούν που αποχωρεί. Διότι ανεξάρτητα από το αν έκανε πάντα τις καλύτερες επιλογές, ανεξάρτητα από το αν πέτυχε λιγότερα από όσα ο ίδιος περίμενε, η πρόθεσή του ήταν γεμάτη υγεία.

Φεύγει πικραμένος και ηττημένος. Φεύγει γιατί τον διώχνουν εκείνοι που κάποτε έπιναν νερό στο όνομά του...