Ο Μουσλίμοβιτς είναι καλύτερος απ' τον Πάπριτσα

Tι κι αν ο Σάντος επιχείρησε με πρόσφατες δηλώσεις του να «φρενάρει» τις φιλοδοξίες των ΠΑΟΚτσήδων; Αυτοί απτόητοι γέμισαν πάλι την Τούμπα και συνέχισαν το βιολί τους. Ζήτησαν πρωτάθλημα. Ετσι γίνεται σ' αυτές τις περιπτώσεις. Τρώγοντας έρχεται η όρεξη. Παίζοντας απλό και πρακτικό ποδόσφαιρο, ο ΠΑΟΚ «καθάρισε» τον μαχητικό Λεβαδειακό. Ούτε φορτσαρίσματα ούτε προσωπικές εξάρσεις. Ηρεμα κι απλά, με καλή κυκλοφορία της μπάλας και άπλωμα του παιχνιδιού στο πλάτος του γηπέδου, ο «Δικέφαλος» κυριάρχησε. Ο Ιβιτς δίπλα στον Βερόν πρόσφερε περισσότερο κι ο Μπακαγιόκο κοντά στον Μουσλίμοβιτς ήταν πιο αποδοτικός απ' ό,τι ο Ιβιτς στο 4-4-1-1 του Σάντος. Πίσω δεσπόζει η μορφή του Κοντρέρας, που όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν πετιέται μέχρι την επίθεση για να βάλει κι εκεί ένα χεράκι.

Ο μόνος που δεν το κουνάει ρούπι είναι ο Ματίας Βερόν. Φέτος κάνει εξαιρετικό πρωτάθλημα. Οταν μιλάμε για ηρεμία στο παιχνίδι του ΠΑΟΚ, κυρίως αναφερόμαστε στον σπουδαίο αμυντικό χαφ. Παίζει τέλεια στον χώρο, πασάρει σαν «δεκάρι» και ζητάει πάντα την μπάλα για να διευκολύνει τους συμπαίκτες του.

Πέρυσι ο ΠΑΟΚ –κατά την εκτίμηση του Σάντος– είχε «παίκτες-σαρδέλες». Φέτος έχει «κανονικούς» κι αυτό οφείλεται στον Ζήση Βρύζα. Μέχρι τώρα ο πολυτιμότερος «παίκτης» του «Δικεφάλου». Οσο είναι δημιούργημα του Σάντος αυτή η ομάδα άλλο τόσο είναι και του Βρύζα.

Επειδή, λοιπόν, τρώγοντας έρχεται η όρεξη, ας μη βιαστούμε να πούμε ότι ο ΠΑΟΚ δεν είναι ακόμα έτοιμος για το ψηλότερο σκαλί. Την τελευταία χρονιά που το πήρε (πάνε είκοσι τρία χρόνια) δεν ξεκίνησε ως φαβορί. Και ο Ράντε Πάπριτσα δεν ήταν καλύτερος σέντερ φορ από τον Ζλάταν Μουσλίμοβιτς...

Ο Νταμέ Ν'Ντόι –το ξαναγράφω– είναι καλύτερος σέντερ φορ απ' όλους αυτούς που κατοικοεδρεύουν στην Παιανία. Τι να το κάνεις, όμως; Μόνος του δεν μπορεί να βγάλει τον φετινό ΟΦΗ από τα αδιέξοδα. Εσωσε την παρτίδα στην Τρίπολη, αλλά θέλει δουλειά πολλή για να ξεκολλήσουν οι Κρητικοί απ' την ουρά. Θέλει και ποδοσφαιρικό θράσος. Λείπει από τους Κρητικούς, περισσεύει στους Θράκες. Ο Πανθρακικός παίζει μέσα-έξω για τη νίκη.

Μπορεί να έφυγε ηττημένος από το ΟΑΚΑ και το Καραϊσκάκη, αλλά από το Αλκαζάρ πέρασε παλικαρίσια. Η φλύαρη Λάρισα, που στο γήπεδό της κάνει όλα τα ματς ντέρμπι, έπαιξε πάλι με τη φωτιά και κάηκε. Η ποιότητα των παικτών που διαθέτει αφήνει εκτεθειμένο τον Μαρίνο Ουζουνίδη. Ο κόουτς πρέπει να βρει τη γιατρειά. Κυρίως, να διαπιστώσει ότι χωρίς γρήγορους παίκτες στα άκρα όλα μοιάζουν βαρετά και προβλέψιμα...