Τα ντέρμπι τα κερδίζουν οι προσωπικότητες

Tα μεγάλα παιχνίδια τα παίρνουν οι μεγάλοι παίκτες. Οι παίκτες που διαθέτουν προσωπικότητα. Στο πρώτο γκολ ο Τζόρτζεβιτς κολλάει πάνω στον Πελετιέρι, έχοντας αντιληφθεί τη στιγμιαία αδράνεια του παίκτη. Του κλέβει την μπάλα και με σχεδόν κλειστά μάτια πασάρει στον κενό χώρο στον Κοβάσεβιτς που έχει διαβάσει τη φάση και ξεχύνεται στα αντίπαλα καρέ. Κοντρολάρει με το δεξί, βλέπει τον Σάχα να ερμηνεύει με έναν αυθαίρετο τρόπο το «Φεύγω» της Χαρούλας Αλεξίου, τον πλασάρει υποδειγματικά και ο Ολυμπιακός μπαίνει μπροστά στο σκορ.

Τρία λεπτά αργότερα ο Ντομί απέναντι σε μια ξεχαρβαλωμένη ΑΕΚ προωθεί την μπάλα στην αντίπαλη εστία. Ο Κοβάσεβιτς σπάει αριστερά για να παρασύρει μαζί του τους αμυντικούς και ο Ντιόγο, που αντιλαμβάνεται την κίνησή του, μαρσάρει και ξεχύνεται στον κενό χώρο. Η πάσα φτάνει, ο Βραζιλιάνος απλώνει το πόδι του και το παιχνίδι τελειώνει. Η ΑΕΚ έδειξε αντανακλαστικά μικρής ομάδας από τη στιγμή που δέχτηκε το γκολ. Μέχρι τότε τα πήγαινε αρκετά καλά. Το 1-0 την αποσυντόνισε, σχεδόν τη διέλυσε.

Αντί να αντιδράσει ψύχραιμα, να κρατήσει μπάλα για τα επόμενα πέντε λεπτά μετά το γκολ που δέχτηκε ώστε να ανακόψει την ορμή και τον ενθουσιασμό του αντιπάλου και να έχει στη συνέχεια την άνεση να οργανώσει την αντεπίθεσή της, κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος. Ο Ολυμπιακός μπήκε δυνατά στο παιχνίδι. Από την άλλη η ΑΕΚ έδειχνε πως είχε τον τρόπο να τον μπλοκάρει. Τουλάχιστον από τα άκρα. Εκεί που ο Λέτο βρέθηκε καλά κλεισμένος και ο Γκαλέτι έδειχνε να προτιμά τις επελάσεις από το να συγκλίνει για να πατήσει περιοχή.

Ποιο ήταν το πρόβλημα της «Ενωσης»; Οτι δεν μπορούσε να κρατήσει την μπάλα, να διατηρήσει την κατοχή με σκοπό να οργανώσει τις επιθέσεις της με πιο ορθολογικό τρόπο. Ο Δώνης, εντοπίζοντας αυτή την αδυναμία, γυρνά το 4-3-3 σε 4-4-2 και η εικόνα της ομάδας βελτιώνεται. Την ίδια ώρα ο Ολυμπιακός χάνει τον Ντουντού και αναγκάζεται, απόντος του Στολτίδη, να ρίξει στη μάχη τον «άκαπνο» Γιάννη Παπαδόπουλο. Ολα δείχνουν ότι το παιχνίδι γέρνει προς τη μεριά της ΑΕΚ. Μέχρι ο Βαλβέρδε να αποφασίσει τις δύο αλλαγές που άλλαξαν τη ροή του παιχνιδιού.

Εξω ο Λέτο που δείχνει να μην είναι σε καλή μέρα και επιδιώκει να κάνει το κάτι παραπάνω, μέσα ο Τζόρτζεβιτς που ντέρμπι σαν κι αυτό αποτελούν κομμάτι της καθημερινής ποδοσφαιρικής πραγματικότητάς του. Εξω και ο Μπελούτσι που αδυνατούσε να πατήσει περιοχή, μέσα ο Κοβάσεβιτς με σκοπό να παίξει δίπλα στον μπλοκαρισμένο μέχρις εκείνη τη στιγμή Ντιόγο και να ξεκλειδώσει την επίθεση του Ολυμπιακού. Η συνταγή πέτυχε και μέσα σε τρία λεπτά η ΑΕΚ βρέθηκε αναίσθητη στα σχοινιά του ρινγκ.