Βόηθα, Παναγία μου, και μη χειρότερα!

Aν ο Τοροσίδης σημάδευε δίχτυα και όχι το δοκάρι κι αν ο Κοβάσεβιτς στη φάση του 80ού λεπτού ήταν πιο προσεκτικός, τώρα κάποιοι στην ομάδα θα υποστήριζαν ότι το θετικό αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει. Το θετικό αποτέλεσμα, όμως, δεν είναι πανάκεια κι επειδή είναι τουλάχιστον αστείο να επιχειρηματολογούμε επ' αυτού, καλά θα κάνουν οι καθ' ύλην αρμόδιοι, τώρα που το ματς έληξε 0-0, να κάτσουν να σκεφτούν τι φταίει και ο Ολυμπιακός δεν αποδίδει καλό ποδόσφαιρο. Από την αρχή της αγωνιστικής περιόδου η ομάδα από τον Θεό παιδεύεται και τον Θεό παιδεύει. Μία από τα ίδια και χθες στην Κρήτη. Κακή εμφάνιση και το σημαντικότερο όλων ότι σε κανένα σημείο του ματς οι «ερυθρόλευκοι» δεν έδειξαν να λειτουργούν ως ομάδα, ως σύνολο, συμπεριλαμβανομένων όλων των γραμμών!

Η ομάδα μπήκε στο παιχνίδι χωρίς πάθος, χωρίς ρυθμό. «Μάσησε» από τα σκληρά μαρκαρίσματα των αντιπάλων, με αποτέλεσμα να χάσει γρήγορα την όποια αυτοσυγκέντρωση τη διέκρινε.

Το σχήμα του Βαλβέρδε 4-4-2 ή καλύτερα 4-4-1-1, στείρο, χλομό και άτολμο. Η ομάδα δεν μάρκαρε ψηλά όπως ονειρεύεται να κάνει ο προπονητής της, δεν ανέβαινε από τα άκρα, δεν κυκλοφορούσε σωστά την μπάλα. Ενα 4-4-1-1 κλειστοφοβικό για να αντιμετωπίσει ο Ολυμπιακός με τους παίκτες που έχει στο ρόστερ του μια ομάδα που στους τρεις πρώτους αγώνες του πρωταθλήματος έχει μόλις δύο βαθμούς.

Μέχρι χθες, εξαιρώντας το ματς με τον Πανσερραϊκό, σε όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια ο Ολυμπιακός πετούσε ένα ημίχρονο. Τώρα κατάφερε να πετάξει δύο μαζί. Θέλει υπομονή για να φτιαχτεί η νέα ομάδα, για να δέσει, να αφομοιώσει τη φιλοσοφία του νέου κόουτς, να αποκτήσει συνοχή. Το δίχως άλλο! Μόνο ένας παράλογος δεν θα συμφωνούσε. Από την άλλη, όμως, δεν είναι δυνατόν ένα σύνολο με την ποιότητα του Ολυμπιακού να μην μπορεί να δημιουργήσει μια ορθολογική ανάπτυξη, να βασίζεται κυρίως στην καλή μέρα των παικτών πρώτης γραμμής, να μην έχει να επιδείξει 3-4 αυτοματισμούς δουλεμένους στην προπόνηση!

Εσείς είδατε κανέναν; Στο δεύτερο μέρος ο ΟΣΦΠ αποσυντονίστηκε επειδή έχασε λόγω τραυματισμού τον Ντουντού, τον μοναδικό παίκτη που έπαιζε με μυαλό. Το θέμα είναι πώς τον εκμεταλλεύτηκε στα πρώτα 45 λεπτά, τα κρίσιμα και καθοριστικά για την έκβαση του παιχνιδιού. Σχεδόν καθόλου. Ωρα λοιπόν για ανασυγκρότηση, τώρα που είναι ακόμα νωρίς για όλους!