Καμία άλλη ανωμαλάρα;

Tι βίτσιο κι αυτό να δουλεύεις για την Prozone. Θα πρέπει στη ζωή σου να έχεις εξαντλήσει κάθε άλλη πιθανότητα να αποκατασταθείς αξιοπρεπώς επαγγελματικά, για να φτάσεις στο σημείο να αποδεχθείς το γεγονός ότι θα περάσεις τα υπόλοιπα δημιουργικά χρόνια της ζωής σου μπροστά σε ένα μόνιτορ σκυφτός, παρατηρώντας εξονυχιστικά επίμαχες φάσεις από το ελληνικό πρωτάθλημα, αξιολογώντας κατ' αυτόν τον τρόπο τις επιδόσεις των παλικαριών του Μπίκα και του Ψυχομάνη.

Φοβερό! Σκέτη ανατριχίλα! Δεν είναι επίσης καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι αυτή η εταιρεία είναι αγγλική. Μόνο ένας λαός που έχει καρφώσει το τιμόνι δεξιά και θεωρεί ότι ο υπόλοιπος κόσμος οδηγεί ανάποδα, χωρίς καμία διάθεση μάλιστα να επιχειρηματολογήσει επ' αυτού, θα μπορούσε να σκεφτεί μια τέτοιου είδους επαγγελματική απασχόληση, τόσο μαζοχιστική και συγχρόνως αυτοσαρκαστική.

Δεν ξέρω πού εδρεύει η εταιρεία στη χώρα μας, πού πέφτουν τα γραφεία της και αν έχει γραφεία. Μου έχει μπει όμως στο μυαλό πως, αν η μοίρα σε οδηγήσει στο μέρος αυτό και χτυπήσεις το κουδούνι να σου ανοίξουν, θα βιώσεις μια σκηνή σαν αυτή που περίγραφε ο «καταραμένος» σκηνοθέτης Νίκος Νικολαΐδης στην ταινία του «Γλυκιά Συμμορία». Στο φιλμ αυτό, λοιπόν, οι πρωταγωνιστές, τύποι του περιθωρίου με εξτρεμιστικές τάσεις, ύστερα από μια νύχτα περιπλανήσεων μέσα σε καπνούς και τσιγάρα σέρτικα, αποφασίζουν να ξημερώσουν σε μια βίλα οργίων. Φτάνουν λοιπόν και χτυπούν την πόρτα. Τους ανοίγει ένας πολύ σικάτος τύπος, ψηλός, ντυμένος στην πένα, που κρατάει στην αγκαλιά του μια γάτα και τη χαϊδεύει νωχελικά. Δεν είναι άλλος από τον ηθοποιό Κωνσταντίνο Τζούμα. Τους κόβει λοιπόν από πάνω μέχρι κάτω, καταλαβαίνει ότι οι κροκόδειλοι θα μπορούσαν να κρατήσουν το κορμί τους πιο στητό από αυτούς και, για να τους την σπάσει, επειδή γνωρίζει τα δικά τους χούγια και τα φυσικά, τους ρωτά τάχα μου συνθηματικά: -Πώς πάει η επανάσταση; –Γαμιέται, του απαντούν ταυτόχρονα σαν χορωδία τα αλάνια. -Ωραία, απαντά κι αυτός, αφήνοντάς τους να περάσουν μέσα. Μετά στέκεται μόνος στο κατώφλι της πόρτας με τη γάτα αγκαλιά, κοιτάζει με ύφος μπλαζέ δεξιά κι αριστερά και αναρωτιέται φωναχτά: Καμία άλλη ανωμαλάρα; Δεν βλέπει κανέναν, τραβιέται πίσω και κλείνει την πόρτα. CUT.

Η ίδια σκηνή είμαι σίγουρος ότι θα διαδραματιστεί αν τυχόν κάποιος προσκομίσει το επίμαχο υλικό ενός παιχνιδιού στην Prozone για εξέταση. Θα του ανοίξει ένας τύπος ψηλός και στυλάτος και θα τον ρωτήσει: -Πώς πάει η διαιτησία; Ο κομιστής θα του δώσει την ίδια απάντηση με τους πρωταγωνιστές της ταινίας και, όταν με το καλό μπουκάρει στα ενδότερα, τότε ο Αγγλος θα ψάχνει στην πόρτα μήπως ακολουθεί κι άλλη ανωμαλάρα με τις επίμαχες φάσεις κάποιου άλλου παιχνιδιού. Γιατί μόνο ανωμαλάρα μπορεί να είσαι όταν για χρόνια ασχολείσαι με το ίδιο θέμα χωρίς να βρίσκεις λύση.

Πρόχειρο ΤΕΤΡΑΔΙΟ

Η Υμετέρα Εξοχότης Αδόλφος Χίτλερ!

«Εξοχότατε, οι βαθυσεβάστως υποσημειούμενοι Αντιπρόσωποι των Είκοσιν Ιερών Βασιλικών Πατριαρχικών και Σταυροπηγιακών Μονών του Αγίου Ορους Αθω, λαμβάνομεν την εξαιρετικήν τιμήν ν' απευθυνθώμεν προς την Υμετέραν Εξοχότητα και παρακαλέσωμεν Αυτήν θερμώς, όπως, ευαρεστημένη, αναλάβη υπό την Υψηλήν προσωπικήν Αυτής προστασίαν και κηδεμονίαν τον Ιερόν τούτον Τόπον (...) Οι μοναχοί του Ορους Αθω οθενδήποτε και αν κατάγονται θα διατηρήσουσιν τα κτήματα και τα πρότερα αυτών δικαιώματα και θ' απολαύουσιν, άνευ ουδεμιάς εξαιρέσεως, πλήρους ισότητος δικαιωμάτων και προνομίων (...) Την διατήρησιν του καθεστώτος τούτου της αυτονόμου μοναχικής πολιτείας, ικανοποιούντος πλήρως άπαντας τους εν Αγίω Ορει ενασκουμένους ανεξαρτήτως εθνικότητος Ορθοδόξους μοναχούς και, εναρμονιζόμενοι προς τον σκοπόν και την αποστολήν αυτών, παρακαλούμεν και ικετεύομεν θερμώς την Υμετέραν Εξοχότητα όπως αναλάβη υπό την υψηλήν προστασίαν και κηδεμονίαν Αυτής. Τον Βασιλέα των Βασιλευόντων και Κύριον των Κυριευόντων εξ όλης ψυχής και καρδίας ικετεύοντες, όπως επιδαψιλεύση τη Υμετέρα Εξοχότητι υγείαν και μακροημέρευσιν επ' αγαθώ του ενδόξου Γερμανικού Εθνους. Υποσημειούμεθα βαθυσεβάστως».

«Η επιστολή που διαβάσατε έχει συνταχθεί «Εν Αγίω Ορει τη 13/26 Απριλίου 1941» και απευθύνεται «Προς την Αυτού Εξοχότητα τον Αρχικαγκελλάριον του ενδόξου Γερμανικού Κράτους Κύριον Αδόλφον Χίτλερ εις Βερολίνον»...

Ναι, πρόκειται για την επιστολή που έστειλαν προς τον Χίτλερ -μία μέρα πριν(!) η Βέρμαχτ μπει στην Αθήνα- οι μονές του Αγίου Ορους (μεταξύ αυτών και το Βατοπέδιο), «ικετεύοντας» να τις θέσει «υπό την υψηλήν προστασίαν και κηδεμονίαν» του!

Το σημειώνουμε επειδή, εκτός από «χρυσόβουλα» βυζαντινών αυτοκρατόρων, φιρμάνια Σλάβων φυλάρχων και χοτζέτια σουλτάνων, δεν αποκλείεται οι «Αγιοι Πατέρες» να διαθέτουν και διατάγματα του… Χίτλερ που να «αποδεικνύουν» τα ιδιοκτησιακά τους «δικαιώματα» επί λιμνών, βουνών, θαλασσών και κυρίως οικοδομικών «φιλέτων» της ελληνικής επικράτειας.

Την επιστολή ντοκουμέντο και το σχόλιο που τη συνοδεύει μου τα έστειλε ο καλός φίλος κι αναγνώστης Γιώργος Δημαρέλος.

ΑΟΡΑΤΕΣ ΠΑΡΕΕΣ

Μόνο για σήμερα στην πόλη μας!

Οι Asian Dub Foundation, η κολεκτίβα των Ασιατών μεταναστών από το Λονδίνο, παίζουν σήμερα το βραδυ (10:30 μ.μ.) στη μεγάλη σκηνή του Φεστιβάλ Νεολαίας του Συνασπισμού (πλατεία Πρωτομαγιάς - Πεδίον του Αρεως). Θα παρουσιάσουν το νέο τους άλμπουμ, το «Punkara», που μόλις κυκλοφόρησε με συμμετοχές του Ιγκι Ποπ και του Γιουτζίν Χατζ των Gogol Bordello.

«Το "Punkara" είναι μια μίξη του πανκ με το μπάνγκρα», εξηγεί ο Σαβάλ. «Το πανκ το ξέρεις. Το μπάνγκρα είναι μια χορευτική μουσική που μπέρδεψε τη φανκ με την ασιατική μουσική παράδοση στα τέλη του '70, στη Βρετανία». Το πανκ, όμως, είναι το φιτίλι που κάνει το άλμπουμ να εκρήγνυται σε ένα μίγμα από χιπ χοπ, ρέγκε, παράφορη ελεκτρόνικα και ασιατικές μελωδίες. «Πήραμε από το πανκ όχι τη μουσική, αλλά τη φιλοσοφία και την ενέργειά του», συνοψίζει ο Σαβάλ. «Θέλαμε την αμεσότητα, τη σπιρτάδα του πανκ και την αίσθηση του "κάν' το μόνος σου". Για μένα είναι μια ευφυώς πρωτόγονη μουσική».

Την πανκ πλευρά του άλμπουμ εκπροσωπεί και ο Ιγκι Ποπ, που συμμετέχει σε μια αλλοπρόσαλλη διασκευή του «Νο Fun». «Μας συνάντησε έπειτα από μια συναυλία μας και ήθελε να ηχογραφήσει ένα τραγούδι μαζί μας. Οπότε, επιλέξαμε αυτό το ιστορικό κομμάτι, γιατί ταιριάζει απόλυτα με το μπάνγκρα».

Το «Punkara» βρίσκεται ολόκληρο στη σελίδα τους στο My Space, (www.myspace.com/asiandubfoundationuk)

Πηγή : Δημήτρης Αναστασόπουλος –«Ελευθεροτυπία»